Weekendje weg

Een zussenweekend. Je kunt je daar van alles bij voorstellen en zo'n weekend is niet voor iedereen aan te bevelen. Ook ik lees hier liever over en heb een heerlijke zondagmiddag gehad, mag ik zeggen.
Vijf zussen gaan eenmaal per jaar samen een weekend weg, zonder partner en gezin. Deze vijf verschillende zussen Sylvia, Iris, Els, Karin en Tara leiden ieder hun eigen leven. Ze hebben wel of geen partner, kinderen en carrière. In dat weekend laten ze dan even de boel de boel en tanken ze zelf weer even bij.

Maar hoe anders is het dit weekend!
De geheimen liggen op de loer en dienen verborgen te blijven voor de anderen. Het verhaal is verdeeld in vier delen; vrijdag, zaterdag, zondag en maandag. Elk deel is weer verdeeld in hoofdstukken met als titel de naam van een van de zussen. Op deze manier beleef je het weekend mee, en kijk je mee door de ogen van de betreffende zus.
Het leuke van deze roman is dat er eigenlijk vijf verhalen verteld worden en het ene verhaal is indrukwekkender dan het andere, maar elk verhaal is het waard verteld te worden.

De dialogen zijn schitterend te noemen! Het verhaal is heel toegankelijk door de prettige schrijfstijl en de onderwerpen zijn herkenbaar; misschien voor jou persoonlijk of uit je vriendenkring maar stuk voor stuk levensecht, zo uit het leven gegrepen.

'Weekendje weg' is een knappe debuutroman waarbij je heerlijk kunt ontspannen, het is een boek met een lach en een traan en ik ben heel benieuwd naar een volgend verhaal van José van Winden.

De zussen Iris, Sylvia, Tara, Els en Karin gaan een keer per jaar samen een weekendje weg. Ze hebben allemaal een druk leven, maar dit weekend is altijd reuze gezellig! Alleen de zussen, niemand anders!
In het weekendje staan allemaal leuke dingen op de planning. Ze hebben er allemaal best zin in!
Maar niet alles lijkt volgens de planning te verlopen! Elke zus draagt namelijk een geheim met zich mee. Schulden, Zwangerschap, ziekte, overspel of het gevoel hebben dat je man vreemd gaat. De zussen willen het liever niet aan elkaar vertellen. Maar dit weekend zien de zussen aan elkaar dat er dingen niet kloppen. Kunnen ze nadat ze hun problemen delen nog wel van elkaar houden? Kunnen ze elkaar nog wel als dezelfde persoon zien?

Je leert elke zus stapje voor stapje beter kennen. Je zou ze het liefste een knuffel willen geven en je hoopt dat alles goed komt voor ze.
Op sommige momenten zit er zelfspot en humor in. Op andere momenten raken hun verhalen je zo, dat je toch wel even diep moet slikken. Het is een emotionele achtbaan, voor de personages, maar ook voor de lezer. Dit maakt het een echte pageturner en je kunt het bijna niet meer wegleggen. Je moet weten hoe het verder gaat met de zussen en wat er allemaal nog meer gaat gebeuren. Het is ook spannend om te lezen hoe het verder gaat. Want dat er dingen opgelost moeten worden is je als lezer erg duidelijk! En je krijgt er een warm gevoel van, dat vind ik ook erg bijzonder altijd, dat een verhaal je goed raakt!

Een van de zussen greep mij het meeste aan. De angst voor wat er komen gaat, wat haar nog te wachten terwijl ze ziek is. Hoe moet het verder?

Alle zussen moeten een besluit nemen over hun leven. Het komt voor sommige mensen waarschijnlijk ook erg dichtbij. Ik zelf heb geen broers of zussen, maar door dit te lezen, kom je er toch achter hoe het zou voelen. De liefde van een zus is heel bijzonder.
Het leest echt vlot en de hoofdstukken zijn steeds kort. Elke zus komt aan het woord en je ziet hun samenzijn dan door haar ogen. Boven elk hoofdstuk staat precies welke zus er aan het woord is.
Het klinkt misschien raar, maar dit boek zou ik zomaar als een toneelstuk willen zien. Ik ga vaak naar het theater en dit zou daar echt niet misstaan! Het is een verhaal dat je meeneemt en je zit er helemaal in. Ik ben blij dat ik deze roman mocht lezen. Dit is een echte aanrader! 4****

Een weekendje met zussen, die allemaal verschillend zijn en waarbij de geheimen die ze met zich mee dragen stuk voor stuk naar boven komen. Geheimen die tegenwoordig in het dagelijks leven eerder standaard zijn dan af en toe voorkomen. Of er werd vroeger niet over gesproken, dat kan ook.

