De bibliotheek van Parijs

Geschreven bij De bibliotheek van Parijs

De bibliotheek van Parijs (The Paris Library) is na Bruid op bestelling (Moonlight in Odessa) uit 2010 pas de tweede roman van Janet Skeslien Charles. Ze heeft zelf als programmamaker in de American Library Paris gewerkt en stuitte daarbij op de rol die de bibliotheek heeft gespeeld in de Tweede Wereldoorlog. Naast dat er vanuit de bibliotheek kratten vol met boeken werden verstuurd naar soldaten over de hele wereld (er stond niet bij of de boeken ook nog ooit teruggestuurd zijn), deden de medewerkers ook hun uiterste best om de bibliotheek open te houden voor hun abonnees. Als zij de bibliotheek om wat voor reden dan ook niet mochten bezoeken, brachten de medewerkers de boeken aan huis. Het verhaal is op waarheid gebaseerd en dat maakt het extra interessant om te lezen, zeker als je een liefhebber ben van historische (oorlog)romans.

Het verhaal gaat naast een enorme liefde voor boeken vooral over hoe een bibliotheek mensen bij elkaar kan brengen (iets wat ook in de huidige tijd een actueel thema is met de veranderde maatschappelijke functie van bibliotheken) en over de keuzes die mensen maken in een moeilijke en zware oorlogstijd. De personages in het boek maken soms grote fouten, maar dat maakt ze wel heel menselijk.

Het boek heeft twee verhaallijnen die elkaar afwisselen: die van Odile speelt tijdens de tweede wereldoorlog in Parijs, die van Lily in het Amerikaanse plaatsje Froid (Montana), in de jaren tachtig. Odile is een echte bibliofiel (“Door de verhalen van andere mensen te lezen, wist ik dat ik niet alleen was”, p. 96): ze kent het complete Dewey Decimale Classificatiesysteem uit haar hoofd; een manier om boeken op onderwerp in te delen. Het is genoeg om in 1939 aangenomen te worden bij de American Library Paris. Niet lang daarna breekt de oorlog uit en Odiles tweelingbroer Rémy meldt zich vrijwillig aan voor het leger, tot groot verdriet van zijn familie en zijn verloofde, een collega van Odile. Odile zelf is verliefd op Paul, die net als haar vader werkt voor de Franse politie, die later niet zo’n nette rol blijken te spelen tijdens de oorlog. Odile is nogal jaloers aangelegd en deze eigenschap maakt haar op sommige punten erg onsympatiek: zo is ze jaloers als andere vrouwen aandacht krijgen van haar tweelingbroer en is ze jaloers op het luxeleven van haar Engelse vriendin Margaret, die vanwege het werk van haar man in Parijs terecht gekomen is, maar die eigenlijk erg eenzaam is. Haar liefde voor boeken en om zoveel mogelijk mensen aan het lezen te houden, vond ik dan weer wel mooi en ook herkenbaar. De situatie in Parijs verergert gedurende de oorlog steeds meer en iedereen reageert daar anders op.

De andere verhaallijn is die van de Amerikaanse tiener Lily, die in een saai en afgelegen plaatsje woont en die het moeilijk heeft tijdens haar tienertijd. Op een dag maakt ze kennis met haar buurvrouw mevrouw Gustafson. Het is al vrij snel duidelijk dat dit Odile op latere leeftijd is. De vriendschap tussen Lily en Odile wordt steeds sterker en er blijken ook overeenkomsten tussen hen te zijn: beide hebben een voorliefde voor boeken en de Franse taal (en voor Franse lekkernijen), ze hebben allebei te maken gehad met verlies en ze hebben moeite met het onderhouden van vriendschappen. De centrale vraag voor de lezer blijft toch hoe Odile in Amerika terecht is gekomen, terwijl ze tijdens de oorlog juist zo geworteld lijkt te zijn in Parijs. Wat is er gebeurd? Wie is de verrader? Wat is er gebeurd met de andere personages? Er zitten dus genoeg spanningsbogen in het verhaal om steeds weer verder te willen lezen.

