Wonderland (Deluxe) Met vier extra nummers

Met Wonderland brengt Take That muziek die invloeden hebben van uit hun
begintijd. De popliedjes van het album zijn speciaal gemaakt voor stadionvermaak
maar hebben daardoor ingeleverd aan diepgang. De lyrics halen bij lange na het
niveau niet van hun periode van sinds hun comeback tot hun absolute hoogtepunt,
Progress. Sterkhouders van het album vind je in New Day, Giants en verrassend
genoeg Every Revolution met Howard Donald op lead vocals.

Alhoewel de plaat goed te luisteren is en de up tempo songs doen waarvoor ze
gemaakt zijn, namelijk vrolijk meezing vermaak, is de drang om opnieuw te
luisteren zeer snel weg. Take That lijkt te veel de aansluiting met de band The 1975
te willen vinden en doordat het album vol zit met stadionliedjes ontbreekt
de ware kracht van de band op dit album. Namelijk vlotte tracks die ook met
scherpe teksten een blijvende indruk achterlaten. Waardoor ze zoals The Flood
en Greatest Day nog steeds memorabel zijn na jaren.

Als liefhebber van de band wil ik graag een voldoende geven, maar Wonderland
in zijn geheel is een tegenvaller. Vreemd genoeg zijn het vooral de Barlow nummers
die vervelen, en dan vooral de ballads waardoor Wonderland alleen als collectors
item een echte aanvulling blijkt te zijn.

Oei, wat valt dit album me tegen... Na Giants gehoord te hebben keek ik toch wel uit naar de nieuwe songs, al hoopte ik op wat meer vernieuwing.

Het intro van het eerste nummer (titeltrack) begon veelbelovend, al is die stijl niet echt mijn smaak. Daarna wordt het echter een standaard nummer met een verschrikkelijk refrein. ( mijn mening.)

New Day is best aardig. Gary zingt niet overduidelijk de lead, maar zijn stem ligt net 'over' die van Mark en Howard heen. Beetje mellow achtig.

Lucky Stars... electronisch jaren tachtig-achtig nummer, geen leadzanger. Niet sterk.

And The Band Plays... lead door Gary, als het op de radio gedraaid zou worden zou ik uiteraard zijn stem herkennen maar verder vind ik het nummer absoluut niet bijzonder.

Superstar: lead Mark, mwoa. Lijkt op een nummer waarvan me de titel en artiest niet te binnen wil schieten. Superstar, Giants... vind het niet meer origineel moet ik zeggen.

Hope: lead by Gary, een ballad. Refrein wederom tenenkrommend, kan het niet anders zeggen. Zo makkelijk om 1 woordje te blijven herhalen.

River: lead door Mark, een van de betere nummers, catchy, maar ook veel herhaling.

The Last Poet: lead door Gary, soms wat Coldplay - achtig.

Every Revolution: eindelijk een lead door Howard, al was zonder dat ik het eigenlijk merkte (tijdens iets lezen) The Last Poet overgegaan in dit nummer... begint aardig, maar dan zingen ze weer met z'n allen lead en op de een of andere manier klinkt dat saai.

Geen enkel nummer geeft me kippenvel. Jammer.

It's All For You: lead door Gary. Begint als ballad, wordt dan mid tempo /ballad, best aardig, maar daar houdt het ook mee op. Laatste minuut wordt het wat interessanter.

Don't Give Up On Me: weer dat herhalen van de titel als compleet refrein...dat kan toch leuker? Wat speels computergame deuntje, maar door dat herhalen van de titel gaat het wat tegenwerken. Komt wederom ongeïnspireerd over.

Up: lead door Mark, begin best leuk, maar daarna saai en klinkt meer als een demo die nog uitgewerkt moet worden. Sorry ;)

Come On Love: lead door Gary, het nummer op zich is best goed, maar de volledige potentie komt er niet uit (het koor wat er aan het einde bijkomt lijkt het refrein wat goed te maken, maar helaas zet dat niet door tot een grande finale) en het refrein vind ik helaas weer helemaal niks. Zonde.

Alles is wat braaf en midtempo, geen uitschieters naar links of rechts.

Cry: (in samenwerking met Enigma) is een stuk beter, lijkt zo van het album Progress(ed) te zijn gehaald. Catchy and blijft meteen hangen.

Snap best dat ze Giants als eerste single hebben uitgekozen want dat is veruit het beste nummer naast Cry, vooral qua melodie en meezing gehalte (weet niet goed wat ik van de lyrics moet denken.)

Conclusie: (is persoonlijk natuurlijk): ongeïnspireerd en flauw...had echt wat zout bij gemogen. Of peper ;)
'III' was echt vele malen beter, ze kunnen het dus wel, vandaar uiteindelijk toch 3 sterren.

Als een oude en verstokte Take That fan vind ik dit album ook weer erg gaaf!

Prachtige muziek! Heerlijk om naar te luisteren

Kado gegeven aan mijn moeder en ze vond het geweldig. Ze geniet enorm van haar cd.

Het is een album met zomerse muziek en ik ga vaker naar luisteren.

Super CD mooie kwaliteit, zowel materiaal als muziek. Ook fijn limited edition met extra nummers!

super mooie songs

Na een sterke come-back heeft Take That het hoge niveau helaas niet vast kunnen houden. Enkele aardige liedjes