Vertellingen van de ondergang - Bloed

Een stad overgenomen door middel van bloed.
Aan de ene kant staan de Merzianen met hun 12 Goden.
Aan de andere kant de Jakobanen met hun Ware God.

Lilith is Va'tes, een Draak, de profeet van Jakob en genezeres.
Jaren na een vernietigende oorlog komt Merzia er langzaam weer bovenop.
Iedereen leeft in goede vrede met elkaar en de stad bloeit weer een beetje op.

Maar dan komt ineens de rechtmatige troonopvolger te voorschijn.
En hij heeft hele andere plannen.
Wat gaat dit betekenen voor Merzia, maar vooral voor Lilith?

Oh wat hou ik toch van dikke boeken die lekker veel personages hebben en een uitgebreide wereld!
Hiermee heeft Kim ten Tusscher mij stevig in haar greep.

Er is nog een eerdere serie over Lilith en ik was bang dat ik niks zou snappen van dit boek aangezien ik deze nog niet heb helaas.
Maar de grote lijnen worden herhaald en het is dus makkelijk los te lezen van de eerdere serie.
En dat vind ik enorm knap gedaan aangezien series vaak niet los te lezen zijn.

Het boek begint rustig, maar neemt je ongemerkt mee in een stroomversnelling van gebeurtenissen.
De spanning word goed opgebouwd en echt pas op de laatste pagina's losgelaten.

De personages worden goed neer gezet en ik heb echt met ze meegeleefd!.

Dit boek verdiend een dikke 5 sterren!

10 jaar nadat Lilith het profeetschap heeft aanvaard keren we terug naar Merzia. Het land leeft in vrede en er is stabiliteit. Kiril heeft de tijdelijke praktische leiding op zich genomen . Wanneer de rechtmatige erfgenaam weer opduikt verandert alles. Rayender is jong en wil wraak. Wraak voor hetgeen zijn vader is overkomen en een totaal verbod voor het Jakobanen.

Daarnaast leeft Nighram met haar ouders in de woestijn van Cornuagh. Plots duiken daar zwarte mannen op uit het water. Haar leven wordt vanaf die dag volledig overhoop gegooit….

Mijn mening

Bloed is het eerste deel van de vierluik: Vertellingen van de ondergang

Na de Lilith-serie en Jager en Prooi schrijft Kim ten Tusscher verder in haar geschapen wereld. Maar nu maakt ze een sprong in de toekomst. Door Kiril aan te stellen als tijdelijke troonopvolger is de vrede en stabiliteit weergekeerd in Merzia. Er is goed overleg en Merzia bloeit weer op.

Ook wanneer je de andere boeken niet hebt gelezen kun je direct inpikken. Ten Tusscher refereert regelmatig dmv flashbacks naar het verleden en vertelt daar net genoeg over om te kunnen volgen en om je nieuwsgierig te maken naar wat er in de vorige boeken gebeurd is. Zo brengt ze de vorige series in dit boek samen. Hierdoor ontstaan er ook verschillende verhaallijnen wat het lezen interessant maakt. De afwisseling tss de lijn van Lilith, Kiril en Nighram zijn goed te volgen. De lijnen van Lilith en Kiril beantwoorden vaak vragen vanuit het verleden terwijl de lijn van Nighram vragen oproept.Wat er gebeurd? En wat is haar rol in het geheel?

De karakters van deze 3 worden ook verder uitgediept. Dit gebeurt juist door de bovengenoemde flashbacks. Je leert elk personage grondig kennen en ervaart ook zijn of haar dilemma’s. Lilith worstelt met haar draak. Moet ze in deze vorm terug gaan vechten of zijn er andere oplossingen? Hoever laat ze zich in een hoek duwen voor ze geen andere uitweg meer ziet voor haar en haar volgers? Kiril die zijn machtpositie afgenomen wordt en zelf moet besluiten of hij zijn wapens in dienstverband weer opneemt? Nighram is een jong meisje dat nog moet ontdekken wie ze werkelijk is. Een dorpsmeisje dat het opneemt voor de slaven maar hiermee het deksel op haar neus krijgt. Moet ze deze strijd blijven voeren met alle gevolgen voor iedereen van dien? Of kan ze beter meedoen met de groep zodat alles zijn gangetje blijft gaan?

Van Rayender ( de troonopvolger) die opeens opduikt krijg een een beeld van een arrogante en wraakzinnige jongen bijgestaan door Nayaku. Zijn verleden en beweegreden worden minder uitgediept. Dit is misschien mogelijk in een andere serie of een aanvullende novelle?

Het boek bestaat uit 489 pagina’s en is ingedeeld in 50 hoofdstukken. De schrijfwijze van Kim is zoals ik gewoon ben leuk om te lezen. Owv de verschillende nieuwe namen en omdat ik Jager en Prooi niet gelezen had is het soms even nadenken om alles te onthouden. Maar zoals gezegd weet ze dit op een manier te doen zodat ik zeker nieuwsgierig ben naar deze delen.Toch heb ik niet het idee dat ik niet heb kunnen volgen omdat ik ze nog niet gelezen had.

Op de laatste bladzijde van het boek vind je ook een kaart. ( ik had deze over het hoofd gezien)

Conclusie

Bloed is het begin van een op opzichzelfstaande serie waar ook nieuwe lezers vlot mee kunnen aansluiten. Kim weet me weer te boeien en het verhaal leest vlot. Je leeft steeds meer mee met Lilith, Kiril en Nighram. Ik ben nu al benieuwd naar Macht .