Alles wat er was

Het boek begint met Dag 91, zo lang zitten er al mensen op gesloten in een schoolgebouw.

De acht mensen zijn ook nog eens meteen afgesloten van de wereld. Ze krijgen nog bericht dat ze het gebouw niet mogen verlaten en de gordijnen dicht moeten doen, maar daarna is er geen contact meer met de buitenwereld, ook niet met hun familie thuis. Hanna Bervoets beschrijft heel overtuigend wat er met dit kleine groepje mensen (waaronder een kind) gebeurt en hoe de verhoudingen tussen hen veranderen tijdens de dagen in het gebouw.

De lezer leest het dagboek van Merel, een redactrice voor een wetenschappelijk programma, eigenlijk een schoolagenda die een van de leerlingen in een klas had achtergelaten. Ze schrijft elke dag wat er met de groep mensen gebeurt, maar de lezer krijgt dit niet op volgorde te lezen. Zo moet de lezer in het begin nog raden wie deze mensen zijn en hoe ze zich tot elkaar verhouden, wat door verder lezen langzamerhand duidelijker wordt. De dagen worden gelukkig niet willekeurig gepresenteerd, maar met twee tijdslijnen, één vanaf het “nu” (vanaf dag 91) en één vanaf het begin, die elkaar telkens afwisselen.

De situatie wordt steeds schrijnender en de emoties lopen op. Erger nog, Merel vindt een leeg medicijnenbuisje waarin hele zware medicijnen hebben gezeten, die alleen, weet zij, door psychotische mensen geslikt worden. Wie is er door zijn medicijnen heen en zal dus binnen de korste keren gevaarlijk kunnen worden? Merel kan niemand meer vertrouwen.

Ik vond dit een echt doorleesboek. De situatie in het gebouw verandert voortdurend. Je leest hoe het “nu” is en vraagt je af hoe het zo is gekomen, dus lees je gauw verder in de tijdslijn van verder terug in de tijd. En zo blijft het interessant. Ook wil je natuurlijk weten of ze het zullen overleven en uiteindelijk weer naar buiten kunnen. En wie is “de mol”, degene die medicijnen tegen psychose nodig heeft?

Een aanrader!

Geschreven bij Alles wat er was

Misschien waren mijn verwachtingen te hoog, maar na het uitlezen bleef ik toch achter met een gemengd gevoel.
Het begin van het boek is heel goed, maar naar het einde toe toch ontgoochelend.

Geschreven bij Alles wat er was

Dit boek is heel goed geschreven maar ik kreeg er een erg onrustig gevoel van. Het is een beetje eng. Ik heb het ondertussen al bijna een jaar geleden gelezen maar denk er nog geregeld even aan terug. Het verhaal is erg origineel en in die zin een heel interessant gedachten experiment, waarvan ik maar hoop dat het niet echt kan gebeuren.

Geschreven bij Alles wat er was

Wat een prachtig boek! Ik heb vooral genoten van het frisse taalgebruik. Leuke en mooie zinnen die heerlijk weglezen. Gaandeweg grijpt het verhaal je meer en meer naar de keel. Het is zo ingenieus en vanzelfsprekend naar het einde toegeschreven dat je pas achteraf denkt: wat is er in godsnaam gebeurt. Heel intrigerend!

Geschreven bij Alles wat er was

Het is een vlot boek en makkelijk te lezen.

Het verhaal vind ik goed in elkaar zitten. Dat de dagen niet chronologisch verteld worden, geeft een extra lading aan het geheel. aan te raden is om het boek zoveel mogelijk achter elkaar te lezen, niet te vaak wegleggen, om zo overzicht te houden in wat wanneer gebeurd is. Over de inhoud wil ik niet te veel vertellen, omdat juist het niet weten de nieuwsgierigheid naar het verloop van de hoofdpersonen en de onderlinge verhoudingen vasthoudt. De groepssfeer en de veranderingen hierin zijn goed voelbaar. Naarmate de "insluiting" langer voortduurt, worden door de hoofdpersonen grenzen verlegd. Zeker een aanrader als je van bijzondere boeken houdt.

Ik moest een boek lezen voor mijn literatuurlijst en dit boek leek me wel wat. Het past goed in het soort genre dat ik lees. Het boek was heel meeslepend en ik kon t niet wegleggen. Het feit dat het boek niet chronologisch is geschreven is wel lastig maar maakt het ook wel spannend. Veel dingen zag ik niet aankomen en de personages waren goed uitgewerkt. Het boek is spannend van begin tot eind en is dus zeker een aanrader!

Geschreven bij Alles wat er was

Op een zondag gaat een filmploeg in een school opnames maken. Plots is er een knal en het leven verandert helemaal. Het is voor de knal en sinds de knal. In het begin lijkt er nog internet te zijn want ze hebben instructies gekregen om niet buiten te kijken, ramen en deuren gesloten te houden, kieren af te dichten. Daarna val internet weg, soms ook de stroom.
Ze zijn met acht in het begin en het verhaal wordt verteld door Merel. Er zit geen chronologische volgorde in het verhaal, maar dat stoort niet, in tegendeel, het verergert het beklemmend gevoel dat bij dit verhaal hoort. Ik was verbaasd dat er niet meer ruzie was onderling. Het is algemeen bekend dat na een bepaald aantal dagen een groep die gedwongen bij elkaar moet leven en geïsoleerd is, er irritaties komen en dat de eerste uitbarstingen onstaan. Hier lijkt het alsof de meesten nog wel willen samenwerken.
Maar het blijft niet goed gaan, anders zou er niet veel aan het boek zijn. Het middenstuk vond ik wat meer van hetzelfde. Het einde was hard.

Geschreven bij Alles wat er was

Origineel onderwerp! Leuk boek ook voor lezen van de lijst!

Bijzonder boek. Leuk, modern en met een bijzonder slot om voor de lijst te lezen.