Vele hemels boven de zevende

Geschreven bij Vele hemels boven de zevende

Vele hemels boven de zevende wordt verteld door 5 verschillende personages, die afwisselend aan bod komen. We starten bij de 36-jarige Eva. Ze is al een hele tijd op zoek naar een relatie, maar steeds weer wordt ze teleurgesteld door de liefde. Eva is een zeer behulpzame, vriendelijke vrouw en is altijd bereid iedereen te helpen, ze werkt dan ook in een gevangenis wat naar mijn mening een perfect gekozen beroep voor haar is. Vooral hoe ze omgaat met Henry (één van de gevangenen) laat het mooie, tedere karakter van Eva zien. Dan heb je Eva’s zus, Elsie. Elsie is getrouwd, maar niet alles loopt gesmeerd in haar relatie met Walter. Wanneer ze een andere man, Casper (tevens een verteller in het verhaal) ontmoet staat ze voor een moeilijke keuze: ‘Kiest ze voor het geluk van haar gezin of gaat ze voor haar eigen geluk?’. Elsie heeft twee kinderen met Walter, waaronder de 12-jarige Lou (ook één van de vertellers). De ouders van Eva en Elsie, Jos en Jeanne maken het hun kinderen niet gemakkelijk. Jos is een alcohist en Jeanne is een toch wel bazig en uitbundig type.

Het mooie aan het boek vind ik dat het anders is. Anders dan alle boeken die ik al gelezen heb. Dat is niet altijd positief, maar het maakt het boek juist uitzonderlijk. De eerste bladzijden vond ik moeilijk om door te blijven lezen, maar naarmate het boek vorderde ging het steeds vlotter. Het is allemaal zo echt en het zou even goed je eigen leven kunnen zijn dat beschreven wordt. Ik vind het soms pijnlijk om te beseffen dat dit niet zomaar verzonnen is. Het is de harde realiteit. Ik werd steeds meer en meer in het hoofd van de vertellers getrokken en dat vond ik mooi aan het boek, het liet je toe om helemaal meegezogen te worden in hun gedachtenwereld.

De schrijfstijl van Griet Op de Beeck vind ik persoonlijk zeer mooi, de citaten die ze doorheen haar boek gebruikt gaven voor mij een meerwaarde aan het boek. Er zitten levenslessen in verborgen en ze zetten je aan het denken. Op de Beeck gebruikt in haar boek een mooi evenwicht tussen humor en verdriet. Dit is niet makkelijk volgens mij, maar ze is er toch wel goed in geslaagd. Momenten van ongeluk, verkeerde keuzes, angst worden afgewisseld met momenten van hoop en gelach.

Een echt plot in het verhaal was er niet, maar om eerlijk te zijn heb ik dit ook niet gemist. Vele hemels boven de zevende is een boek dat zeer vlot leest van zodra je jezelf toelaat mee te gaan in de gedachten en gevoelens van de vertellers. En dit is het mooie aan het boek. Moesten er in het boek verschillende plots komen, zou het boek niet meer zo realistisch zijn.

Het is zeker de moeite waard om het boek eens te lezen. Ik raad het dan ook iedereen aan. Je leert wijze levenslessen en er komen problemen, gebeurtenissen in die ieder van ons kunnen overkomen. Het is uit het leven gegrepen en dat maakt het boek zo mooi en zo makkelijk om je in te leven.

Geschreven bij Vele hemels boven de zevende

Griet Op De Beeck serveert 5 uiteenlopende personages die met elkaar onvrijwillig verbonden zijn.
Zo heb je de twee zussen, Elsie en Eva, hun vader Jos, Elsies dochter Lou en Elsies minnaar Casper.
Ze vertellen elk om beurt in kleine hoofdstukjes hoe ze geconfronteerd worden met de complexen van het leven en hoe ze daar mee omgaan. Je komt jezelf mateloos tegen in de worstelingen der leven waar ook de personages mee te kampen krijgen. Het boek sleurt je mee in een verhaal van liefde en leed, geluk en ongeluk, sterktes en zwaktes. En op het einde versta je net iets meer van hoe alles in elkaar zit.

