Tracy Chapman

Eerlijke, uit het hart gezongen songs. Tracy schreef ze in haar studentenjaren '82-'87. Toen ze een platencontract kreeg bij Elektra had ze meteen genoeg materiaal op de plank liggen voor dit debuutalbum.

Veel songs hebben een sociaal thema en en daarmee neemt ze politiek stelling in aan de linkerkant. Voor vrouwenrechten, strijd tegen armoede, onrecht en apartheid moeten we bij Tracy zijn. Dat klinkt nu na 25 jaar wat 'boodschapperig', maar ik denk dat de urgentie van haar teksten er niet minder op geworden is, wereldwijd gezien.

Tracy Chapman heeft een fraaie doorleefde stem met een emotioneel randje die me wel wat doet. Ze was nog maar 23 toen ze de plaat opnam en klinkt eigenlijk wat ouder en wijzer dan haar leeftijd. Tegelijk is haar stem ook beperkt in bereik. Haar songs zijn geschreven binnen die beperking en dan heb ik na een paar nummers wel eens het gevoel dat ik variatie mis.

Haar grote hit is natuurlijk Fast Car, maar ik hoor liever nummers als For My Lover, If Not Now of het fraai rockende Talkin' 'Bout a Revolution. Baby Can I Hold You is een prachtig klein gebroken-liefdesliedje. Met een paar woorden en regels zegt ze veel.

Mooi album, alweer 27 jaar oud, maar het klinkt nog nieuw. Productie van niemand minder dan David Kerschenbaum (bekend van o.a. Joe Jackson, Supertramp, Duran Duran en Cat Stevens).
Opvolger Crossroads ging in dit spoor verder, kwalitatief net zo goed, maar kon niet zoveel losmaken als dit debuut.

een hele goeie cd' en heerlijke muziek echt mooie luistermuziek met inhoud

zeer goed vertolkte muziek [kippevel]

speciale stem, goeie teksten, klinkt geloofwaardig en echt

Mooie cd maar volgende keer gewoon een nieuwe sturen en niet een retour van een ander want de schade zit op de hoes en op het boekje en kleine krasjes op de cd daar betaal ik eigelijk niet voor ,niet echt netjes

luisteren en genieten

Super snelle service cd topkwaliteit

gekend produkt...

krijg er kippevel van vooral het nummer revolutions! gewoon opzetten, wijntje op de bank liggen en genieten

Tracy Chapman (Cleveland – Ohio; 30 Maart 1964) is een Singer/Songwriter uit Amerika.

Het is 1988 en ik verlaat mijn ouderlijk nest. Zat in de examenfase van mijn opleiding en zong in een Reggaeband. Ik luisterde ook naar niet veel anders dan Reggae, totdat Miss Chapman met haar muzikale pijl en boog keihard raakschoot. Een dame met dreadlocks, een gitaar en goede teksten. Haar soulvolle stem trok me bijna de speakers naar binnen.

De CD had ik tevens op een cassettebandje gekopieerd en werd bijna iedere autorit gedraaid. Steevast zong ik van alle liedjes de tweede stem mee en voelde me een beetje één met Tracy. We snapten elkaar.

Op alle “Back To The Eighties-feestjes” gaat de aandacht uit naar de discoclassics van toen, maar deze CD geeft mij veel meer het ultieme jaren 80-gevoel. De revolutionaire teksten, de strijd tegen racisme.
De tweede CD van haar (Crossroads – 1989) was ook een goed album, maar toch stukken minder dan haar titelloze debuutalbum. Wat ze daarna uitbracht heeft mijn CD-collectie niet gehaald.
Het concert dat ik 15 juli 2006 van Tracy Chapman bezocht was o.a. door stemproblemen een grote tegenvaller, waardoor ik na 4 liedjes de zaal heb verlaten.
Gelukkig hebben we deze CD nog. Minstens een aantal keer per jaar gaat dit album de speler in. Het blijft een juweeltje.