Zweedse laarzen

‘Zweedse laarzen’ was Mankell’s laatste roman. Hij heeft deze geschreven nadat bij hem een levensbedreigende ziekte was geconstateerd. Mogelijk heeft bezorgdheid over de afloop van de ziekte er toe bijgedragen dat hij dit boek heeft geschreven vanuit het perspectief van iemand die zich realiseert dat zijn leven zo goed als voorbij is. Het lijkt geen toeval dat de hoofdpersoon mijmert: ‘Ik behoorde tot de groep die op weg was het leven te verlaten.’
Gebruikte Mankell zijn schrijverschap veelal om maatschappijkritiek te ventileren, in deze gelaagde roman hanteert Mankell de verhaallijn als kapstok om zijn visie over de vergankelijkheid van het leven te verwoorden.
Aan de contacten die een op een schereneiland wonende weduwnaar onderhoudt hapert van alles. Ze verlopen stroef en bieden geen tot weinig perspectief. Eenzaamheid en onthechting zijn troef. Het huis van de hoofdpersoon brandt af, kennissen overlijden. Alles om hem heen lijkt weg te vallen. Niets heeft nog toekomst. Mankell brengt het leven terug tot essenties: een mens zonder ambities en façades. Naakt en kwetsbaar. Niets rest dan een caleidoscoop van bonte en bizarre herinneringen. “Zo moet het zijn,” schrijft Mankell in het nawoord. “Omdat de waarheid altijd provisorisch en veranderlijk is.”
Een waardig afscheid van een bijzondere schrijver. Meneer Mankell, dank. Ik neem mijn hoed voor u af en buig met respect en in dankbaarheid.

Geschreven bij Fredrik Welin 2 - Zweedse laarzen

Zweedse laarzen is zo'n mooi boek omdat de personages met grote nauwkeurigheid worden neergezet. Je krijgt sympathie voor hen zonder dat je je er direct bewust van bent. Je wil blijven lezen. Het boek houd je nieuwsgierig tot het einde. Het is een tijdloos boek. Je hoeft je niet te verplaatsen naar een andere eeuw, het is allemaal nu en je bent er bij.

Zo indrukwekkend en indringend geschreven. Ik zal Henning Mankell missen.

Laatste roman van de fabuleuze auteur Henning Mankell, die een lovenswaardig oeuvre heeft nagelaten. Hoofdpersoon is Fredrik Welin, die wakker wordt in zijn (af)brandende huis. Psychologisch gezien is het boek prachtig en ontroerend: diepgang in de karakters, met name natuurlijk van de hoofdpersoon, maar ook zeker van de dochter. Thema's zijn verbondenheid, herfst van het leven, vergeten gevoelens. Hoewel dit boek is gecatagoriseerd als thriller, zou ik dit zelf geen thriller noemen. Weliswaar zijn er brandstichtingen die moeten worden opgelost, maar belangrijker is de ontwikkeling van de karakters, ken je iemand met wie je dagelijks omgaat eigenlijk wel? Het boek gaat ook met name over de ontwikkeling van het contact met de dochter van Fredrik. Dit contact verloopt bijzonder stroef en beiden blijken bijna niet in staat tot elkaar te komen. Toch leren zij elkaar langzamerhand kennen en waarderen. Deze verhaallijn is erg ontroerend. Ook speelt de vraag wat hij aanmoet met zijn gevoelens voor Lisa Modin een belangrijke rol in het verhaal. Gevoelens waarvan hij het bestaan niet meer kende. Eveneens onroerend. Bijzonder is, dat je Fredrik eigenlijk helemaal niet zo sympathiek gaat vinden naarmate je hem beter leert kennen. Toch roept hij met zijn gecompliceerde karakter gevoelens van sympathie en medeleven bij me op. Dat het boek eindigt met de mededeling dat de herfst is aangebroken en dit geen angst meer oproept, is niet verrassend. Mankell was zich er immers van bewust dat hij niet lang meer zou leven. Melancholie!

Genre; Fictie, roman
Uitgever; De Geus
ISBN; 978 90 445 3571 6
Uitvoering; Hardcover, exclusieve editie
Aantal pagina’s; 398
Uitgave ; 13 oktober 2015

