The Dark Side of Camelot

Geschreven bij The Dark Side of Camelot

President John F. Kennedy had een groot charisma. Hij werd als charmant beschouwd, eerlijk en idealistisch. Man en vrouw konden zich met hem identificeren. In de praktijk betekende dat vooral dat hij goed wist over te komen.

Hij deed dat door zijn algehele jeugdige en gezonde presentatie en ook zijn gebruik van taal speelde een grote rol in zijn succes. Hij was het die in zijn eerste speech als president zijn volk opriep: ‘Ask not what your country can do for you – ask what you can do for your country.’

Na zijn dood is veel meer bekend geworden over hoe hij in werkelijkheid was. Over zijn affaires, zijn lichamelijke aandoeningen en hoe het medicijngebruik zijn vermogen om te denken en te beslissen beïnvloedde. Seymour Hersh schreef er dit boek over.

Het geldt niet als Hersh’ beste en er is veel kritiek op het gebruik van anonieme bronnen, maar als maar 5% waar is van wat hij beschrijft had Kennedy wel iets van een wolf in schaapskleren.

Geschreven bij The Dark Side of Camelot

Dit boek met illustere personages als Giancana en Rosellini leest als een aflevering van de Godfather. Duizend interviews en evenzovele documenten die door de auteur boven water konden worden gehaald met behulp van de 'freedom of information act', schetsen een ontluisterend beeld van een roekeloze president. Een president die de maffia inhuurt om hem aan verkiezingsoverwinningen te helpen in de voorverkiezingen en de presidentsverkiezingen in 1960. Een president die zijn secret service opzadelt met het in- en uitgeleiden van hoeren. Een president die is geobsedeerd met het vermoorden van Castro en andere onwelgevallige regeringsleiders (en daartoe binnen de CIA zelfs een aparte afdeling voor 'political assassinations' opricht) en die in de binnenlandse politiek de opkomende burgerrechtenbeweging lange tijd niet op waarde weet te schatten. Het roekeloze gedrag van Kennedy brengt de wereld in 1962 tijdens de Cuba crisis op de rand van een nucleaire oorlog. Met wat we tegenwoordig 'fake news' noemen, wisten de president en zijn handlangers naïeve bewonderaars lang een rad voor ogen te draaien. The dark side of Camelot heeft voor altijd een einde gemaakt aan het sprookjesachtige imago dat deze president zo lang heeft aangekleefd.