Snakes In Suits When Psychopaths Go to Work

Door het lezen van dit boek werd ik me bewust hoe moeilijk het leven van een wervings- en selectiebureau is. Psychopaten zijn onder ons. Overal en altijd. Alleen, we hebben er vaak geen idee van wie de psychopaat is. Twee Amerikaanse psychiaters hebben serieus werk gemaakt van de vraag hoe psychopaten te herkennen zijn en hoe hun destructieve gedrag te beteugelen is. Dat laatste is van serieuze betekenis omdat psychopaten in een werkomgeving veel economische, psychologische en sociale schade kunnen aanrichten. Laten we in gedachten houden dat er verschillende soorten en ook verschillende gradaties van psychopathie zijn. De uitingsvormen zullen navenant verschillen. Sommige mensen zijn getrouwd met een psychopaat. Anderen werken in een omgeving die door een psychopaat wordt beheerst. Weer anderen hebben een familielid die kenmerken heeft van psychopathie. Ze kunnen je leven ruïneren.
Paul Babiak en Robert Hare beperken hun analyse tot psychopaten in de werkomgeving. Hoe identificeer je ze? Hoe houd je die buiten de deur? Hoe beperk je de schade die ze aanrichten?
Waaraan herken je de psychopaat? Er bestaan daarvoor talloze afvinklijstjes. Het zijn iets te gladde praters, met weinig invoelingsvermogen, ze leven graag op andermans zakken, ze hebben geen schuldgevoel en zoeken de oorzaak van hun falen bij voorkeur bij anderen. Zelfkritiek komt in hun woordenboek niet voor. Ze vertonen intimiderend gedrag als je hen waagt te kritiseren. Het ontbreekt ze aan emotionele en intellectuele diepgang en ze zijn zeer manipulatief. Ze hebben een feilloos gevoel voor de zwakte van hun counterpart en spelen daar handig op in. Ze stapelen leugen op leugen. Tot de kruik barst. Naar verloop van tijd vallen ze door de mand. De een wat eerder dan de ander. Een enkeling nooit. Allemaal ontkennen ze dat ze psychopaat zijn. De ergste gevallen het luidste.
Het bedrijfsleven heeft een grote aantrekkingskracht voor psychopaten. Omdat ze charmant zijn, makkelijk initieel contact leggen en goed kunnen praten komen ze vaak op hoge leiderschapsposities terecht. Daarmee is de eerste fout al begaan. Want daar hebben ze macht. Daar kunnen ze organiseren, manipuleren, dreigen, dirigeren en commanderen. Dat wordt (deels) van ze verwacht en dat doen ze met overgave. Tegenspraak dulden ze niet. Als die tegenspraak niet goed voor ze wordt georganiseerd, als de feiten niet kunnen worden geverifieerd en als ook de empathie ontbreekt dan is er een stevig fundament gestort voor grote ellende. De serieuze hypothese “psychopathie” vereist moed en doortastendheid. De meeste HRM-afdelingen zijn hiertoe sowieso onvoldoende geschoold, aldus de twee hooggeleerde auteurs. Waar in de privé-sfeer het adagium “stay away from psychopaths” nog van kracht is en in de familiaire sfeer van toepassing zou moeten zijn, is dat in het werk een stuk moeilijker. Regel 1 over een psychopathische baas is: label hem nooit zo, want je zult aan het kortste eind trekken. Regel 2 is, probeer contact te leggen met de hogere legerleiding. Maak jezelf zichtbaar, ook als je baas dat verhindert. Word geen notoire klager, maar liever een problem solver. Regel 3 stelt dat je de regie over je eigen leven zo snel mogelijk moet hernemen. Geen enkel advies wijst in de richting van een poging om het gedrag van de psychopaat te veranderen. De kans dat dat lukt is namelijk zeer klein.
Wat ik inmiddels geleerd heb over psychopaten had ik liever niet geweten. Zalig zijn immers de onwetenden! Maar nu ik al die losse draadjes zie en aan elkaar kan knopen, zie ik een andere wereld. Een wereld die niet alleen wordt bepaald door belangenovereenkomsten en tegenstellingen, maar ook door egocentrisme, narcisme en ijdelheid. Het volstaat helaas niet om dat gedrag te negeren of te vergoeilijken. Het gedrag kan immers buitengewoon desastreuze vormen aannemen. So you are better off with an early warning system. Lees dit boek, maar niet in bed en voor het slapen gaan, want dan zal je de hele nacht wakker liggen.