VERTEL OP. ZO ERG KAN HET TOCH NIET ZIJN?”

IRIS HAALT DIEP ADEM EN SLIKT EEN SNIK WEG. ZE VEEGT EEN TRAAN VAN HAAR WANG.

“GOED, MAAR JE MAG ER MET NIEMAND OVER PRATEN!.

SYLVIA KNIKT EN VOELT EEN OPGETOGEN SPANNING. ZE IS GEK OP GEHEIMEN.

Een erg druk weekend was het wel voor de zussen, hebben ze eigenlijk wel genoten met elkaar? Door de geheimen kwamen wrevel en jaloezie toch wel boven drijven, is hun band zo sterk dat ze elkaar kunnen helpen en beschermen?
Een roman uit het dagelijks leven gegrepen, waar jezelf vast wel een raakvlak mee kunt vinden.
Wel een echt vrouwen boek, maar heerlijk om te lezen tijdens een weekendje weg.
José heeft me gegrepen met haar zussen verhaal en ik heb het boek ook in één adem uit gelezen. Door de heerlijke schrijfstijl en de goed uitgewerkte personages zat ik helemaal in het boek.

EEN PIEPKLEIN VONKJE SPRINGT UIT DE AANSTEKER. DE VROUW GOOIT HEM SNEL IN DE RICHTING VAN DE AUTO.

Drie Delen, vrijdag, zaterdag en zondag die onderverdeeld zijn in hoofdstukken die gaan over één zus. Van het vertrek op vrijdag met ieder zijn strubbelingen om weg te komen, tot het einde op zondagavond met een verrassend plot.
De zussen die de verhaallijnen vormen van het weekendje naar de zondagavond waarbij je je in sommige personages zo kunt inleven dat een traan over je wangen rolt.
Ik ben heel benieuwd naar een volgens boek van José en denk dat dit verhaal veel vrouwen aanspreekt. Een Mustread voor de lezeressen die een geheim met zich mee dragen en ik weet bijna zeker, dat dat er veel zullen zijn





Schrijfstijl 4
Leesplezier 4
Plot 4
Spanning 3
Originaliteit 4

4 ****sterren

Lieve Leesgroet Caroline

Leuk boek, wat je wilt blijven doorlezen. Fijne monologen.

Het hele jaar hebben ze maandelijks een bedrag gestort en een planning gemaakt om ook dit jaar een weekend samen weg te kunnen. Niet fancy maar gewoon even back to basic. Eenmaal op locatie aangekomen ben jij als lezer ‘de zesde aanwezige’, heel grappig is dat gevoel. De auteur weet je heel subtiel als extra gast in het huisje mee naar binnen te smokkelen waardoor je getuige bent van alles wat er gebeurt. En dat is nogal wat want je bent niet de enige die voor verrassingen komt te staan! Vanaf het moment van vertrek is dat eigenlijk al zo. De grote verschillen tussen de zussen zijn meteen duidelijk, al zit er vast wel een zus tussen waarmee je je als lezer kunt identificeren. De zussen zelf zien dat anders en zien vooral elkaars verschillen. Het is al jaren zo dat de taken onuitgesproken zijn verdeeld, dit aan de hand van aannames en ieders karakter, en dat herhaalt zich als een vanzelfsprekend iets. Maar wat als die persoon die rolverdeling zat is, of vanwege omstandigheden niet bij machte om aan die verwachting te voldoen? Dan is er meteen sprake van een verstoring van de gevestigde orde binnen die muren van dat vakantiehuisje.