Ik vind de schrijfwijze die Op De Beeck opteert prachtig. Je leest in het begin van ieder hoofdstuk een aangrijpende slagzin, zoals 'Met de ogen open is alles minder eng dan met de ogen dicht' of 'Omdat nooit meer wel heel erg lang is', en doorheen de kleine aparte hoofdstukjes kom je te weten wat de zin betekent. Het is een raadsel die je weerhoudt van het boek weg te leggen. Doordat ieder hoofdstukje uit het ik-perspectief wordt verteld kan je ook niet anders dan blijven lezen. Alsof je ze alleen in leven kan houden als je blijft lezen. Doordat ze deze schrijfwijze gebruikt verveelt het ook nooit. Je kan blijven lezen want er valt iedere keer opnieuw iets nieuws te ontdekken. Rick Van Rijthoven verwijsd naar het boek als slaapverwekkend en voorspelbaar omdat de lezer niet verrast wordt. Hierin moet ik hem een beetje tegemoet komen. Er vinden inderdaad geen spannende of onverwachte wendingen, behalve dan op het einde van het boek, plaats. Maar dat is dan ook waarvoor je gekozen hebt. Je bent niet opzoek naar een actie-verhaal of een tragedie, maar naar een mooie weerspiegeling van de alledaagse dingen. Wanneer je die visie voor ogen houd, is het boek wel spannend en verrassend genoeg.

Ik werd overdonderd door de formulering van haar gedachtengang. Zo mooi en fragiel. Gedachten en gevoelens die ik nooit kon thuisbrengen, heeft zij moeiteloos verwoord in mijn plaats. Bijvoorbeeld de afscheidsbrief van Eva, waarbij ik toch een traantje heb moeten wegpinken. Zelfs gewoon terugdenken geeft me een brok in de keel. Je wordt jaloers op de schrijfster want je weet dat jij nooit zoiets moois zal kunnen schrijven. En ze heeft 5 pareltjes van personages gekozen om haar gedachten te vertolken. Het contrast dat ze gecreëerd heeft tussen de personages is zo mooi uitgewerkt en naar voorgebracht dat je jezelf erin herkent.

Ik zou dit boek aan iedereen aanraden. Moest ik kunnen, zou ik iedereen laten inzien hoe diep het gevoel ,dat dit boek geeft, gaat en hoe veel je er kan uithalen. Hoe het je kan ontroeren en gelukkig maken terzelfder tijd. En dat het zeker oke is moest je een traantje laten want iedereen doet het. Gegarandeerd.

Geschreven bij Vele hemels boven de zevende

In deze debuutroman van Griet Op de Beeck maken we kennis met vijf hoofdpersonages: Lou (twaalf), Eva (zesendertig), Elsie (tweeënveertig), Casper (zesenveertig) en Jos (eenenzeventig). Elk personage vertelt in de ik-vorm over zijn eigen leven doorheen het boek (dit is al een groot pluspunt voor mij dat telkens wanneer iemand anders aan het woord is en je zo het verhaal goed kan volgen, er zit een structuur in het verhaal). De roman vertelt over hun zoektocht naar geluk.
Eerst nemen we een kijkje in het leven van Eva. De behulpzame vrijgezelle heeft een laag zelfbeeld door ietwat minder perfecte figuur. Ze is op zoek naar ware liefde, maar wordt met het tegenovergestelde geconfronteerd doorheen haar verhaal. Daarna maken we kennis het onzekere pubermeisje Lou die het moeilijk heeft met haar identiteit en populariteit op school en er ook gepest word. Gelukkig kan ze rekenen op de steun van haar tante Eva. Haar mama Elsie is al evenmin gelukkig in haar relatie met haar man Walter, ze heeft zelfs een affaire met Casper (hij heeft ook een gezin). Uiteindelijk besluiten ze toch om hun gezinsleven op het spel te zetten en met hun relatie door te gaan. Tenslotte is er nog Jos, vader van Eva en Elsie. Hij is een alcoholist en uitbater van een restaurant. Hij leidt ook een ongelukkig leven omdat zijn vrouw hem allesbehalve gelukkig maakt en hij zelf ook een groot geheim heeft: hij heeft namelijk zijn neefje Victor omver gereden toen hij stomdronken achter het stuur zat, waardoor die nu gehandicapt is.
In het begin van het verhaal vond ik - net zoals in een van de bovenstaande recensies ook - dat het verhaal weinig samenhang had. Iedereen deed wel even zijn verhaal, maar je kon maar moeilijk begrijpen wat die vijf personages nu met elkaar te maken hadden. Naarmate het verhaal vorderde werd natuurlijk alles duidelijker.
Het verhaal vertelt ons vaak over de negatieve aspecten van het leven, en het is meestal niet rozengeur en maneschijn, maar toch lezen we geen zwaarmoedige roman. Af en toe beschrijft Op de Beeck ons de kleine geluksmomenten van de personages. Ook komen de meeste uit hun ellende. Eva pleegt dan wel zelfmoord, maar dit is wat ze wou, voor haar was het de enige oplossing. Ook Caspar en Elsie zijn gelukkig met hun keuze.
De schrijfstijl die Op de Beeck hanteert vind ik opmerkelijk. Zo zorgt het meervoudig vertelperspectief ervoor dat je niet alleen de personages hoort vertellen over de dingen die zij meemaken, maar ze praten ook af en toe onderling met elkaar over hun ervaringen. Zo weet je inderdaad - zoals ook gezegd in de tweede recensie – hoe elk personage denkt over elkaar en af en toe lees je dan ook dialogen tussen beiden, en dat is iets wat ik persoonlijk zeer goed vind aan dit boek. Het boek is ook zeer gemakkelijk te lezen vind ik, ik lees zelf niet zo graag, maar dit boek heb ik toch vrij snel kunnen lezen en ze gebruikt ook zeker geen moeilijke zinsconstructies.
Als ik iets moet zeggen wat ik een beetje minder vind aan het verhaal, dan is het dat ik het af en toe wel voorspelbaar vind. Al je vragen worden in het boek beantwoord, je hoeft dus eigenlijk nooit je hoofd te breken over hoe het zal aflopen met de personages, of hoe bepaalde situaties zullen uitdraaien, want na een tijdje had ik wel door hoe het verhaal in elkaar zat. Je zit niet bepaald op het puntje van je stoel, maar dat hoeft ook niet voor mij. Dit boek is volgens mij zeker een aanrader en het verhaal heeft mij zeker geraakt.