Een erg leuk, leesbaar boek over wat iedereen wel een beetje kent: de corporate psychopaat. Het boek zit goed in elkaar. Er is een soort 'main story' die de theorie draagt en illustreert en dan uiteraard de symptomen.

Hare en zijn collega zijn zeer bekent. Met name Hare door zijn psychopathie checklist. Ik moet zeggen dat ik me afvraag waarom het niet, net als 'gewetenloos' vertaald is in het Nederlands. Het is, dit boek, echt geen zware stof, humoristisch, maar wel met een serieuze boodschap. Aanrader voor elke HR medewerker en iedereen die het bedrijfsleven boeiend vindt. Tevens aanrader voor elke psycholoog.

Geschreven bij Snakes in Suits

Een bedrijf kan zich niet permitteren een psychopaat in dienst te nemen. Dit schaadt de naam en het imago van dat bedrijf. Het gaat ook ten koste van de werknemers en het werk .ik denk dat als ze iemand aannemen dat ze diegene onderwerpen zullen aan een uitgebreide psychologische test. Waarin de kern van de persoonlijkheid wordt getest. Zij willen hun bedrijf ook niet aan de rand van de afgrond zien gaan. Ze zullen ook wel in het onderwijs zitten en zullen die vragen wel onderscheppen. Die echte testen zijn ontwikkeld door wetenschappers die er jaren aan hebben gewerkt. Ik ken die psychopatenscreening wel. Het hoogste aantal punten dat je kunt halen is 40. Dan ben je wel een full blown psychopaat. In een maatschappij met weinig bureaucratie en regeltjes voelen ze zich het best op hun gemak. Ze hebben meteen een voorgevoel van iemands zwakheden en buiten die uit om er zelf beter van te worden. meestal mensen die afhankelijk en iondergeschikt aan hun zijn. Zij weten de rollen zo om te draaien dat iedereen hun gelooft dat het slachtoffer het heeft gedaan terwijl zij het hebben gedaan. Zij geven nadat wat ze hebben misdaan het slachtoffer het ook nog op de schuld. In het begin komen ze nog charmant en charismatisch over en het lijkt alsof zij gezond zijn en dat is het bedrieglijke aan alles. Zij zijn een rampspoed voor ieder bedrijf. Zij nemen hier een graai en daar een snaai maar weten precies wie ze kunnen hebben dan stellen zij zich buiten schot. En bedriegen de hele kluit en willen ten koste van anderen beter worden en nemen het niet zo nauw met de waarheid. Zij veroorzaken veel schade en verlies en leed aan mens en samenleving. Maken misbruik van vertrouwen. Naieve mensen stellen er vertrouwen in. Je gaat van je zelf uit van zoals je zelf niet bent zo kan een ander toch niet zijn. Het zijn geboren tomneelspelers en imitators maar dan destructief met financieel geestelijk en maatschappelijk verleis. Als het nou op een echt toneel was dan was het nog vermakelijk maar dit is destructief en vernietigend. Zij veroorzaken veel leed in de samenleving en hebben geen spijt. Sterker nog zij geven het het slachtoffer nog de schuld want ze kunnen zich niet empathiseren met mensen.

Een boek als deze is zo verhelderend. Maakt veel zaken duidelijk qua psychopathie in het dagelijks leven. De manier van schrijven is erg Helder en geeft een duidelijk beeld en goede toelichting op de onderwerpen.