De bibliotheek van Parijs belicht een kant van de oorlog die ik nog niet kende en Janet Skeslien Charles heeft het in een verhaal gegoten dat de moeite waar is om gelezen te worden.

Atrum post bellum, ex libris lux (Na de duisternis van de oorlog, het licht van de boeken, p. 336).

Geschreven bij De bibliotheek van Parijs

Het verhaal begint met Odile, een jong meisje die in 1939 solliciteert bij de ‘American Libary’ in Parijs. Ik ben al meteen dol op haar, want een tactiek om een goed boek te vinden is een boek niet te beoordelen op het begin of het einde, maar ergens in het midden. ‘Nee, ik sloeg het ergens in het midden open, waar de schrijver me niet probeerde te imponeren.’ Ik moest de drang weerstaan om niet te gaan bladeren naar het midden van dit boek. Wanneer de bezetter steeds dichterbij komt verandert het leven van Odile langzaamaan, haar tweelingbroer gaat bij het leger en de bibliotheek maakt zich klaar om de ergste klappen op te vangen. Maar wat er ook gebeurt, de bibliotheek blijft open. De jonge, en toch wel naïeve Odile went aan het leven in de oorlog, maar langzamerhand ontstaan er scheurtjes in de relaties met de mensen om haar heen en maakt ze hele heftige dingen mee.
Naast Odile leer je ook Lilly kennen, het buurmeisje van Odile maar dan 40 jaar later en in Amerika. Lily woont al een eeuwigheid naast Odile maar kent haar en haar levensverhaal niet. Langzamerhand leren de twee elkaar kennen en gaan ze veel voor elkaar betekenen en leren ze veel van elkaar. Ik genoot vooral van de stukjes over Odile en haar leven als bibliothecaresse. Ik wilde in het verhaal zijn en zien wat zij zag, lezen wat zij las en voelen wat zij voelde. Terwijl ik me eigenlijk vanaf het begin al druk maak om Odile. Zoveel verdriet voelde ik aankomen tijdens het lezen, ik verwachtte zoveel pijn. Wellicht doordat dit verhaal gebaseerd is op een waargebeurd verhaal, voel je deze pijn extra, maar ik denk dat de prettige schrijfstijl van de auteur hier zeker ook een rol in speelt.

Wel vond ik het verhaal soms iets te langzaam gaan, er gebeurt wel veel, maar de opbouw duurt wat mij betreft wat te lang, ik wil zoveel meer weten over met name Odile, waardoor het zonde is dat de auteur de eerste hoofdstukken een wat trage opbouw had. Dat Odile en ik denk ook de auteur van boeken houdt is duidelijk, de mooie quotes vliegen je om de oren en het is echt genieten om de gepassioneerde tekst te lezen. Ik vind een oorlogsverhaal lezen op zijn tijd fijn, toch voelt het, nu ik dit schrijf, niet alsof ik een oorlogsverhaal gelezen heb, dit bedoel ik positief, het boek bevat zoveel meer!

‘We hebben allemaal wel een boek de ons voor altijd heeft veranderd,’ zei ik. ‘Een boek waardoor we weten dat we niet alleen zijn…’

‘Onderweg naar de studiezaal snoof ik de verrukkelijkste geur ter wereld op: boeken, boeken, boeken.’

Maar ook de passages uit het boek die even niet over boeken gaan levert mooie quotes op:

‘Toen steef en streek ze haar gezicht, en plooide het tot exact datgene wat mensen wilden zien.’

Soms was ik wat verward met betrekking tot de personages, het zijn er namelijk best veel en het gebeurde soms zo snel dat ik soms even moest terug bladeren. Ondanks dat ik de opbouw wat te traag vond en af en toe in de war was door de personages heb ik enorm genoten van dit verhaal. Ik denk dat iedereen met een passie voor boeken dit verhaal kan waarderen, zelfs als je niet van oorlogsverhalen houdt. De liefde van de personages voor boeken is zo groot het is aanstekelijk! Ga dit boek lezen!
De bibliotheek van Parijs krijgt van mij 4 sterren!

