Uncle Bill The Authorised Biography of Field Marshal Viscount Slim

Als je vraagt wie de bekendste en beste Engelse bevelhebber van de Tweede Wereldoorlog is, dan zullen velen Veldmaarschalk Montgomery opnoemen. Stel je dezelfde vraag, maar zonder de beperking tot de Tweede Wereldoorlog, dan komen er nog wel wat namen bij, waar de Duke of Wellington waarschijnlijk boven aan zal staan.

Maar William 'Bill' Slim...? Het is niet echt waarschijnlijk dat zijn naam genoemd zal worden. Bill Slim? Wie is dat?

Slim was de commandant van het grootste Britse leger dat tijdens de Tweede Wereldoorlog op de been werd gebracht. Het 14e Leger vocht in Birma tegen de Japanners en bracht hen een zware slag toe. Slim kwam tijdens een onderzoek van het Engelse legermuseum uit de bus als de beste Engelse bevelhebber. Plaats één delende met Wellington. Maar waarom weten we dan zo weinig over hem.

Slim was, in tegenstelling tot mannen als Montgomery, Mountbatten, Patton, geen man die de camera's op zocht. Hij wilde zijn werk goed doen, en was daarbij niet bang zijn fouten te bekennen en daarvan te leren. Maar belangrijker nog, hij wilde goed voor zijn mannen zorgen. En ja, hij wist dat hij velen van hen de dood tegemoet liet treden. Maar dat was nu eenmaal deel van zijn werk. Hij was ook van mening dat zijn mannen de eer verdienden, en niet hij. Het is dan ook niet vreemd dat hij zich het meest thuis voelde tussen zijn manschappen. Een praatje hier, een schouderklop daar. Dit was waar hij zich 'thuis' voelde.

Miller's boek geeft een goed beeld van deze vergeten held. Zelf vocht Slim tijdens de Eerste Wereldoorlog bij Gallipoli en in Mesopotamië. Hij raakte ernstig gewond, maar overleefde dit gelukkig. In Birma werd hij in eerste instantie door de Japanners terug gedreven, maar leerde hij snel van zijn fouten en van de wijze waarop zijn tegenstander vocht. Hij analyseerde dit grondig om zo met een tegenactie te kunnen komen. Hij moest het daarbij doen met de middelen die er waren, improvisatie, en de wilskracht van zijn manschappen. Het front waarop hij vocht was immers een 'minder belangrijk' front dan West-Europa en de Pacific. Nadat hij de oorlog in Birma had gewonnen, waren er anderen die maar wat graag deze eer wilden opstrijken. Zijn manschappen, die hem Oom Bill noemden, wisten beter.

Ook na de oorlog bleef Slim populair, werd hij gouverneur-generaal in Australië, waar hij ook bewees een mensen mens te zijn.

Een erg goed boek over een man die bij velen, onterecht, onbekend is. (al zou hij daar zelf geen probleem mee hebben gehad)

Absolute aanrader!