Omdat lang niet iedereen meteen het achterste van haar tong laat zien zijn er nogal wat momenten waarop de wel of niet geëpileerde wenkbrauwen fronsen, wat is er met haar aan de hand, wat doet zij raar, weet jij wat er aan de hand is? Je ziet de onderlinge vragende blikken zo voor je en dat is zowel grappig maar ook ontroerend. De zussenband blijkt een apart iets. De twijfels die ontstaan laten ook meteen zien dat de zussen elkaar te weinig zien om écht te kunnen weten wat er in hun individuele levens speelt. Want dát is meteen al duidelijk, ze hebben geen enkel óf het verkeerde idee over het leven van hun zussen en dat zorgt behalve voor onbegrip ook voor het nodige tumult. Dat resulteert in een turbulent weekend, waar grappige incidenten en pittige gesprekken elkaar in rap tempo afwisselen.

José van Winden heeft met Weekendje weg een heel fijn en warm verhaal geschreven. Vriendschap en vertrouwen zijn niet zo vanzelfsprekend in het leven en dat blijkt bij zussen niet anders. Zelf heb ik geen zus maar het lijkt me heerlijk om, ook met de verschillen die er zijn, omringd te zijn met vrouwen die je verleden delen en kennis hebben van je jeugd, de basis van je leven. De auteur weet de behoefte naar bevestiging en erkenning die de zussen onderling uitdragen heel mooi te verwoorden. Ook al zijn ze niet dagelijks in elkaars leven aanwezig, die zussenband is er nu eenmaal en dat maakt de vijf vrouwen toch tot een front, een eenheid, ondanks de verschillen. En dat aspect maakt dit verhaal niet alleen mooi maar ook fascinerend om te lezen. Vooral wanneer er wél echt met elkaar wordt gepraat, dat ze de tijd afdwingen naar elkaar te luisteren.

Het boek deed me bij vlagen denken aan de boeken van Rita Spijker, Marjan van den Berg en ook de Midlifeclub van Karin Belt waarin heerlijke (familie)beslommeringen elkaar afwisselen waarin onvoorwaardelijke loyaliteit, houden van en acceptatie van elkaars verschillen de revue passeren. De hoofdstukken zijn om en om geschreven vanuit het perspectief per zus. Ieder in haar een eigen, unieke rol. De een zorgzaam, de ander vrijgevochten, creatief, zakenvrouw of onzeker. Een verhaal met een lach, een traan maar vooral ook de nodige knipoog. Een heerlijk boek voor een paar gestolen leesuurtjes.

Van Winden heeft een prettige schrijfstijl. Ze schrijft vlotte en openhartige dialogen maar ook de onderlinge sfeer weet ze goed neer te zetten. Het was een bijzonder aangenaam weekendje weg.

Het verhaal neemt je mee naar de levens van vijf zussen. Hun dagelijkse sleur onderbreken ze door samen hun jaarlijkse zussenweekend te pakken. Heel even maar, want elke zus heeft zo haar eigen problemen en geheimen die ze niet langer voor elkaar verborgen kunnen houden.
Halverwege de “vrijdag” had ik, als lezer, de enorme behoefte aan een rustmoment in het boek. Totdat ik mij realiseerde dat de schrijfster mijn nieuwsgierigheid had aangeroerd. Ze is er heel goed in geslaagd, juist door haar uptempo moderne schrijfstijl, mij in mijn hart te raken. Ze vallen van de ene ontdekking in de andere. Er is haast geen tijd voor reflectie en rust. Maar is dat in het echte leven wel zo? De schrijfster beschikt over een uitzonderlijk inlevingsvermogen en humor. Door telkens elke zus in een apart hoofdstuk de ruimte te geven, leer je ze allemaal kennen. Heel knap gedaan. Het plot heeft mij verrast; in een paar korte hoofdstukken geeft ze een inkijkje in hoe snel en verraderlijk geheimen zich verankeren in je relatie. En hoe kostbaar liefde is.
Hoe moeilijk en ingewikkeld het leven soms kan zijn, een familieband is nooit te verbreken. Enkel en alleen zussen kennen je door en door, weten de gevoelige snaar zo te raken, dat je toch altijd wilt luisteren naar die wijze raad. Ook al ben je woedend op d’r. José lijkt dit als geen ander te weten en heeft dit boek met liefde geschreven. Ik heb ervan genoten. Een echte aanrader!