Bedankt voor dit exemplaar LS Amsterdam

Geschreven bij De bibliotheek van Parijs

Ondanks de tegenstand van haar ouders drijft de jonge ambitieuze Odile Souchet haar zin door en begint te werken in de Amerikaanse bibliotheek – The American Library – van en te Parijs. Zij houdt immers heel erg veel van boeken, boeken zijn haar leven, haar uitlaatklep, haar biotoop.

Maar we zijn in 1939 en de oorlog lonkt. Ondanks de eerst gunstige berichten wordt Parijs dan toch door de nazitroepen bezet en voeren zij drastische wijzigingen en beperkingen door die grote impact hebben op het dagelijkse leven en de werking van de bibliotheek. Zal Odile onder de bezetting kunnen functioneren? Zal zij haar idealen kunnen waarmaken? Zal zij…

Jaren later krijgt Lily, een Amerikaanse tiener, op school de opdracht een opstel te schrijven en zij besluit hiervoor haar buurvrouw, mevrouw Gustafson, te interviewen. Al snel blijkt dat mevrouw Gustafson eigenlijk Odile Souchet is, een afstandelijke figuur in het dorp, die met niemand contact heeft en alle aandacht uit de weg gaat. Zal Lily Odile kunnen interviewen? Zal zij tot haar kunnen doordringen? Zal zij haar oorlogsgeheimen kunnen ontfutselen? Zal zij…

Het boek is gebaseerd op waargebeurde feiten en speelt afwisselend tijdens de oorlogsjaren in Parijs en in het Amerika van 1983. Deze wisseling van periodes is niet storend, integendeel heel verrijkend omdat het hoofdpersonage wordt neergezet in de oorlogsjaren zonder enige levenservaring en in het Amerika van 1983 met heel wat wijze levenslessen en ervaringen op haar conto.

De bibliotheek van Parijs is een oorlogsboek met een heel aparte invalshoek: liefde voor boeken. Andere belangrijke onderwerpen die ik in dit boek ontdekte, zijn: vriendschap en vertrouwen, liefde voor de Franse taal, hoe boeken en literatuur mensen verbindt of kan verbinden, de vaak moeilijke keuzes die in oorlogstijd gemaakt moeten worden, hoe het verzet zich organiseert en daden uitvoert, jaloezie, verraad en verklikking. Uiteraard ontbreken liefde en romantiek evenmin.

De auteur heeft de hoofdfiguren en de randpersonages waarheidsgetrouw neergezet, hun persoonlijkheden – met aandacht voor hun goede en slechte kanten – voldoende uitgediept waardoor zij het boek helemaal dragen.

Fijn vond ik om de geschiedenis van de Amerikaanse bibliotheek te leren kennen, een bibliotheek waarover ik tot dit boek het bestaan niet van kende. Ik genoot van de vele citaten en boektitels die doorheen het boek worden aangereikt. Ik zal zeker enkele van deze boeken gaan her(lezen).

De twee verhaallijnen lopen mooi naast en door elkaar, de spanning wordt gestaag opgebouwd om te eindigen in een fijne ontknoping. Na de plot voegde de auteur nog een heel interessant en boeiend ‘woord van de schrijfster’ toe. Hierin belicht ze de totstandkoming van haar boek en voegt ze heel wat bijkomende en interessante informatie over o.a. de verschillende personages toe.

De auteur heeft een heel vlotte, fijne, beschrijvende schrijfstijl. De dialogen brengen vaart in het boek en de leuke metaforen verschaften mij heel veel leesplezier. Al je eenmaal verdiept bent in dit boek, is het heel erg moeilijk om met lezen te stoppen. Als lezer raak je snel een met Odile en Lily, en krijg je sympathie voor de vele abonnees van de bibliotheek.

