Vergeving in het strafrecht via de implementatie van herstelbemiddeling

In deze monografie wordt gepleit voor de integratie van vergeving in het strafrecht via de implementatie van herstelgerichte praktijken, waaronder slachtofferdaderbemiddeling. Hoewel vergeving noch doel mag zijn noch mag worden afgedwongen, dient het misdaadrecht wel ruimte te bieden voor vergeving. Anders dan vergelding in de betekenis van proportionele wraakneming kan vergeving namelijk in praktijk wel een bijdrage leveren aan conflictoplossing en de weg vrijmaken voor verzoening. Het is tijd dat het strafrecht werk gaat maken van pacificatie, wat onvermijdelijk aanzienlijke wijzigingen van het straf(proces)recht met zich zal brengen. Moraal, recht en politiek dienen uiteindelijk te zijn gericht op de realisering van een harmonieuze, vreedzame en zoveel mogelijk geweldloze samenleving. Beschaving reikt verder dan het verruilen van ongebreidelde wraakneming voor proportionele wraakneming. Aan de horizon prijken vergelding van kwaad met goed, herstel en vergeving als idealen.

In deze monografie wordt een antwoord gegeven op de volgende vragen: wat is
vergeving? Hoe komt zij tot stand? Zijn vergelding en vergeving elkaars tegenpolen? Waarom is vergeving belangrijk? Met welk mensbeeld gaat zij gepaard? Hoort vergeving thuis in het publieke domein? Hoe valt zij in te passen in het strafrecht? En welke rol speelt herstelrecht in dat verband?