Riders 1 - Riders

Ik ben al een hele lang tijd enorm fan van Veronica Rossi, waardoor mijn verwachtingen voor Riders ook heel hoog waren. De cover is bad-ass en ik hoopte dat de inhoud ook bad-ass was. Soms is het gevaarlijk om hoge verwachtingen te hebben van een boek, omdat ze daar niet altijd aan kunnen voldoen. En met dit boek, was dat deels waar. Ik denk dat ik gewoon eerlijk moet zeggen… dat ik een tweede boek nodig heb!

Riders gaat dus over Gideon, een jongen die bijna dood gaat wanneer hij uit een helicopter valt. Hij wordt wakker en komt erachter dat hij zich in een vreemde situatie bevind. De dokters hadden hem verteld dat hij technisch gezien even dood was geweest. Maar door een wonder heeft hij de val overleefd. En dat is niet alles: zijn revalidatie gaat super snel en is bijna onmenselijk. Hoe kan iemand, die van zo’n hoge afstand naar beneden is gevallen, in een paar dagen revalideren zonder al te veel pijn? Veronica begint het verhaal hier verduidelijk met een mysterieuze sfeer. Als lezer wil je meteen weten: wat is er gebeurd? Waarom leeft hij nog? En hoe kan hij zo snel weer beter zijn geworden? Langzamerhand onthult Veronica welke geheimen er worden gehouden van Gideon, waardoor hij zichzelf in gevaarlijke situaties staande moet houden en zijn leven moet riskeren om zijn geliefden te beschermen.

Het verhaal wordt verteld vanuit Gideon’s standpunt. Er zijn twee verhaallijnen: de eerste is de verhaallijn die zich afspeelt in het nu, waar Gideon is opgesloten en verteld wat hem is overkomen sinds zijn val, en de tweede is dat verhaal waar hij naar refereert. In het begin kan dit een beetje verwarrend zijn, omdat het niet altijd even duidelijk is waar Gideon zich bevind. Is dit het heden? Is dit het verleden? Gelukkig kom je er al snel achter dat de verhaallijnen zich afwisselen in een ritme, en bouwt het verhaal zich op vanaf de grond.

Gideon als persoon vond ik me soms lastig voor te stellen. Hij verandert veel door het boek heen en op bepaalde momenten was dat echt verwarrend. Ik kon niet voorspellen wat hij zou doen of hoe hij op bepaalde situaties zou reageren. Maar misschien zorgt dat element er juist voor dat het boek zo spannend is. Ik hem wel een beetje kritiek op hem als een personage, maar ook op de andere personages. Als er jou verteld wordt dat je onderdeel bent van een apocaliptisch groep, specifiek Oorlog, en je een paard hebt dat letterlijk in vuur staat, kan je dat gewoon niet zomaar accepteren alsof je bij de supermarkt hoort dat de plastic tasjes op zijn. Zo van: dude, wat? Dit is niet normaal hoor! Waarom schreeuw je het niet uit? Dit frustreerde mij een beetje. Maar aan de andere kant, als hij dit niet zo snel had geaccepteerd, was heet boek een stuk korter geworden en was hij waarschijnlijk halverwege zijn reis al dood gegaan. Voor mij is balans belangrijk. Hopelijk zal Gideon als personage groeien in de volgende boeken.

Wat ik wel heel tof vond van het boek, was de manier waarop Veronica de omgevingen in het boek beschrijft. Hierdoor voelt het alsof je bij de personages zelf ben. De ruimtes zijn helder, echt en dynamisch. De personages veranderen vaak van omgeving, wat ik heel erg waardeer. Terwijl je het boek leest, ervaar je dat alsof je op vakantie bent: hete woestijnen en ijskoude bergen, Veronica beschrijft het allemaal.

Als laatste, denk ik dat ik nog wel iets mis in de gecreëerde wereld. Maar dat is niet zo heel erg. Er komen nog meer boeken aan, dus daar kan Veronica meer mee doen. Daarnaast wordt het hele verhaal vanuit Gideon verteld, dus wat hij weet, weten wij als lezer ook. En dat is niet veel. Ik kijk heel erg uit naar het volgende boek. Ik wil meer!

Samenvattend heb ik met heel veel plezier het boek gelezen. Het ging niet té snel, maar het was wel snel genoeg om het boek in drie dagen uit te lezen (wat best wel goed is, toch?). Er was een goede balans in tonen en vertellen, en Gideon gooide er af en toe nog een grapje tegen aan. Dat vind ik heeeeerlijk, want anders worden ver

Zoals zoveel YA - young adult - verhalen heeft Riders ook gebruik gemaakt van de typsche formule - uitverkorenen jongeren vechten tegen duistere krachten met een liefdesverhaal in de mix - gehanteerd, en toch kan dat de pret niet bederven. Het is nu eenmaal een goed geschreven verhaal met interessante personages, leuke super krachten en alles samen een leuke road story. Het eindigt dan ook met een spetterende strijd en een cliffhanger dat het wachten naar het volgende boek - SEEKER - moeilijk zal maken.

Het verhaal is in de ik-vorm geschreven en volgt Gideon. Wat het verhaal anders maakt dan velen in deze genre is de manier waarop het verteld wordt.

Lichte spoiler: Gideon wordt vastgehouden en hij verteld tijdens een ondervraging wat hem tot dat punt in het boek geleid heeft. Je springt dus heen en weer, wat op geen enkel moment voor verwarring zorgt aangezien het heel duidelijk - al is het maar door de tijd wissel, van verleden naar tegenwoordige tijd - aangegeven wordt op welk punt in het verhaal we ons bevinden.

Zeker een aanrader als je van grote epische verhalen houdt. Het begin heel rustig en wordt steeds groter en groter tot de twee grote eindgevechten. Er zitten ook een paar grappige momenten in, dankzij Sebastian. De 5 hoofdrolspelers zijn dan ook de moeite waard om te leren kennen, vooral hun onderlinge band en hoe deze langzaam evolueert.