Take away Kim Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. Waarom voel ik me een dessert? Ik zou het hoofdgerecht moeten zijn.

Geschreven bij Take away Kim

Schrijfster Monica Vanleke noemt zichzelf een feelgoodschrijfster en een schrijfster die vanuit haar hart schrijft, en dit boek is hiervan overtuigend bewijs.

Het boek begint met het einde van het verhaal: Monica zit in de trein naar Bornem waar zij de Dodentocht gaat lopen. “Het startschot. Een druppel viel uit de hemel. Alsof het pistool een gat in een regenwolk had gemaakt.” Vervolgens worden we mee teruggenomen naar het begin van het verhaal. De jonge Monica, strak gehouden door de ijzeren greep van haar vader, leert de knappe Henri kennen en valt voor overgave op hem. Omdat zijn moeder Monica heet, doopt hij haar om tot Kim. Ze krijgen een relatie volgens de regel van Henri: liefde is vrijlaten. Oftewel Henri heeft er zo nu en dan een vriendin bij. Kim, hevig verliefd, zegt dat ze hem begrijpt maar eigenlijk voelt het niet goed: “Waarom voel ik me het dessert? Ik zou het hoofdgerecht moeten zijn.” Kims onzekerheid wordt hierdoor alleen maar versterkt en ze doet vervolgens jarenlang al het mogelijk om voor Henri de duizend-en-een-Kim te zijn waar hij geen genoeg van krijgt. Zijn perfecte meisje. Maar hoe lang kan en wil ze de door haarzelf gecreëerde Kim blijven en daarmee de echte Monica onderdrukken? Een aantal tragische wendingen brengen haar uiteindelijk nog dichter bij zichzelf en bezorgen haar een nieuw soort honger: de honger naar zelfkennis.

“Woorden zijn toverformules met grote scheppingskracht.”

Take away Kim is een innemend feelgoodverhaal dat bruist van het creatieve en originele taalgebruik. Met humor en diepgang leren we door de ogen van Kim belangrijke levenslessen, waarna we met Monica tevreden het boek kunnen sluiten. Wat mij betreft mag er een vervolg op dit boek komen, we kunnen nog veel leren van Monica!

Geschreven bij Take away Kim

OVER DE INHOUD:
Dit verhaal begint en eindigt bij de 100 kilometer Dodentocht die Monica loopt. Tijdens deze tocht maakt ze ons deelgenoot van haar relatie, overpeinst ze haar leven, komt tot inzicht en accepteert.

We ontmoeten Monica als 18-jarige, twintiger en dertiger.
De 18-jarige Monica is het verplicht thuiszitten beu en wil haar vrijheid. Weg van haar strenge vader en regeltjes. Als ze 19 jaar is valt ze als een blok voor de knappe Henri. Haar nieuwe leven kan beginnen. Voor Henri verandert ze haar naam in Kim. Ze denkt te weten wat Henri van haar verwacht en wringt zich daarom in allerlei bochten om zijn aandacht vast te houden. Ze wil liefde, gezien en gehoord worden.

Henri daarentegen geniet van zijn leven met vrienden en gaat geregeld vreemd met andere dames. Hier is Kim niet blij mee. Begrijpt het niet, het maakt haar onzeker. Ze zoekt troost in chocolade. Toch geeft ze het niet op en gaat de strijd aan waarbij geen enkel middel onbenut blijft.

“Waarom voel ik mij een dessert? Ik zou het hoofdgerecht moeten zijn”.

Kim en Henri hebben twee heel verschillende karakters, hun eigen visie op een relatie en het leven en dat botst vaker dan het Kim lief is. Henri de humorvolle intellectuele en ook wel relativerende levensgenieter. Kim rationeel, onzeker, gevoelig, op zoek naar zichzelf en zinvol leven.

“O Henri, mijn Henri. Wat vraagt het een inspanning om elkaar te begrijpen”.

Kim ontdekt gaandeweg wie ze echt is, wat ze wil en kan, waar haar passie ligt. Ze leest boeken, komt dichter bij zichzelf en volgt haar gevoel. Henri en Kim groeien steeds verder uit elkaar en na een relatie van 15 jaar gaat Kim weg bij Henri. Dan slaat het noodlot toe. Het zet hun leven op z’n kop, er wordt gehandeld, nagedacht, gewikt en gewogen.

“Mijn verantwoordelijkheid begon hier op deze dag met dit boek”.

“Het kan lukken om van je problemen weg te lopen, als je maar lang genoeg de andere kant opkijkt”.

MIJN MENING:
Monica heeft met deze roman een levenswijsheid tentoongespreid waar we allemaal van kunnen leren. Het laat ons zien waarom we geworden zijn wie we zijn. Op een bepaalde manier handelen en denken, omdat we (nog) niet beter weten. Waar de grens ligt van verantwoordelijkheid en hoe om te gaan met schuldgevoel. Hoe kom je dichter bij jezelf en dat zelfreflectie wel degelijk zin heeft. Dat we allemaal liefde, aanmoediging en een begrijpend luisterend oor nodig hebben, maar ook iemand die ons een spiegel voorhoudt, zodat we gaan nadenken en tot andere inzichten komen.
Ze doet dit met een vleugje spiritualiteit wat haar verhaal extra mooi maakt, mede door de manier waarop ze dit verwoordt en uitlegt.

De auteur heeft een begrijpelijke vlotte schrijfstijl, doorspekt met humor. Ze weet de gedachtegang van de personages en situaties beeldend te vertellen en diept karakters voortreffelijk uit. Vlijmscherp, troostend, begripvol en helder laat ze ons nadenken over ons eigen leven...onze relatie.

Dit is niet zomaar een Roman, maar een verhaal met diepgang dat een boodschap overbrengt.

Geschreven bij Take away Kim

Teruggekatapulteerd naar het Antwerpen van mijn eigen studententijd leven we intens mee met het liefdesverhaal van Kim en Henri. Een prachtig boek dat leest als een trein en toch een hele tijd blijft nazinderen als de laatste bladzijde al lang gelezen is.

Geschreven bij Take away Kim

Misschien omdat ik de schrijfster zelf ken, maar ik vond het een heerlijk boek. Net zoals haar andere boeken trouwens. Zeer vlot en onderhoudend geschreven, met een lach en traan. Je leest het in 1 ruk uit.
Een echte aanrader !