Vacuüm

Als liefhebber van korte verhalen ben ik altijd nieuwsgierig naar wat nieuwkomers ervan bakken. Het is een literatuurvorm vol valkuilen. In tegenstelling tot de romanschrijver heeft een korteverhalenschrijver maar weinig ruimte om zijn ei te leggen. Hoe weet hij in kort bestek een verhaal zodanig op te bouwen dat het geschrevene op de lezer geloofwaardig overkomt?
Maar zoals je met een goede haiku een hele wereld van associaties of betekenissen kunt oproepen, kan dat in een kort verhaal ook lukken. In dat opzicht blijft de auteur van deze bundel beslist niet in gebreke. Door middel van subtiel taalgebruik en te focussen op details die er ogenschijnlijk niet veel toe doen, lukt het hem bij de lezer keer op keer het vermoeden op te wekken dat buiten de kantlijnen van de bedrukte pagina’s nog het een en ander te raden overblijft.
Niet elk verhaal wist, maar dat kan haast niet anders, deze lezer in gelijke mate te bekoren. Maar de pareltjes van vertelkunst die nog lang zullen blijven hangen hadden zeker de overhand. Neem het verhaal over de zonderling Klaas Hunter: al na een paar bladzijden heb je het idee dat je deze man al jaren kent. Ook die letterlijk in geuren en kleuren beschreven ontruiming van een aso woning, je krijgt het idee dat je er zelf bij bent geweest.
En zou het ooit nog goed komen met die gepige jongeman die al gamend steeds verder van het vasteland van de burgermaatschappij lijkt af te drijven? Vragen die ook blijven hangen bij de verschillende coming on age verhalen die deze bundel telt.
Je hebt ze in je eigen leven ook gekend, van die stuurloze periodes waarin je alleen nog maar kon dromen van betere tijden. Liggen die voor al deze deze dolende zielen wellicht ook nog in het verschiet? Gelukkig wordt de lezer ook hier genoeg ruimte geboden om er het zijne van te vermoeden.
Eindconclusie, een geslaagd debuut dat beslist niet onderdoet voor de verhalen waarmee gevestigde namen als Maarten ‘t Hart of Mensje van Keulen, liefhebbers van dit genre al tientallen jaren weten te bekoren.

Goed boek met korte verhalen.

Leuke korte verhalenbundel.

Ik ben gek op situatieschetsen. Romans, fictie of non-fictie, van auteurs die hier meester in zijn vind ik geweldig. Oscar Spaans weet het voor elkaar te krijgen om achttien volstrekt verschillende situatieschetsen (non-fictie) te bundelen zonder te verzanden in een onsamenhangend geheel. Hij houdt het bij achttien op zichzelf staande korte verhalen. Briljant, van hoog niveau en lekker leesbaar. Het allermooiste is dat het allemaal situaties zijn die bij mij in de straat plaats zouden kunnen hebben maar waar ik wellicht geen weet van heb. Soms uiterst triest, soms met een knipoog, vaak verbazend, maar altijd op magistrale wijze aan het papier toevertrouwd. Gaat dat lezen!

Korte pakkende verhalen. Wat mij erg aanspreekt omdat je niet gelijk een heel boek hoeft te lezen.

Mooie korte verhalen die lekker weglezen en van prima kwaliteit zijn.