De zussen Sylvia, Iris, Els, Karin en Tara gaan samen een weekendje weg. Een keer per jaar doen ze dat, verder leidden ze ieder hun eigen leven. Ze denken dat ze elkaar inmiddels wel kennen, maar niets is minder waar. Allemaal dragen ze een geheim dat ze voor iedereen proberen te verbergen, ook voor hun partner. Maar hoelang kun je een geheim bewaren en doen alsof er niets aan de hand is? Terwijl ze normaal afstand bewaren, de schijn ophouden en proberen een gezellig weekend te hebben samen, is het dit weekend anders.

De zussen zijn in Weekendje weg afwisselend aan het woord. Misschien toeval, misschien is het de leeftijd, maar allemaal staan ze op een keerpunt. Eigenlijk zijn ze het zat om de schijn op te houden, maar als je normaal ook niet met elkaar over serieuze dingen praat, waarom nu dan wel?

“Hoe zat het ook alweer met iedereen? Het is maanden geleden dat ze de meisjes heeft gesproken. Eerlijk gezegd heeft ze helemaal geen zin om met ze weg te gaan. Teveel aan haar hoofd.”

Sylvia is huisvrouw en is het zorgen zat, ze voelt zich nutteloos. Daarnaast heeft ze het gevoel dat haar man Chris iets voor haar verbergt en dat zit haar niet lekker, ze denkt er het zijne van. Iris is vrijgezel en het lijkt of ze het wel prima vindt om alleen maar te daten. Karin, succesvolle zakenvrouw en kostwinnaar, moet voor onderzoeken naar het ziekenhuis en is erg ongerust. Els is kunstenares en samen met haar partner Sjaak lijkt ze alles op orde te hebben maar ondertussen zijn er niet zo makkelijk op te lossen problemen. Tara is de jongste en nogal snel van slag, ziet altijd beren op de weg. Vijf zussen en allemaal heel verschillend van karakter. Karakters die regelmatig botsen uit onbegrip. En elkaar vertellen wat er aan de hand is? Geen denken aan. Steun zoeken bij elkaar? Nee hoor, ze redden zich wel.
Maar dit weekend zal het toch anders verlopen dan gedacht. Gebeurtenissen zorgen ervoor dat er meer openheid komt en langzaam komen de zussen nader tot elkaar.

“Snel verbreekt hij de verbinding en draait zich naar haar om. In een fractie van een seconde ziet ze hem nerveus met zijn ogen knipperen.”
Doordat iedere zus in Weekendje weg apart haar verhaal vertelt, kreeg ik een goed beeld van de karakters. Vrouwen die terug kijken op hun leven en als ze dan vooruit willen kijken het even niet meer weten. Het gevoel van: is dit alles? Had ik dit mij vroeger zo voorgesteld? Wat is er terechtgekomen van de ambities en de dromen? Een gevoel dat iedereen wel kent en weleens heeft.

“Ze zijn zelf veranderd. Door de verplichtingen volwassen geworden en niet langer kind gebleven.”
De auteur beschrijft in Weekendje weg de dilemma’s van de vrouwen op een treffende manier en elke vrouw zal er wel iets in herkennen. Door gebruik te maken van heldere dialogen wordt er een gevoel gewekt alles van dichtbij mee te maken. Alsof jezelf een goed gesprek met je vriendinnen of zussen hebt. De herkenbaarheid laat meeleven en emoties begrijpen. Serieuze aangelegenheden verteld met een licht humoristische inslag waardoor het een luchtig geheel wordt. Ook geeft de auteur goede voorbeelden hoe makkelijk misverstanden kunnen onstaan en iets een heel eigen leven gaat leiden. De fijne, toegangelijke schrijfstijl laat het boek gemakkelijk lezen, een heerlijk boek voor die vrije middag op de bank.
Een verhaal uit het leven gegrepen, dat tot nadenken zet maar die ook regelmatig voor een glimlach zorgt.