Bravo, Kameleon

"Hotze de Roos is op 24 november 1909 geboren in Langezwaag, een klein plaatsje in Friesland dat nu deel uitmaakt van de gemeente Opsterland. Hij was het derde kind uit een gezin met vijf kinderen. Zijn vader had een middelgroot bouwbedrijf en is enige tijd locoburgemeester van de gemeente Opsterland geweest.

Als kind was Hotze de Roos een jongen die er met zijn jongere broer veel op uittrok. Met z'n tweeën liepen ze door de weilanden, sprongen over slootjes en waren heel vaak aan de waterkant te vinden. Op het water is Hotze de Roos weinig geweest, want zijn vader had geen geld om een (zeil)boot te kopen.

Na het beëindigen van de lagere school en de ambachtsschool is hij op 17-jarige leeftijd begonnen als timmerman bij een aannemer. Begin 1930 werd hij als gevolg van de crisis van de jaren dertig werkloos. In 1932 nam Hotze de Roos deel aan een werkgelegenheidsproject rond de bouw van de eerste volkshogeschool van Nederland, het Allardsoog in Bakkeveen, een plaatsje op het punt waar de provincies Friesland, Groningen en Drenthe aan elkaar grenzen.

Niet alleen droeg hij zijn steentje bij aan de bouw van deze school, ook schreef hij stukjes voor de krant die voor en door de werklozen werd gemaakt. Hotze de Roos beschreef hierin zijn ervaringen tijdens het project. Zijn teksten werden opgemerkt door Dr. H.G.W. van der Wielen en Dr. H.D. de Vries Reilingh, zeer bekende figuren uit het Friese culturele leven, die hem hebben gestimuleerd met schrijven door te gaan. In de daaropvolgende jaren kwam er alleen niet veel van schrijven. Hotze de Roos ging in het Westen (zoals de provincies Noord- en Zuid-Holland ook nu soms nog worden genoemd) werken, in Krommenie, en trouwde in 1937.

Tijdens en na de Tweede Wereldoorlog schreef hij de verhalen die hij op zijn werk hoorde op en verwerkte die in 1948 in een boek dat hij de titel gaf 'De tweeling van de dorpssmid'. Met dit manuscript stapte hij op de fiets en reed naar Alkmaar, naar Uitgeverij Kluitman. Hij had voor deze uitgeverij gekozen omdat naar zijn mening Kluitman dè toonaangevende jeugdboekenuitgeverij van Nederland was.

Op de uitgeverij werd zijn manuscript in ontvangst genomen door H.P. Kluitman, zoon van de oprichter P. Kluitman, en een van de bekende Gebroeders Kluitman. Na een aantal weken kreeg De Roos antwoord dat zijn manuscript zou worden uitgegeven. De oorspronkelijke titel werd echter veranderd in 'De schippers van de Kameleon'. Hiermee was de uitgave van het eerste deel uit een van de meest populaire jeugdseries van Nederland een feit. De eerste uitgave werd geïllustreerd door Pol Dom, geen onbekende in de wereld van illustratoren van jeugdboeken.

Al snel vroeg Uitgeverij Kluitman aan Hotze de Roos een vervolg te schrijven op 'de Schippers'. Hij had intussen een ander boek geschreven: 'Hiep, hiep, hoera voor Akkerwoude'. Dit boek werd ook uitgegeven, gevolgd door een nieuw deel over de tweeling Hielke en Sietse Klinkhamer, 'Kameleon, ahoy!'. In de jaren daarna zouden nog 58 delen verschijnen, waarmee de Kameleonserie niet alleen een van de grootste en langstlopende series jeugdboeken van Nederland is geworden, maar ook ontzettend populair is gebleven jong èn oud (ook volwassenen blijken de boeken nog te lezen..!).

De verkoopcijfers over de afgelopen jaren geven de populariteit van deze serie ook duidelijk weer: inmiddels zijn er meer dan 13 miljoen exemplaren verkocht. Voor Nederland is dit waarschijnlijk het hoogste aantal boeken dat ooit van een jeugdboeken serie werd verkocht. Een verklaring voor het grote succes dat de Kameleon-serie al vele jaren is, ligt voor een belangrijk deel in de herkenbaarheid van de in de boeken beschreven avonturen en situaties. Hotze de Roos heeft altijd voor ogen gehouden dat de dingen die hij beschreef door elk kind moesten kunnen worden beleefd. Daarnaast speelt de humor (de grappen van Gerben Zonderland en zijn manier van spreken) een rol die niet uitgevlakt mag worden.

In 1974 is Hotze de Roos met pensioen gegaan, maar hij stopte niet met schrijven. Hij was een van de tien Nederlandse kinderboekenauteurs die waren genomineerd voor de Publieksprijs 1991. Op 15 oktober 1991 is Hotze de Roos op 81-jarige leeftijd in zijn woonplaats Krommenie overleden. Daarvoor was al, in overleg met hem, enige tijd naar iemand gezocht die de serie zou gaan doorschrijven. De nieuwe boeken worden geschreven door een auteur die het pseudoniem ""P. de Roos"" gebruikt."