Battle Story: Arnhem 1944 Arnhem 1944

De auteur is een vertegenwoordiger van de beperkte Britse visie op operatie Market Garden en de 'slag om Arnhem'. Informatie ontbreekt over welke gevechten te beoordelen zijn als slag en gingen om het bezit van Arnhem. De auteur geeft wel informatie over betrokken ‘legers’ (beter: troepen), bewapening en voertuigen. Het boek bevat veel onjuistheden, waaronder het gebruik van Holland voor Nederland en de mythen ‘slag om Arnhem’, ‘slag’ en ’slagveld’. ‘Slag om Arnhem’ is geen synoniem voor, maar een onderdeel van operatie Market Garden. Deze operatie duurde niet van 17 tot 26 september 1944, maar was 21 september al mislukt. De landingsterreinen van de Amerikaanse luchtlandingsdivisies zijn op de kaart op pagina 23 onjuist weergegeven. De 82nd Airborne Division landde niet ten oosten van Arnhem maar ten zuidoosten van Nijmegen, de 101st Airborne Division niet ten zuiden van Den Bosch maar bij St. Oedenrode en Son.

De auteur ziet de door Montgomery gekozen aanvalsrichting aan voor het doel van operatie Market Garden. Na Arnhem om de Siefriedlinie heen naar het Ruhrgebied en vervolgens naar Berlijn. Montgomery hoopte in december 1944 te oorlog te kunnen beëindigen. Bevrijding van Nederland was ook geen doel van operatie Market Garden. Het operatiedoel van Market Garden was vorming van een bruggenhoofd ten noorden van de Neder-Rijn tussen Arnhem en het IJsselmeer. Tactische doelen waren afsluiten van de Duitsers en hun lanceerbases voor V2-raketten in het westen van Nederland.

De auteur weet ook niet wat het hoofddoel van de 1st British Airborne Division was. Hij beweert dat de Rijnbrug het hoofddoel was en dat die brug ‘een brug te ver’ was. Daarom laat hij ook alle troepen op weg gaan naar de brug. Het werkelijke doel van de Britse divisie was vorming van een bruggenhoofd tussen de Westerbouwing en Westervoort met inbegrip van ten minste één oeververbinding. Daarom rukten de verschillende bataljons op over verschillende evenwijdige routes. De auteur is onduidelijk over het 1ste bataljon. Dat mocht pas aan de opmars beginnen als de verkenners waren vertrokken. Luchtlandingsoperatie Market was 19 september ten noorden van de Neder-Rijn al mislukt. Operatie Market Garden was voor Montgomery een brug te ver. Vorming van een bruggenhoofd op de Veluwe was voor het Britse 2de leger een brug te ver. Vorming van een bruggenhoofd tussen de Westerbouwing en Westervoort was voor de 1ste Britse Luchtlandingsdivisie een brug te ver. Onjuist is de bewering van de auteur dat het operatieplan van deze divisie in een neergestort zweefvliegtuig was gevonden. Duitsers hadden 17 september wel bij Dongen in een neergestorte zweefvliegtuig de dag-order aan de 101st Airborne Division gevonden. Onjuist is ook dat de Britten de brug bij Arnhem hadden verloren. Ze konden slechts de noordelijke oprit onder vuur nemen. Onjuist is voorts de bewering dat generaal Gavin de verovering van de Waalbrug moest overlaten aan Britse grondtroepen. Onjuist is bovendien de bewering dat Duitsers vanuit Nijmegen via het veer bij Pannerden versterkingen naar Arnhem stuurden. Ze stuurden juist versterkingen van Arnhem via dat veer naar Nijmegen om die stad te verdedigen. De Polen moesten bij Driel geen bruggenhoofd vestigen voor het Britse 30ste legerkorps, maar de Neder-Rijn oversteken om de Britten bij Hartenstein te versterken. Het veer bij Driel was niet 21 maar 20 september onklaar gemaakt. Operatie ‘Berlijn’ of de evacuatie van de Britten bij Hartenstein was niet 24 maar 25 september en niet alleen door Canadese, maar ook door Britse genietroepen. Het door de auteur geprezen plan van generaal Sosabowski om westelijker Britse troepen over de Neder-Rijn te zetten, was niet uitvoerbaar. Er waren immers geen troepen beschikbaar. De auteur heeft ten onrechte kritiek op de traagheid van de Britse grondtroepen. Het boek bevat dus veel onjuistheden, brengt niets nieuws en is daardoor achterhaald en overbodig.