Verdwaald

3,5 sterren, voor deze mooie bundel!

Verdwaald is een bundel met 18 wat "vreemde"verhalen, geschreven door Wiljan van den Akker. De auteur die tevens dichter is neemt je mee naar wonderlijke vertellingen met een grenzeloze fantasie en taal.

[Iedereen was met de dodenvisser opgegroeid. De ouderen vertelden hun kinderen en kleinkinderen dat hij er al woonde toen ze zelf nog buiten speelden. Niemand kon zich zijn bestaan herinneren zonder zijn gekromde rug. Hij hield zijn schaduw als een jas om zich heen. ]

Wiljan begint zijn bundel met de dodenvisser Hueng. De plek aan de rivier was zijn koninkrijk geworden. Hij zag direct of er nieuwe doden waren aangespoeld. "Het verhaal doet al jaren de ronde". Vanuit een heel ander perspectief lezen we vervolgens in verhaal 2 over Gongsun, de liefde en het verdriet. Gongsun geeft de zielen rust. In dit 2e verhaal gaat de "ik" op zoek naar een vermiste dochter. Gongsun kan hem misschien wel helpen. Hij geeft de aangespoelde doden een plekje. Beide verhalen zijn op bijzondere wijze aan elkaar verbonden, lijken op elkaar en zijn toch weer anders. Alsof beide personages elk een kant van een spiegel bewonen. Met een geheel andere werkelijkheid.

~De poëtische taal en de verbondenheid zijn mooie elementen

Met deze mooie bundel zijn er meer verhalen en personages met elkaar verbonden, in verschillende vertellingen. In poëtische zinnen geeft de auteur Wiljan van den Akker bijzondere vertellingen weg. Een aantal zijn wat kort, een aantal wat langer. Sommige verhalen zijn niet helemaal te begrijpen. Bij sommigen "Verdwaal" je in de taal.

In het laatste verhaal "Het vertrek, voelt de hoofdpersoon zich niet meer verbonden met de wereld. Maar eindelijk gelukkig. En daarmee sluit Wiljan zijn bundel. De lezer in stilte achterlatend.

~Waardering 3,5 sterren

Genoten van de bundel, vol verbondenheid, eenzaamheid, liefde en verdriet. Helaas niet alle verhalen echt goed kunnen begrijpen, door de "onbegrensde mogelijkheden van fantasie en taal". Het is dan maar net wat je er uit haalt en wat jou als lezer aanspreekt. Absoluut genoten van de dodenvisser en zijn "tweelingbroer".

De bundel Verdwaald geeft zeker een aansporing om meer te lezen van deze auteur, wauw!

In ‘Verdwaald’ zijn op vernuftige wijze achttien verhalen over historische en psychologische voorvallen verwoord, waarbij waarneming en relativeren essentieel zijn.

De personages zijn allemaal de draad kwijt. Ze zijn de controle over hun leven verloren door gebeurtenissen die diepe indruk op ze heeft gemaakt.

Vanuit een ander perspectief worden de meeste sages twee keer verteld, dit geeft de lezer ruimte om er zijn eigen uitleg aan te geven of te geloven wat hij zelf wil.

‘De dodenvisser’: Hueng en zijn vrouw Jia werken elke dag hard op het land bij hun boomgaard. De dag dat Jia er niet meer is verandert zijn leven drastisch: hij wordt de heerser over het land van verlies.

‘Een levendige handel’ gaat over Wei Gongsun. Hij wikkelt lijken, die hij uit de rivier haalt, in klei. Op een dag bezoekt een radeloze vader hem; zijn vijftienjarige dochter is spoorloos. Hij mag een aantal lijken zien; hier moet hij flink in de buidel voor tasten. Hij vraagt zich af aan wie Wei Gongsun hem doet denken?

‘De verzoening’ en ‘De grootmoeder’ beschrijven dezelfde ontmoeting op een brug. De liefde tussen een jongen en meisje uit twee verschillende werelden; via armoede nederig en via rijkdom dankbaar. Ze worden gescheiden door een brug en rivier.
Het waren twee goden geweest die dit hadden bedacht nadat ze hadden besloten het gevecht te staken en elkaar te negeren. Beide goden trokken de conclusie dat ze goed voor hun volk zorgden.
De vertellers van de verhalen hebben ieder hun eigen waarheid en herinnering van horen vertellen.

Een aantal verhalen gaan over eenzaamheid, gemis en afscheid nemen.

‘Je zult wel honger hebben, liefste’, zegt ze terwijl ze ruisend langs hem loopt.
Hij herkent haar geur.

De verhalen zijn van alle tijden; oude verhalen kunnen in een nieuw jasje gestoken worden, passend bij de tijdgeest waarin het verteld wordt. Allen hebben ze een onderliggende boodschap: de samenhang van een moreel oordeel, de onoverkomelijke beperking van ons weten en waarnemingsvermogen.
De verhalen dringen door tot de kern van ons bestaan vooral op momenten waarin we ons in een ingrijpende overgangsfase bevinden en de consequenties niet kunnen overzien.

Jonge verhalen zijn soepel en lenig, ze springen en dansen, veranderen, dikke in, dijen uit, verwateren, vervuilen, verhelderen. De oude niet. Iedere generatie moet het opnieuw uit het hoofd leren.

Het ene verhaal zal je waarschijnlijk meer aanspreken dan het andere; ze zijn boeiend, ontroerend, luguber of cryptisch.

Deze verrassende bundel is beeldend in heldere taal met fijne pen geschreven; een genot om te lezen.

‘Ik haalde een pen tevoorschijn en schreef op een papieren servetje:
‘Ik ben voorgoed vertrokken’.

Wat het betekende, wist ik nog niet.’

Verhalen: 4****

Taalkundig: 5*****

Leesplezier: 4****

Psychologie: 5*****

Een prachtige bundel met 'onthutsende'verhalen!