Het boek heeft een leuke cover waarop Odile Parijs overschouwt en in de lucht hangen twee oorlogsvliegtuigen.
Het boek is wat mij betreft zeker een aanrader voor wie graag historische en waargebeurde boeken leest.
Van dit boek onthoud ik dat boeken in alle omstandigheden belangrijk (kunnen) zijn als troost en afleiding, maar ook heel veel leesplezier geven. Daarnaast kan ik mij achter de levenslessen scharen: vertrouw niemand en ga nooit af op iemands uiterlijk of status!

Voor de aparte invalshoek, voor de mooie taal en woordspelingen, voor het meeslepende en pakkende verhaal geef ik dit boek heel erg graag vijf sterren.

Meer fijne recensies lezen? Kijk dan even op www.indeboekenkast.com

Geschreven bij De bibliotheek van Parijs

Dit boek bewijst dat boeken verbinding, diepgang en rust bieden in hectische tijden.

In De Bibliotheek van Parijs word je meegenomen in de wereld van Odile Souchet rondom het jaar 1940. Odile is een jongedame die net uit de schoolboeken na haar bibliotheekopleiding haar eerste stappen wil gaan zetten in de grote wereld te beginnen bij de American Library in Parijs. Odile is een intelligente en ambitieuze jonge vrouw die weet wat ze wil, in de voorgaande jaren heeft ze het Dewey Decimale Classificatie System eigen gemaakt. Dit is een systeem waarbij boeken op onderwerp ingedeeld kunnen worden. Ze is vastberaden anderen te gaan helpen in de bibliotheek. Nog vastberadener is Odile als het aankomt op het vinden van haar eigen weg. Dit in tegenstelling tot wat haar vader het liefst zou zien, dat Odile haar taken als huisvrouw op zich zou nemen, zou trouwen en een gezin zou stichten.

Wie goed leest zal niet alleen de woorden lezen, maar leest ook de levenslessen als het gaat over je eigen kracht vinden, verbinden en volharding.

In de American Library vind Odile gelijkgestemden, mensen die net zo veel van boeken en van lezen houden als zij. Odile bewondert ieder van deze personen en weet ze in te delen aan de hand van het Dewey Systeem aan de hand van de boeken die ieder persoon mooi vindt. Met name voor Miss Reeder heeft Odile een enorme bewondering, de bibliotheek eigenaresse.

Niet lang nadat Odile haar draai heeft gevonden in de bibliotheek hebben de Duitsers ook Parijs ingerekend. Als nadien blijkt dat de bibliotheek niet meer voor alle leden meer het thuis mag zijn wat het ooit was, wordt door de bibliotheek een idee bedacht waardoor niemand afscheid hoeft te nemen van boeken en het genot wat lezen brengt.

Dit boek is op waarheid gebaseerd en biedt dan ook een ander kijkje in het leven van die tijd en de tragedies die erbij hoorde.

Het boek speelt zich af tegen de achtergrond van, natuurlijk, de American Library in Parijs, de prachtige straten van Parijs die worden beschreven. Als je je ogen dicht doet waan je je in Parijs. Maar het verhaal speelt zich ook af bij Odile thuis waar de relatie tussen Odile, haar ouders en haar tweelingbroer Remy centraal staat. Met een moeder als huisvrouw, een vader als (niet zo nette)politiecommissaris en een broer met idealen en zich dan ook aansluit bij het leger met zijn ouders, zusje en verloofde achterlatend.

Je leest over de liefde die opbloeit tussen Odile en Paul, hoe de vriendschap tussen Margaret en Odile ontwikkelt en de relatie tussen Bitsi, de verloofde van Remy, en Odile.

