The Beatles - The White Album (Remastered) Remastered voor de beste geluidservaring

Geschreven bij The Beatles (The White Album)

Als er over een bepaalde Beatles plaat zo verschillend werd gedacht, dan was het wel over de dubbel elpee The Beatles, in de volksmond algauw bekend als The White Album. De discussie ging,en gaat eigenlijk nog steeds,over de vraag of men er wellicht niet verstandiger aan had gedaan uit het beschikbare materiaal 1 ijzersterke plaat samen te stellen.Een voorstel dat trouwens ook door producer George Martin werd gedaan,maar door de Beatles werd afgewezen. Het leuke is inderdaad dat wanneer men zelf 12 of 13 nummers zou mogen uitzoeken voor die denkbeeldige enkele plaat de uitkomst soms zeer verrassend kan zijn. Natuurlijk, nummers als Back In The USSR, While My Guitar Gently Weeps, Mother Nature's Son, Sexy Sadie, Helter Skelter en Goodnight lijken zekerheidjes, wellicht nog aangevuld met Blackbird, Birthday, en Savoy Truffle. Komen we op negen nummers, dus doen we er I Will, Julia en Yer Blues ook bij. Inderdaad twaalf tracks in totaal met een speelduur van iets meer dan 35 minuten en waarvan bijna de helft bestaat uit ballads. Voor het evenwicht doen we er Everybody's Got Something To Hide Except Me And My Monkey er ook nogeens bij. Het zou voorwaar een ijzersterke opvolger van het geflopte Magical Mystery Tour project zijn geworden.
De Beatles besloten echter anders. Zij hadden tijdens hun verblijf in India zoveel nummers afzonderlijk van elkaar geschreven,dat ieder groepslid zich er sterk voor maakte zoveel mogelijk nummers van hemzelf op de plaat te krijgen. Met als resultaat,waar George Martin al bang voor was,een onevenwichtige dubbel elpee. En op zeker,dat de meeste fans Revolution no.9 graag ingewisseld zouden zien voor twee andere nummers.
Voor de Beatles zelf waren de opnamen voor deze dubbel elpee de hemel op aarde. Het was gewoon John met begeleidingsband, Paul met begeleidingsband en George met band. Ringo mocht twee nummers doen,zijn Don't Pass Me By en het door Lennon geschreven Goodnight. Oorspronkelijk had John dit nummer geschreven als slaapliedje voor zijn zoon Julian,in de tijd hij nog getrouwd was met Cynthia. Zijn vrouw was dan ook verbaasd toen zij hoorde dat de versie op het White Album gezongen werd door Ringo in plaats van John.
Ondanks het totaal van dertig nummers op deze dubbel elpee waren dit nog lang niet alle nummers die geschreven waren in India. Later zouden vooral McCartney en Harrison een aantal ongebruikte nummers op hun solo platen zetten.
Eric Clapton speelt de solo in While My Guitar Gentle Weeps en als eerbetoon aan John verteld Paul nu aan iedereen dat zijn favoriete nummer van deze dubbel elpee is Happiness Is A Warm Gun. Of het geloofwaardig klinkt of niet,het is wel leuk van Paul om dit te zeggen.
Na de al eerder verschenen single Hey Jude verscheen ook het White Album op Apple. Geheel in de Beatles traditie verscheen het in november 1968, inderdaad voor de feestdagen.

Schitterende plaat, hun meest eclectische album zoals dat heet; Wàt een afwisseling, wat een sfeer vooral, dit is voor mij hun allerbeste plaat, samen met Abbey Road;
Maar deze dubbele witte is véél afwisselender. Zoveel genres... de plaat werd in 1968 uitgebracht... ik heb een huis vol muziek, maar deze plaat blijft voor eeuwig en drie dagen mijn favoriete album, ik draai het minstens nog maandelijks, soms zelfs wekelijks, schitterend!

Lees ergens 2 CD's afzien. Eén van de beste albums ooit, in de Rolling Stone Album Top 500 aller tijden een keurige 10de plaats, achter #1, Sgt. Pepper, #3, Rubber Soul, #5 Revolver en voor #14 Abbey Road. Van prachtige songs als Blackbird en While My Guitar Gently Weeps tot aan (de misschien wel eerste echte rock plaat) Helter Skelter, maar ook Birthday, een zeer gevarieerd hoogstandje, waar The Beatles opnieuw de tijd ver vooruit zijn. Meesterwerk, en 1 ster? Triest.

Niet zoveel over te vertellen eigenlijk! Gewoon goed!!!!

Een heel mooi album in de mooiste geluidskwaliteit denkbaar.

Geschreven bij The Beatles (The White Album)

misschien wel hun beste werk ooit

Geschreven bij The Beatles (The White Album)

Een van de beste van the Beatles. Samen met Abby road en Revolver. Deze staan bovenaan in mijn lijst van beste Beatles LP. Het verschilt soms welke ik de beste vind. Ligt eraan in wat voor stemming je ben. Wat ik vooral het mooie vind van de witte is de uiteenlopende verschillende nummers. Elk nummer is goed. Zelfs revolution 9. Iedere Beatle kon zijn ei (songs) kwijt op deze plaat. Alhoewel Lennon en Mccartney het meest vertegenwoordigd zijn. Maar vergeet niet de schoonheid van Goodnight van Ringo en natuurlijk While my guitar gentley weeps van George

Bijna Vinyl kwaliteit

Met schaamte moet ik bekennen dat ik vroeger alleen de rode en blauwe dubbelverzamel elpees heb gehad en toen deze destijds op cd verschenen ook meteen heb aangeschaft.
Rubber Soul kocht ik daarna, geweldige plaat (cd). Natuurlijk heb ik de vele lovende kritieken m.b.t "The White Album" wel gehoord en gelezen maar ben hem nooit gaan beluisteren omdat ik ervan uitging dat de beste nummers hiervan op de blauwe dubbelverzamelaar staan. Heb de afgelopen tijd de meeste Beatle albums in geremasterde vorm op cd aangeschaft en "Rubber Soul" blijft voor mij nog steeds de mooiste. Deze cd (The White Album) heb ik voor mijn verjaardag gekregen en ik ben er best blij mee want er staan naast de hits zeker ook nog andere goede nummers op. Wat mij wel meteen opviel is dat "Revolution" niet de uitvoering is zoals ik gewend van de blauwe verzamelaar. Hij is op dit album nogal tam vergeleken met eerdergenoemde.
De laatste 2 nummers hadden ze wel weg kunnen laten, vooral Revolution nr.9 had wat mij betreft zo de vullisbak in gekund.
Kortom; een overgewaarde maar verder toch wel een goede en gevarieerde plaat waar ik als cadeau best wel blij mee ben.

The Beatles (White album): een Nico Noorderzon Klassieker

Een overbodige vervolgtekst om aan de eis van minimaal 70 karakters te voldoen: aan het NN-keurmerk valt niets toe te voegen.