Schipper en Zn.

Een heel bijzonder boek: compact en mooi geschreven in een poëtische taal.

Na het lezen van een recensie in de krant leek "Schipper & Zn." me wel wat voor mij. Dat is helemaal waar: wat een héérlijk boek, in 1 dag uitgelezen (leve de kerstdagen zonder familie!). Zonder een woord teveel te gebruiken sleept de schrijfster me mee het verhaal in en laat me niet meer gaan. De tuin, de caravan, de tuinmensen, het verhaal-in-het-verhaal ... en ik voel dat er tussen de regels nog veel meer staat. Het zou leuk zijn om er eens met iemand over van gedachten te wisselen. En die terloopse humor ook!
Een aanrader voor in ieder geval vrouwen die genieten van meer-dan-een-plat-plot (of ECI, zou ik vroeger zeggen). Geen idee hoe dit bij mannen valt, misschien iets te 'vrouwerig', maar ik ga het zeker klaarleggen op de stapel leesvoorraad van mijn man. Ben benieuwd. En ik kijk uit naar roman nr. 2 van Cobi van Baars!

Zelden zo'n mooi debuut gelezen. Het boek blijft actief in je geest, omdat er onder de oppervlakte van het verhaal nog heel veel verborgen zit. Mooie stijlmomenten in een vrij sobere verteltrant. Spannend en soms sensueel. Gevoelig en ook grappig. Literair meesterwerkje met de mooiste beginzin van dit millennium.

Boeiend en interessant boek, goed geschreven. Het boek bevat 2 verhalen die niet helemaal met elkaar verband houden, en waarover afwisselend geschreven wordt. Beide verhalen zijn spannend, het verhaal van de schrijfster in het boek is intrigerend. Eigenlijk is het jammer dat niet beide verhalen tot 2 boeken zijn verwerkt. Van beide verhalen mogen we de rest van het verloop zelf invullen. Het hoofdverhaal is origineel, maar onwaarschijnlijk. Het is niet erg plausibel dat de hoofdpersoon zo'n enorme tuinopdracht plus de koop van het huis en de grond en de dieren kan financieren, laat staan kan onderhouden. Ook de opdracht in 1 week afleveren, lijkt me niet realistisch ;)

Ik heb Schipper en Zn. gewonnen via Verse inkt van Bol.com.
De korte inhoud had me erg nieuwsgierig gemaakt, en dit boek staat bij de kanshebbers voor de Hebban Debuutprijs 2017.
Ad en Eef hebben een huis aangekocht met een perceel grenzend aan het bos. Ze hebben Schipper & Zn. opdracht gegeven de tuin aan te leggen. Ad is op militaire missie in Afghanistan en daarom moet Eef een week lang in een caravan op het erf leven om de eventuele vragen van de werkmannen te kunnen beantwoorden. Ad komt op zondag weer thuis en Eef wil de tuin af hebben voor die tijd.
Schipper is een norse man die bevelen rondblaft en zich strikt aan zijn eigen plan houdt. De zoon lijkt helemaal tegenovergesteld en wint Eef langzaamaan voor zich.
Het boek is vrij dun maar je hebt het idee dat er zoveel meer in zit, omdat er gewoon erg veel tussen de regels gebeurt.
De schrijfstijl van Cobi van Baars is afwisselend. Ze gebruikt deze om de personages te karakteriseren. Vader Schipper spreekt in korte, botte zinnen en gebruikt zelden een persoonlijk voornaamwoord. Eef haar taalgebruik is veel vloeiender en ze zegt ook op een gegeven moment dat ze praat alsof ze een folder aan het schrijven is. De zoon luistert vooral naar Eef en observeert haar nauwgezet, en als hij dan het woord neemt zijn het vooral rake opmerkingen over haar doen en laten. Niet zozeer veroordelingen, maar eerder vaststellingen die hij goed onder woorden brengt.
De sfeer in het boek varieert heel erg van pagina tot pagina. Wat zich buiten in de tuin afspeelt is grimmig, het slechte weer van de maand november overschaduwt als het ware het boek. Maar wat zich in de caravan afspeelt daarentegen is met momenten broeierig. Als lezer voel je het verschil op het moment dat de caravandeur opengaat, de gure wind die binnenstroomt en de hitte die ontsnapt. Het is net als bij het openen van een pot, waar het vacuüm van wordt opgeheven.
Je wordt als lezer steeds bewuster van de onderliggende spanningen. Eef heeft te kampen met verdriet en woede ten opzichte van Ad, maar doordat hij al maanden zo ver van huis zijn deze weggestopt. Door de week in de caravan door te brengen wordt ze zich steeds bewuster van haar eigen emoties, en kampt ze met een tweestrijd in zichzelf. Zal ze haar grenzen verleggen of toch gehoorzaam blijven?
Ik heb erg genoten van het boek. Ik werd er helemaal in meegenomen. Het is erg realistisch geschreven wat maakt dat je als lezer de sfeer echt proeft.
Ik kijk al uit naar het vervolg op dit debuut!

Ik had hem meteen gekocht toen hij uitkwam, eerst had ik twijfels maar nu vind ik het een geweldig boek! Wanneer komt de volgende uit?