Dag vreemde man over partners met autisme

Ben jij partner van een autist en wil jij het beste uit jullie ‘ingewikkelde’ relatie halen? Lees dan niet dit boek. Het is deprimerend, eenzijdig en gedateerd. Vrijwel alle stellen scheiden of overwegen het. Hooguit de herkenning van gevoelens of situaties kunnen fijn zijn, maar verder maakt het boek erg somber. En er wordt niet gefocust op hoe het wél kan slagen. De verhalen voelen ook erg gedateerd. Er is ondertussen al zoveel meer bekend over autisme en relaties.

Ik kwam een aantal herkenbare dingen tegen in het boek. Als je echter wil proberen om wat van je huwelijk met een autist te maken, dan is dit boek geen aanrader. Ben halverwege afgehaakt, want de verhalen (in de eerste helft althans) zijn eigenlijk alleen maar negatief.

Partners van gewoon tot hoogbegaafde autisten aan het woord. Hoe is het om getrouwd te zijn met iemand die het syndroom van Asperger heeft en die dus weinig inlevingsvermogen heeft en egocentrisch is ingesteld. Welke problemen kom je tegen, hoe sterk moet je in je schoenen staan om het vol te houden? Hoe en wanneer merk je het? Meestal pas als een van de kinderen gediagnosticeerd wordt en de partner zich herkent in de beschreven symptomen. De puzzlestukjes vallen op zijn plaats. Hoe lang blijft zo'n huwelijk instand en hoe komt het dat het toch meestal op den duur misloopt? Waarom overleven enkele huwelijken het wel?

Ik had na lezing wel het gevoel dat je beter niet aan een dergelijk huwelijk kan beginnen als je het van te voren weet. Het syndroom van Asperger is genetisch bepaald via de mannelijke lijn. Veel kinderen erven het dus over, meestal jongens, soms meisjes.
Wil je je kinderen dit aandoen? Een eenzaam leven, gepest worden, altijd op je tenen moeten lopen, vaak werk dat niet bij je intelligentie past moeten doen, enz. Begeleid wonen.

Pas in de bibliotheek stond mijn Aspie vriend met dit boek in zijn handen; mogelijk interessant, omdat ik met hem moet leven.

Hoewel ik het erg interessant vind om te lezen hoe andere vrouwen een relatie met een autist (sommigen zelf gediagnosticeerd, wat tricky is) ervaren, vind ik de verhalen die naar voren komen vooral wel erg negatief. Ze komen ook allemaal uit de zelfhulpgroep, waarbij ik bang ben dat daardoor juist die verhalen naar voren komen van partners die hulp nodig hebben; wanneer een relatie goed genoeg gaat om ass-kenmerken op te vangen zal iemand minder snel in een zelfhulpgroep terecht komen denk ik.

Al met al een interessant boek, zeker een aanrader om te lezen - maar laat je niet om de tuin leiden, er zijn ook relaties die gewoon goed gaan. Als je maar rekening houdt met elkaars sterke en zwakke punten.

Ik heb dit boek gelezen als ervaringsdeskundige en als professional die veel werkt met stellen met deze problematiek. En het boek geeft heel pijnlijk weer waar je als partner van iemand met ASS/AD(H)D zo vaak tegenaanloopt. De pijn, de eenzaamheid, het onbegrip vanuit de buitenwereld.

Goed boek om vrienden en familie een kijkje te geven in de gedragingen van je partner die zij vaak niet zien maar jij wel! En ook zeker aan te bevelen voor de professionals onder ons die graag meer inzicht willen krijgen in de dynamiek in ASS relaties omdat partners met ASS,ADD zich in jouw praktijk vaak beter /anders voordoen dan in de veilige thuis situaite.

Negatief?? Nee, niet echt, wel gewoon zoals veel stellen het ervaren die een partner hebben met deze diagnose. Achterhaald? nee, zeker niet, nog dagelijks lopen partners van hier tegen aan. En er zijn nu eenmaal veel verschileende visies op autisme, is het trauma of een aangeboren aandoening? Er wordt nog vollop onderzoek naar gedaan. Maar doet mijn inziens niets af aan de inhoud van het boek.

Het is dus geen boek welke omschrijft hoe leuk het wel niet is om een ASS/ADD partner te hebben ;-) daarvoor kun je beter een ander boek kiezen als je dat wilt.

Dit boek geeft vooral een goede en realistische inkijk hoe complex het kan zijn om partner van iemand met ASS/ADD te zijn. En hoe de persoon met de diagnose dit vaak ook voor de buitenwereld verborgen weet te houden.

Het boek is geschreven in het jaar 2000 en geeft een zeer negatief beeld over autisme. Het gaat ook voornamelijk over een bepaald type autisme; mannen die emotioneel ontoegankelijk zijn, associaal en star in gedachten. Het autismespectrum is veel meer dan dat. In 20 jaar is de visie op autisme sterk veranderd. Het boek is zo negatief geschreven dat indien je dit leest als partner je compleet moedeloos en eenzaam achter blijft en een echtscheiding overweegt. Echt geen aanrader en zeker niet als je nog niet veel weet over autisme en info zoekt over het fenomeen (als partner).