Abraxas/Pedagogiek - Vormen van de religieuze ervaring een onderzoek naar het wezen van de mens

Als iemand geïnteresseerd is in de menselijke en met name de persoonlijke - psychische - achtergronden van religiositeit in heldere taal benaderd, dan is dit boek een aanrader. Enig inzicht in de psychologie strekt bij het lezen van dit boek - geschreven door de grondlegger van de MODERNE psychologie - wel tot voordeel. Doch: de schrijver gaat zich zeker niet te buiten aan allerlei wetenschappelijk jargon en BLIJFT door goede formulering en vele voorbeelden een begrijpelijke, erudiete schrijver.

Een interessante aanbieding voor de geïnteresseerden.

Ik ben positief over dit artikel: overzichtelijk, praktisch toepasbaar, heldere boodschap.

James’ Vormen van religieuze ervaring is een eloquent betoog tegen de grote godsdienstige en filosofische systemen die de mens – die arme geslagen tobber – in de kou lieten staan, omdat zij aan het werkelijke leven voorbijgaan.
James wendde al zijn intellectuele energie aan om de vrijheid van de wil en ‘het recht om te geloven’ te verdedigen en te rechtvaardigen. In The varieties gebruikt hij zijn behendigheid als filosoof, zijn kwaliteiten als psycholoog en bovenal zijn menselijke warmte om zich teweer te stellen tegen de pogingen om de religieuze ervaring van mensen ‘weg te redeneren’. Hij zag in dat religie, ‘... een bekoring aan het leven geeft die niet rationeel of logisch deduceerbaar is uit iets anders’.

James was overtuigd van het grote belang van de psychologie voor de persoonlijke ontwikkeling van het mensenleven. Op onconventionele en in welgekozen be­­woor­dingen wist hij daaraan uiting te geven. Het aangenaam open karakter van zijn werk, zijn humor, zijn mild gekruide ironie en elegante schrijfstijl zijn ongetwijfeld mede-oorzaak van de aanhoudende belangstelling.

‘Na ruim honderd jaar heeft dit opmerkelijke boek ons nog steeds veel te vertellen. De actualiteit is verbazingwekkend. Veel hedendaagse kwesties sluiten aan bij de gedachten die James in dit werk ontwikkelde. Je vergeet dat deze baanbrekende lezingen meer dan een eeuw geleden zijn gehouden.’
Dat zei Charles Taylor tijdens zíjn Gifford Lectures in 1999. Inderdaad, het is een boek waarvan de glans met het verstrijken van de tijd alleen maar sterker is geworden. Een klassieker in de ware zin van het woord dus.