Ik, louter mezelf het laatste taboe

Men spreekt tegenwoordig over ontwaken en verlichting alsof je het om de hoek kan kopen bij de bakker. Je schijnt in 1 seconde het goddelijke te kunnen zien en ervaren. Cursussen in hoe je gelukkig kan worden en vooral blijven, zijn in overvloed te boeken. Gaat het eigenlijk daar eigenlijk wel om? Ontwaken, verlicht raken en gelukkig zijn en dat vooral (moeten) blijven? In de optiek van Marco niet, hij spreekt liever over een staat van ZIJN die je niet kan (aan)leren bij een cursus of door het aanhangen van een levens-beschouwing, maar louter door zelfonderzoek kan ont-wikkelen. Mensen hebben van nature de behoefte ergens bij te willen horen waarbij de afkomst en het aangeleerde veelal bepalend blijven in het verdere leven. Maar weinigen ondernemen de echte zoektocht naar zichzelf, liever verschuilen zij zich achter yoga, mediteren, een ashram, drukke baan, levensbeschouwing of bijvoorbeeld religie. Dit doen is per definitie niet van jezelf, je blijft dan namelijk in de dualiteit hangen jezelf en het andere met een blijvende zoektocht als gevolg. Geluk, emoties en liefde komen allemaal uit dezelfde bron, dit inzien is ontwaken en de weg naar verlichting, éénheid wordt plotseling duidelijk, een staat van ZIJN kan worden bereikt. Ik, louter mezelf. gaat over de eigen unieke zoek-tocht met als ultiem doel jezelf worden. Jezelf louteren is de optimale staat van lichaam, geest en bewustzijn bereiken, je wordt jezelf. Eerder verschenen Komt een manager bij de dokter en Egoloos ME.