Smeulende waanzin romantische suspense

'Smeulende waanzin' is het tweede boek van de Vlaamse Lizi Mulder, die in Antwerpen woont en in Brussel werkt. Net als zijn voorganger 'Zinsbedrog' is het boek geen echte thriller, maar wel een prettig leesbaar verhaal dat het aanvankelijk vooral van een ontluikende romance tussen de hoofdpersonen Lore en Patrick moet hebben. Patrick zat vroeger bij de politie en is daarom bevriend met Steve. Inderdaad, Steve en zijn vriendin Jo, de hoofdpersonages uit Mulders eerste boek, vervullen hier een bescheiden rolletje. Dit doet vermoeden dat in een eventueel derde boek een andere vrijgezelle vriend van Steve en Patrick de vrouw van zijn leven zal vinden.

Terug naar 'Smeulende waanzin'. Aanvankelijk weet het boek de lezer niet echt mee te slepen. We maken kennis met Lore die tijdelijk aan zee zal verblijven en we leren ook Patrick beter kennen. De twee vallen voor elkaar en dan kan het verhaal eindelijk een beetje spannend worden. Feiten uit Lores verleden komen naar boven, ze ontdekt meer over de brand waarbij haar moeder om het leven kwam. Ze maakt ook kennis met de goede en minder goede kantjes van de dorpsbewoners aan zee. Is iedereen wie hij beweert te zijn ?

Mulder weet een verhaal goed neer te zetten en heeft het in zich om zowel een romantisch als een spannend verhaal te schrijven. Momenteel tapt ze nog uit beide vaatjes, zowel het eerste als het tweede boek worden daarom als 'romantische spanning' omschreven. Om echt de aandacht van een groot publiek te trekken zal het misschien nodig zijn resoluut de ene of de andere kaart te trekken.

Jammer van de talrijke spel- en taalfouten waarmee vooral de eerste hoofdstukken doorspekt zijn. Vooral samengestelde zelfstandige naamwoorden zorgden voor de nodige problemen (schrijf je dit nu aan elkaar, komt hier nu een spatie of toch maar liever een koppelteken). Wat ook opvalt is het veelvuldig gebruik van aan het Frans ontleende woorden, ook wanneer je je daar helemaal niet aan verwacht en wanneer een Nederlands woord veel meer op zijn plaats was geweest.

De cover van 'Smeulende waanzin' is mooi, zachte kleuren en een titel in een bijzonder lettertype. Het lettertype waarin het verhaal zelf is gedrukt is dan weer niet om vrolijk van te worden, het is te klein en door de kleine regelafstand komt de tekst heel druk over.

Smeulende waanzin wordt op de cover beschreven als 'Romantische suspense' en dat kan ik alleen maar onderschrijven.
Een verhaal dat zich voornamelijk afspeelt in een dorp in Koksijde aan de Vlaamse Kust. Zoals in elk dorp is ook hier sprake van roddels over alles en iedereen en dat is een heel belangrijk gegeven in het verhaal.

Omdat dit boek geschreven is in Vlaams dialect, heb ik een paar woorden opgezocht tijdens het lezen omdat ik de betekenis wilde weten. Het verhaal stuurde me wel een bepaalde richting in, maar helemaal zeker was ik pas nadat ik het woord opgezocht had. Het mooiste woord vond ik: 'koeketiene'. Dat is volgens het Vlaams woordenboek een bijzit, of maîtresse. Een verbastering van het Franse woord 'concubine'. Ik ben weer een paar woorden rijker geworden. Prachtig!
Denk nu niet dat het verhaal daardoor niet gemakkelijk leest; niets is minder waar. Het leest lekker vlot en soms ruik je zelfs de zee in de zomer tijdens het lezen.

Er gebeurt meer dan genoeg om je mee bezig te houden. De personages en gebeurtenissen zijn realistisch en geloofwaardig beschreven door Lizi Mulder.
De proloog speelt zich vijftien jaar eerder af dan de rest van het verhaal en is geschreven vanuit het personage Hanne. De meeste hoofdstukken zijn geschreven vanaf 28 juni vanuit het perspectief van Lore, met zo nu en dan een terugblik in een droom van Hanne. De verhaallijn van Lore wordt in de meeste hoofdstukken afgewisseld met de verhaallijn van andere personages. Let goed op wat er gebeurt...

Het verhaal groeit en groeit. Het groeit steeds meer naar een punt waar je bijna zeker weet wat er gebeurd is, maar dat niet zeker weet. Dat houdt de auteur ook lang verborgen voor de lezers. Je zou van minder waanzinnig worden, bedacht ik me tijdens het lezen. De titel Smeulende waanzin is dan ook heel goed gekozen, naar mijn mening. Liefde is een groot onderwerp in dit prachtig verhaal van Lizi Mulder.
Ik heb wat langer over dit verhaal gedaan dan gebruikelijk, maar er zeker niet minder van genoten. Smeulende waanzin verdient het dat je er de tijd voor neemt.