Geschreven bij Vele hemels boven de zevende

Meestal leen ik boeken, maar deze titel liep zonder omweg mijn hart in dus kocht ik dit boek hoewel ik de schrijfster nog niet kende. Trefwoorden: herkenbaar, LIEF, een lach en een traan en bovenal een prachtige woordkeus! Dit boek ga ik ooit opnieuw lezen, "zeker en vast"!

Geschreven bij Vele hemels boven de zevende

Vond het boek erg saai en voorspelbaar. Totaal geen spanning en de verhalen van de personages raakte mij ook niet zoals ik verwacht had (na een aantal reviews gelezen te hebben). Teleurstelling!!

Geschreven bij Vele hemels boven de zevende

Prettig geschreven en toegankelijk boek.

Minpunt is een technisch mankement. Een deel van het boek had ontzettend kleine letters, bijna niet leesbaar. Dit was niet te verhelpen; functie lettervergroten op de reader werkte voor deze pagina's niet. Er waren ook wat pagina's met sterk vergrootte letters. Wel leesbaar, maar heel onhandig; ongeveer 1 zin per pagina. Dat verwacht ik niet van een gekocht ebook.....

Geschreven bij Vele hemels boven de zevende

Dit boek is grappig en ontroert op hetzelfde moment.

De bijna onbeholpenheid van de personages met het leven, zorgt tijdens het lezen voor een ongemakkelijk gevoel, maar bij vlagen ook voor momenten van herkenning. Je draagt van elk personage wel een stukje mee in jezelf, dat is zo knap van de schrijfster.

Het heeft me gegrepen en ook echt even niet meer los gelaten.

De kers op de taart is de Vlaamse schrijfstijl. Al vloeken en tieren de hoofdpersonen, de beschaafdheid klinkt door in elk woord en in elke zin. Daar zijn Nederlanders toch minder goed in.

Geschreven bij Vele hemels boven de zevende

Prachtig verhaal!
Doordat je iedere keer door een ander personage zijn/haar ogen kijkt, krijg je van iedereen een stuk van de gedachtegang mee en hoe zij omgaan met de situatie. Heel herkenbaar verhaal - je zou zo je eigen familie of je buren in het verhaal kunnen plaatsen.
Zeker het einde had ik niet verwacht...

Geschreven bij Vele hemels boven de zevende

Een boek om in door te blijven lezen. De vijf hoofdpersonen komen beurtelings aan bod in de hoofdstukken. Eenzaamheid, onbegrip en geheimen en dat beschreven in prachtig Vlaams maken het een fantastisch boek!

Geschreven bij Vele hemels boven de zevende

De wijze waarop Griet op de Beeck de taal benut om karakters te beschrijven is onovertroffen. Kundig en stijlvol.