Echt een aanrader

O'Hare heeft in zijn eerdere werken al de stelling genomen psychopaten als 'gevaarlijk' te betitelen, en laat dat zeker nu niet los. Het is jammer dat hij daarmee aan de vele positieve aspecten voorbij gaat, die Fallon bijvoorbeeld wel aanhaalt. Desalniettemin, goed boek om een completeren beeld te krijgen.

Dit is een heel intens boek over hoe een werkrelatie kan ontsporen

Je gaat er wel eens aan voorbij dat er mensen zijn die een masker op zetten en die niet menen wat ze zeggen. Ook al gaat dat ten koste van de veiligheid van andere mensen dan stellen ze zich zelf voor op. Je kunt er beter iets meer van weten om te voorkomen dat je er zelf het slachtoffer van wordt. Je staat er in het dagelijkse leven niet bij stil maar voordat je het weet heb je met iemand te maken die psychopaat is. Deze mensen zijn gewoonteleugenaars voor persoonlijk gewin en plezier mensen bedriegen die het menen. Je kunt niet eerlijk met ze onderhandelen en ben je er achter gekomen dat je oneerlijk bent behandeld en bent bedrogen en doet je beklag bij de psychopaat dan vervolgen ze je ook nog nadat wat zij hebben misdaan. Zij gebruiken mensen als slaaf en ding en zijn soms geliefd om hun durf en moed en kunnen zich charismatisch voordoen en zijn moreel gestoord en kunnen zich niet empathiseren met hun slachtoffers. Zij zijn zelf niets en kunnen alleen maar financiele morele en maatschappelijk verlies veroorzaken. Zij verschuilen zich achter allerlei alliassen om vervolgens kwetsbare mensen de schuld te geven waardoor het ten koste van kwetsbare mensen gaat in een afhankelijke positie. Zij drijven het slachtoffer de gevangenis in en blijven zelf buiten schot. Het zou een ramp zijn als er een rechter psychopaat zou zijn. Dit ontwricht de samenleving. Ik vind het erg wreed dat zij kwtsbare mensen voor het karrretje spannen om zich zelf vervolgens buiten schot te stellen. Zij overschreeuwen je meteen zodat je geen tijd hebt om je antwoord te beargumenteren. Onberedeneerd. Zij weten je zwakke plek en pakken je hier op als de grond hun te heet wordt onder hun voeten. Ze verschuilen zich ook achter allerlei alliassen. Ze binden zich nergns mee en zijn onpersoonlijk en onbetrokken en zorgen voor financieel verlies en gaan aan je noden en behoeften voorbij. En willen macht en controle over het slachtoffer en dat zij als een willoze slaaf aan hun blijven hangen. Schaamteloos zonder scrupules en na wanprestatie en plichtsverzuim zich zelf nog onterecht ophemelen. Wat ik achterhaald vind aan dit boek is dat ze nu bij ieder bedrijf een uitgebreide psychologisch onderzoek moeten ondergaan. Een bedrijf kan zich zoiets niet permitteren een psychopaat in dienst te nemen. Dit gaat ten koste van het werk en van de werknemers en het imago van dat bedrijf en leidt het bedrijf tot de financiele afgrond en duperen mensen zonder schuldgevoel. Ze zijn onbetrokken en zonder moraal. Een maatschappij zonder bureaucratie is een paradijs voor criminelen en psychopaten. Er is geen oorzaak en gevolg voor de psychopaat. Wat het slachtoffer door hun is overkomen weten zij te rationaliseren dat het aan hun ligt en geven hun altijd de schuld nadat wat een ander hun heeft aangedaan. En als je zegt wat zij hebben misdaan dan geven ze het slachtoffer de schuld nadat wat zij hebben misdaan. Dan is het slachtoffer de dader. Dan gaan ze zich ook nog beklagen bij derden als het slachtoffer terecht beklag doet van hen. Ze zijn trots op hun moed en hun lef. Een soort Jr of Joan Collins. Ze ruimen anderen uit de weg om daar zelf te kunnen zitten. Zonder bindende kwaliteiten, en zonder toegevoegde waarde loyaal aan niets en niemand. onpersoonlijk en onbetrokken.