Van drie tot zes

De nieuwste van Herman Brusselmans. Als Herman-adept lees ik sedert begin jaren negentig zijn boeken. Vaak was Herman zelf de hoofdpersoon en soms waren het fictieve personen, zoals Danny Muggepuut. Dat waren fantastische boeken, goed geschreven: hard en grappig. Helaas heb ik het idee dat het wat minder gaat met Herman en dat uit zich ook in zijn laatste boeken zoals deze. In dit laatste boek maken wij de avonturen mee van de fictieve persoon Willem, ook weer hard maar iets minder grappig. Herman Brusselmans uit zich daarnaast in dit boek met vele harde vloeken en daarmee houdt het voor mij toch wel een beetje op. Het verhaal als fan is op zich wel te pruimen, maar het lijkt wel of de boeken steeds minder worden. Vaak kocht ik alles blindelings, maar vanaf nu moet ik ze eerst even inkijken voordat ik ze koop. Miserie, miserie Herman!

Dit is het vijfde boek dat ik van de schrijver las, en wat mij betreft zijn beste. Meteen nadat ik het uit had begon ik er opnieuw in te lezen. Het boek bevat behalve veel zwarte gal ook een flinke dosis humor. Van Drie tot Zes lijkt in één ruk geschreven te zijn, zonder plot maar met veel passie. Het is duidelijk: een bij tijd en wijle woedende, maar altijd beheerste Brusselmans probeert de demonen van de liefde en de jaloezie van zich af te schrijven. Het resultaat is een geïnspireerde roman. HB is een geweldig fenomeen! Dat spel je f-e-n-o-m-e-e-n.

Alweer een zalig boek van de bekende romanschrijver Herman, Brusselmans.

Weer genoten van het schrijverstalent van Herman Brusselmans

Hij was genomineerd voor dit boek, zodra je het leest besef je waarom.

Niet denken, kopen en lezen!
Je krijgt er geen spijt van.
Het vraagt naar meer.

Je hoeft geen fan van hem te zijn om te erkennen dat Herman Brusselmans een handvol prachtige boeken heeft geschreven, zoals het destijds veelbelovende Zijn er kanalen in Aalst, of de zogenaamd hilarische Guggenheimerboeken, of het schrijnende De droogte, waarmee hij nog geen tien jaar terug op de proppen kwam en dat zo mooi de half ontverfde en troosteloze kant van het Vlaamse leven beschrijft. Toen, ja toen, had ik hoop: ik dacht dat Brusselmans langzaam toewerkte naar zijn meesterwerk, dat al zijn boeken een oefening waren, een opmaat naar het allesomvattende briljante boek, waarmee hij de ako-libris-of-whatever-voor-literatuurprijs zou winnen.

Ik had het natuurlijk mis. Brusselmans schreef nooit een bestseller en won nooit een literaire prijs van enig formaat. Als Van drie tot zes maatgevend is, zal het er ook nooit van komen. Brusselmans behoort al jaren met verve tot de categorie langharige tegendraadse medemens en ook in zijn laatste boek raaskalt hij er weer lustig op los in een onophoudelijke stroom van woede, frustratie, melancholie en verveling, deze keer lijkt de schrijver echter behoorlijk de weg kwijt te zijn.

Het verhaal zwalkt niet eens, het waggelt, stagneert, zakt door zijn assen en geeft lang voor de laatste pagina de geest.

De hoofdpersoon is iemand die in alles mislukt, getergd raakt en uit pure verveling zichzelf kwelt door te trouwen met een vrouw waar hij niet van houdt. Vanaf dat punt had het boek interessant kunnen worden, helaas eindigt het daar. Willem Zundap is zelfs als literair personage mislukt.

De schrijver lijkt het te weten. Komt het begin van het boek nog over als een serieuze poging tot roman, al snel laat de schrijver enige vorm van opbouw of ontwikkeling achterwege. Hoofdstukken doet hij niet aan. Alineascheidingen zet hij na pagina 36 aan de dijk. Leidt dit tot een geïnspireerde en vloeiende woordenstroom? Nee. Na pagina 50 is de inspiratie definitief op. De seks is lusteloos. Zelfs het schelden op alles en iedereen klinkt hol. Het enige dat spreekt uit de eindeloze woordenbrij is wanhoop en onvermogen. De schrijver weet het, bedoelt het waarschijnlijk ook zo, maar overtuigt niet.

Willem Zundap gaat er uiteindelijk met het meisje, waar hij het hele boek al aan denkt en dat slechts in zijn fantasie bestaat, vandoor en laat de schrijver ontredderd achter. Een aardige vondst, nee: een wanhoopsdaad voor een boek dat niet te redden valt.