Stabat Mater, D.383 Vocal score

Franz Peter Schubert was een Oostenrijks componist. Toen hij acht was begon zijn vader hem vioollessen te geven. Schubert werd ook voor zanglessen naar Michael Holzer gestuurd. Volgens Schubert's vader zorgde zijn zoon meermalen voor tranen in de ogen van zijn zangdocent, deze zei dat hij nog nooit zo'n talentvolle leerling had gehad. 'Wanneer ik hem iets nieuws wilde bijbrengen, wist hij het al'.

Om de militaire dienst te ontlopen, werd hij hulponderwijzer aan de school van zijn vader. Nadat hij op 19 oktober 1814 zijn eerste meesterlijke lied 'Gretchen am Spinnrade' had geschreven, ontwikkelde zijn compositorische vermogen zich geheel in 1815, het vruchtbaarste jaar van zijn leven. Vier opera's, twee symfonieën, 144 liederen - waaronder 'Erlkönig' en 'Heidenröslein' -, twee Missen, een strijkkwartet en twee pianosonates, waren het resultaat.

Onddanks zijn creativiteit leefde hij een armmoedig leven. Dit kwam mede door onverstandig keuzes. Zo had hij de uitgever die de administratie van de liederen verzorgde, alle eigendomsrechten voor 800 gulden verkocht, terwijl de opbrengst in twee jaar tweeduizend gulden had bedragen.

Het oordeel van Ludwig van Beethoven over Schuberts werk: 'Waarlijk, in Schubert woont een goddelijke vonk'.

Op 4 november 1828 schreef Schubert zich in als leerling in streng contrapunt, al voelde hij zich ziek. Een week later bleek hij tyfus te hebben, waaraan hij na een zware doodstrijd op 31-jarige leeftijd overleed.

Volgens de chronologische ordening van al Schuberts werken door Otto Erich Deutsch schreef hij 988 stukken waaronder 8 symfonieën, 10 ouverturen en andere orkestwerken, 15 strijkkwartetten, 3 pianotrio's, 31 dansen voor piano, 7 missen, 46 werken voor mannenkoor, 567 liederen met pianobegeleiding, impromptus en moments musicaux voor piano solo, en 36 solo zangstukken.