Babel

Ik heb lang getwijfeld, voordat ik besloot om het boek te lezen. De titel en de cover gaven namelijk niets weg over het boek. Toch ben ik blij dat ik het boek uiteindelijk heb gelezen. Het boek heeft mij van het begin tot het einde verrast. Het is alleen spijtig dat de verhaallijn zo langdradig was.

Het verhaal gaat over het weesmeisje Naomi, ze krijgt de eer om te gaan werken in de toren van Babel (het financiële centrum van de wereld). Vanaf het moment dat je komt werken in de Toren van Babel moet je alle banden met je vrienden en familie verbreken. Voor Naomi is dit geen enkel probleem, ze besluit zelf om al haar vrije dagen op te geven. Al snel wordt Naomi opgemerkt door Lichtenstern, de raadsman van Abraham Babel. Lichtenstern is duidelijk de antagonist in het verhaal en wordt ook wel ‘de duivel’ genoemd. Doordat Naomi het leven redt van Alice, de kleindochter van Abraham Babel wordt ze gepromoveerd tot gezelschapsdame.

Alice is door een aanslag verlamd geraakt, in die aanslag verloor ze ook haar beide ouders. Alleen zij en haar grootvader overleefde het. Hierdoor wordt ze door hem over beschermd en mag ze helemaal niets. Abraham Babel is de machtigste man ter wereld, maar wordt gehaat daarom dat er een aanslag op hem was gepland. Tot dat het blijkt dat de aanslag gelinkt is met Naomi.

Het verhaal begint ‘in medias res’, waardoor je als lezer meteen al in de war, wordt gebracht. Ook wordt elk hoofdstuk ingeleid met een tarotkaart die aan de hand van een paar kernwoorden wordt uitgelegd. Hierdoor weet je meteen al wat je kunt verwachten in het hoofdstuk.

Er is geen duidelijke structuur in het boek. De schrijver springt vaak van de hak op de tak. Je hebt flashbacks en soms wordt het verhaal onderbroken door fragmenten vanuit het boek ‘Babel, een droom van Macht’. Het is de bedoeling dat deze fragmenten meer achtergrondinformatie geven over de personages, maar eigenlijk maken ze de lezer eerder verward. Je kunt het boek bijna gaan vergelijken met een puzzel.

Wat ik super goed aan het boek vond is dat het boek gaat over problemen van vandaag, zoals radicalisering en terroristische aanvallen maar ook zaken zoals liefde en vriendschap. Deze thema’s werden heel goed verwerkt in het verhaal zonder de nodige clichés. Ik vind het alleen spijtig dat de schrijver hier niet iets dieper op in ging. Maar na het lezen van het boek ga je ook meer gaan nadenken over deze onderwerpen. ‘De vrouw, nog steeds met de glimlach op de lippen gooide het kind door het raampje naar binnen. Haar jas viel open. Ze zagen nu allemaal de explosieven die op haar lichaam waren gebonden. Ook het kind hing er vol mee.’ P.5

Het einde heeft me heel erg verrast. De twee vrouwelijke hoofdpersonages blijken namelijk verliefd op elkaar te zijn, terwijl je door heel het verhaal, hier niets van merkt. ‘Ze voelde Naomi’s lippen, een rode bloedgolf was het, die door haar hele lijf trok.’ P.482 Jurgen Peeters vond het slot zwak en ongemotiveerd maar ik vind het eerder een sterk einde aangezien het een open einde is. Na het lezen laat het boek je nog niet los.

Ik heb toch ook een paar tranen moeten laten toen een paar personages heel erg gemeen waren tegen Naomi en haar enige familiefoto verbrandde. ‘Ze was de zaal nog niet uit, toen de geur van verschroeide fotopapier in haar neusgaten kroop. Ze bleef langer dan anders onder de douche, voelde hoe de druppels van haar wangen dropen.’ P.50

De schrijver maakt ook vaak gebruik van metaforen. 'Grootmoeder, waarom heb je zulke grote tanden.’ P.470

Het boek is zeker een aanrader voor mensen die de schrijfstijl belangrijker vinden dan het plot zelf, maar ook omdat het boek gaat over actuele thema’s. In tegenstelling tot de recensie van Jurgen Peeters vind ik het boek zeker een aanrader voor adolescenten.

Jan de Leeuw is op 21 mei 1968 geboren te Aalst. Hij is een Vlaamse kinderboekenschrijver en psycholoog. Zijn debuutroman Vederland verscheen in 2004. Hiervoor heeft hij een Boekenwelp gekregen (een jeugdliteratuurprijs). Voor het boek Het Nachtland kreeg hij De Gouden Uil, jeugdliteratuur prijs van de jonge lezer.

Babel gaat over het rijkste meisje van de wereld. Ze heet Alice Babel en woont in het hoogste gebouw van de stad sinds haar ouders gedood zijn tijdens een aanslag. Zelf is ze tijdens de aanslag verlamd geraakt. Waarschijnlijk zal ze nooit meer kunnen lopen. Ze woont bij haar opa en ze mag nooit naar buiten. Alice voelt zich een gevangene in een gouden kooi, een prinses die in haar toren wacht op redding. Ze kan alles krijgen wat ze wil, maar helaas niet wat ze het liefste zou hebben: vrijheid en uiteraard weer kunnen lopen. Ze voelt zich erg down: totdat Naomi haar kamer binnen wandelt. Naomi werkte eerst helemaal onderaan in de keten voor haar opa. Op een dag mocht ze een zieke vervangen en zo kwam het dat de ondoorgrondelijke Naomi letterlijk en figuurlijk het leven van Alice binnen wandelde. Ze brengt nieuw leven, maar ook nieuw gevaar met zich mee…

De cover is duidelijk. Het hoort bij het verhaal. Het is de toren van Babel. Na de achterkant te hebben gelezen zou ik het boek zeker kopen.

Het boek Babel begint met een korte inleiding. Daarin kun je lezen waardoor Alice in de toren van Babel terecht komt. Daarna zijn de hoofdstukken ingedeeld met Tarotkaarten. Aan het einde is er een korte epiloog.

Het verhaal is vrij lastig en je moet goed je hoofd erbij houden wil je het kunnen blijven volgen. Er wordt ook gewisseld met perspectief. Bovendien staan er ook redelijk wat moeilijke woorden en zinnen in. Het is een boek voor degene die veel leeservaring hebben. Ik vond het vrij pittig. Daarnaast was het wel een goed verhaal, maar op een gegeven moment kabbelde het verhaal een beetje door. Dat vond ik erg jammer. Een deel had er wat mij betreft best uit gelaten kunnen worden. Na het lange kabbelen komt het einde erg abrupt. Het voelt aan alsof de auteur vond dat hij moest stoppen, omdat hij aan de grens van het aantal pagina’s zou hebben gezeten. Erg jammer, want het verhaal is wel goed en spannend. Ik zag het ook echt voor me. Het zou mij dan ook niks verbazen als er ooit een film van gemaakt.