Vox Luminis - Stabat Mater (CD)

Nieuwe jubileumeditie!'VOX LUMINIS... 10 jaar alweer! 10 jaar alweer... hoewel het ongelofelijke avontuur waarin Vox Luminis en Ricercar verwikkeld zijn iets later is begonnen. Sindsdien is er heel wat water onder de brug gelopen, dus misschien durf ik nu te spreken over iets wat mensen met enig gezond verstand vrijwel zeker op zijn minst als een inschattingsfout zouden hebben beschouwd. Het was tegen het einde van 2006 of het begin van 2007. Ik had enthousiaste (vooral vocale) berichten gehoord over een nieuw vocaal ensemble, waarvan de meeste leden student waren geweest aan het Conservatorium van Den Haag. Zelf kende ik er een paar, onder wie Lionel Meunier en Bernard Delvaux. Zoals altijd hield ik mijn ogen open voor nieuwe ensembles die de Ricercar-catalogus niet alleen zouden kunnen verrijken met nieuwe interpretaties van bekende werken, maar ook lang vergeten partituren nieuw leven zouden kunnen inblazen. De normale gang van zaken in zo'n geval is om de betreffende groep te horen, bij voorkeur door een van hun concerten bij te wonen. Helaas gaf Vox Luminis op dat moment erg weinig concerten en was er de komende maanden geen mogelijkheid om ze te horen. Ik vroeg hen of zij een opname hadden van een van hun concerten; hun antwoord was een ietwat beschaamd 'ja', want het was gemaakt met een kleine zakrecorder en de geluidskwaliteit was helemaal niet goed. Geen probleem, antwoordde ik, en vroeg of ik het mocht horen. Wat er toen gebeurde was gewoon ongelooflijk: die onvolmaakte opname sloeg me gewoon om de oren - hoewel ik natuurlijk voor de zekerheid ook vertrouwde collega's om hun mening vroeg. De opname bevatte fragmenten uit Carissimi's Jephthe: Ik had de klaagzang van Jefta's dochter en het slotkoor nog nooit zo intens horen zingen. Plorate colles... Plorate filii Israel... hoe zou men niet kunnen huilen bij de schoonheid van zo'n uitvoering? Kortom, ik besloot het risico te nemen en Vox Luminis werd kort daarna een van de ensembles van Ricercar. En wat voor risico's namen we! In plaats van te beginnen met repertoire dat niet al te veel problemen opleverde, was hun eerste opnameproject een van de moeilijkste werken uit het laatbarokke polyfone vocale repertoire, niet minder: Domenico Scarlatti's formidabele Stabat Mater voor tien stemmen, de parel in de kroon van enkele van 's werelds beste vocale ensembles. Bovendien bestonden er al verschillende uitstekende opnamen van het stuk. We waren waanzinnig onverantwoordelijk en vergeetachtig. De zangers namen vrijwillig en zonder vergoeding deel; als het resultaat ons niet bevredigde - want we hadden al begrepen dat we dezelfde hoge normen hanteerden - hadden we afgesproken dat de opname zou worden geschrapt en dat daarmee de kous af zou zijn. De opname was, zoals we weten, een enorm succes en zette Vox Luminis op de muzikale kaart; ze kregen steeds meer concerten aangeboden, waarvoor de organisatoren hen natuurlijk vroegen het Stabat Mater te programmeren. Vervolgens namen zij de vrijwel onbekende Sacrae Cantiones van Samuel Scheidt op en vervolgens de Musicalisches Exequien van Schu?tz, waarvan de omslag een foto bevatte van de sarcofaag waarvoor deze muziek voor het eerst werd uitgevoerd; ook hebben zij een reconstructie opgenomen van de muziek die ten gehore werd gebracht bij de begrafenis van koningin Mary. Dit jaar zullen zij een dubbel-cd uitbrengen met de complete motetten van de voorvaderen van Johann Sebastian Bach; bovendien, nu we het toch over toekomstplannen hebben, zal hun belangrijkste uitgave voor 2015 Jephthe van Carissimi zijn. Drie hoeraatjes voor Vox Luminis! En om deze verjaardag te vieren presenteert Ricercar een nieuwe editie van de eerste opname van Vox Luminis!'Jérôme Lejeune, Artistiek Directeur van RicercarHier een programma dat volledig gewijd is aan sacrale muziek van Domenico Scarlatti. Vier composities, waaronder het beroemde Stabat Mater voor tien stemmen, tonen de diversiteit van de creatieve stijlen van de componist. Hoewel hij vooral bekend is om zijn fabelachtige 555 klaviersonates, is hij ook een meester in de polyfone kunst die hij uit de renaissance heeft geërfd. In deze opname is zijn schriftuur zowel stevig polychoraal als zacht madrigaal en toont hij een vakmanschap dat weinig te benijden heeft van zijn illustere Johann Sebastian Bach.