De cover;
Ik vind het een mooie cover. Het blauw en geel van de Zweedse vlag i.c.m. de titel Zweedse Laarzen vind ik passend. Het vuur dat achter het raam zichtbaar is, en wat het begin van het boek weerspiegelt vind ik goed gekozen. De cover krijgt een 7.5
De reden;
Als groot fan van Henning Mankell wilde ik natuurlijk dit boek lezen. Dat het tevens zijn laatste boek zou zijn, wist ik vooraf nog niet. Dankzij uitgeverij De Geus heb ik een exclusieve editie van het boek gekregen om te recenseren voor De Perfecte Buren.
Het verhaal;
De gepensioneerde ex-chirurg Frederik Welin wordt op een herfstnacht wakker van een fel licht. Zijn huis staat in brand. Frederik weet net op tijd uit het huis te komen, met slechts de weinige kleren aan zijn lijf en twee verschillende laarzen aan zijn voeten. Het huis dat zijn grootouders hebben gebouwd is opzettelijk in brand gestoken. De vraag is wie heeft het huis in de fik gestoken, Frederik zelf of iemand anders? Frederik is aangeslagen door de brand. Alles is weg. Zijn huis, zijn bezittingen. Alles wat rest zijn Frederiks herinneringen en een ongewisse toekomst. Gaat het Frederik lukken om op zijn 70e opnieuw te beginnen? Kan hij vrede sluiten met zijn verleden, en op welke manier gaat hij zijn leven verder invullen? Verder als alleenstaande, eenzame man of is de brand een startpunt geweest voor een nieuw leven?
Beredenering;
Zweedse laarzen is een vervolg op Italiaanse schoenen, maar zoals voorin het boek al wordt aangegeven, is het boek ook als standalone te lezen. Het vervolg zit hem in het feit dat Frederik Welin opnieuw de hoofdpersoon is, en je als lezer Frederik nu meemaakt als 70e jarige. Henning Mankell weet mij weer vanaf de eerste pagina te bekoren. Zijn schrijfstijl zorgt ervoor dat er direct beelden bij mij opkomen. Als beelddenker zijn dat de boeken die mij het meest aanspreken. Zijn treffende beschrijvingen zorgen ervoor dat de personen tot leven komen en dat ik met de personages ga meeleven, zelfs als de personages mij eigenlijk tegenstaan. Frederik is wat mij betreft niet het meest sympathieke personage, maar door de levensechtheid kan ik mij ook in zijn perspectief verplaatsen. De verlatenheid van de Zweedse scheren in de winter benadrukken de eenzaamheid van Frederiks bestaan, de setting is wat mij betreft dus goed gekozen. De brand die ervoor zorgt dat Frederik alles kwijtraakt, is een goed uitgangspunt voor een verhaal dat gaat over het leven, het ouder worden, het omgaan met ons verleden, de vraag of je iemand echt zal kunnen kennen, de weerbaarheid van de mens, of je verder kan als alles in puin ligt en het verlangen naar intimiteit. Het boek heeft mij geraakt op onverwachte momenten. Wanneer Oslovski komt te overlijden, en Frederik haar mist, ondanks het feit dat hij haar nauwelijks kent is zo’n moment. De eenzaamheid van beide wordt zo benadrukt en geeft mij te denken dat er in de huidige maatschappij zoveel mensen zijn die elkaar niet echt kennen, zelfs in de directe nabijheid van je huis, familie, vrienden. Hoe schrijnend dat eigenlijk is en dat men eigenlijk op zoek is naar verbondenheid, hoe klein die dan ook is. Het verlangen naar menselijk contact, intimiteit wordt heel goed weergeven in het contact dat Frederik zoekt met Lisa Modin, een journaliste die de brand verslaat voor een plaatselijk dagblad.
Conclusie;
Henning Mankell heeft wat mij betreft weer een goed boek geschreven, dat ontroerend is, de zoektocht naar de zin van het leven op een realistische manier tot leven brengt en zoals altijd maatschappelijke thema’s niet schuwt. Het is dan ook nog moeilijk te bevatten dat Zweedse Laarzen zijn laatste boek is geworden. Zijn schrijfstijl, zijn talent om te vertellen komen ook in dit boek weer goed tot uiting en dat zorgt ervoor dat ik Zweedse Laarzen met 4* bekroon.

Makkelijk te lezen.
Leuke verhaallijn en spannend boek.
Als die geen prijzen zal winnen, weet ik het ook niet meer.

Een aanrader. Zeker als je geïnteresseerd bent in Zweden en Zweedse thrillers.
Zeker gaan lezen. Niet in bed want je komt niet aan slapen toe !!!

Geschreven bij Fredrik Welin 2 - Zweedse laarzen

Goede kwaliteit, dat is wat ik er goed aan vind.

Geschreven bij Fredrik Welin 2 - Zweedse laarzen

Ik heb dit boek gelezen omdat ik het vervolg wilde lezen op 'Italiaanse schoenen' en omdat ik benieuwd was naar het allerlaatste boek van Henning Mankell. Dit boek is weer helemaal zijn stijl met getailleerde beschrijving van de Zweedse Scherenkust en gevoelens van de hoofdpersoon. De hoofdpersoon nadert in het boek het einde van zijn leven en kijkt hier veel op terug. Ik vond het verhaal niet heel spannend of bijzonder maar ben wel heel blij dat ik het gelezen heb. Hiermee heb ik namelijk afscheid genomen van de schrijver Henning Mankell en dit is mijn manier om hem postuum te bedanken voor de prachtige verhalen die hij ons heeft nagelaten.

Geschreven bij Fredrik Welin 2 - Zweedse laarzen

Goede kwaliteit, voordelige koop, duurzaam, ik ben enthousiast!