Het boek schakelt tussen Odile in Parijs in de jaren rond 1940 en Lily, een tiener, in Montana in de jaren rond 1985. Nadat je aan de kleine omschakeling gewend bent, wordt je meegenomen in het verhaal van Lily en hoe dit in relatie staat haar Franse buurvrouw mevrouw Gustaffson, waar al gauw blijkt dat dit de Française Odile is. Je vraagt je gelijk af wat Odile in Montana heeft gebracht, wat heeft zich in de tussentijd van de jaren in de oorlog en 1985 afgespeeld dat Odile haar geliefde Parijs en bibliotheek heeft verlaten en een eenzaam leven lijkt te hebben in Montona.

Dit boek is een must- have! Dit boek houdt je in zijn greep, je wilt het liefst in een keer alles lezen! Het boek is zoveel meer dan een aaneenschakeling van historische gebeurtenissen, het boek trekt je mee in het leven van Odile. In dat meisje dat jij en ik hadden kunnen zijn, wordt geschreven over vriendschap, liefde, volharding, jaloezie, het vinden van je eigen kracht en iets willen betekenen voor je medemens.

Geschreven bij De bibliotheek van Parijs

De bibliotheek van Parijs is een ode aan boeken. Literatuurliefhebbers zullen
vanaf de eerste pagina tot de laatste genieten. Het is duidelijk dat de auteur
haar hart verloren heeft aan boeken. Zo worden er verscheidene passages uit
gekende klassiekers aangehaald en wordt er meermaals verwezen naar het
Dewey decimaal classificatie systeem. Maar de lezers, de abonnees van de
bibliotheek, worden ook niet vergeten. De auteur gaat op zoek naar wie ze zijn
en welk soort boeken zij graag lezen.

Wanneer je de korte inhoud van dit verhaal leest zou men denken dat het vooral
zal gaan over Joden die de bibliotheek niet meer mogen bezoeken nadat de
nazi’s Parijs hadden ingenomen en over Odile met haar collega’s die de boeken blijft
bezorgen aan hun Joodse abonnees. Dit is echter nogal misleidend want het boek
gaat over zoveel meer en bevat zoveel verschillende lagen. Bovendien is er geen
enkel personage er in geslaagd om de hoofdrol weg te kapen, het is onmogelijk te
zeggen of het verhaal over die of die gaat. De ware protagonisten van dit verhaal
zijn boeken, centraal staat hun belang in de maatschappij, de kracht van
literatuur en de waarde van bibliotheken. Vol liefde, met veel beeldspraak en
zorg brengt de auteur boeken tot leven. Janet Skeslien Charles houdt van ze en
deze passie is door haar bijzondere beeldende schrijfstijl aanstekelijk. Zo wilde ik
na het lezen onmiddellijk naar mijn plaatselijke bibliotheek hollen om klassiekers
die in De bibliotheek van Parijs voorkomen te halen zoals bijvoorbeeld Little
Women of Emily Dickinson. Dit alleen al zorgt ervoor dat dit een mustread is
voor de echte bibliofiel.

Niettegenstaande dat vooral literatuur in de schijnwerpers staat wordt natuurlijk ook
de nodige aandacht besteedt aan de personages en het verhaal zelf. Zo is er
Odile Souchet, een sterke jonge vrouw, waarbij het wel lijkt alsof je tijdens het
lezen samen groeit met haar. Je beleeft niet alles vanop een afstand maar je
maakt alles mee vanop de eerste rij: liefde, verraad, verdriet, dood,
ontgoocheling, vriendschap, … Odile komt in een maalstroom van emoties
terecht terwijl Duitsland probeert de wereld te veroveren.

Het verhaal wordt in twee tijdsperiodes verteld, enerzijds volgen we Odile in
Parijs tijdens de oorlog, anderzijds is er Lily, eind jaren ’80 in Froid, Montana.
Aanvankelijk vond ik de keuze van de auteur vreemd om met twee periodes te
werken. Maar wanneer ik het boek uit had en het allemaal wat liet bezinken werd
me alles duidelijk. De uiteindelijke plot, hoe alles samenkomt en de
achterliggende boodschap van de auteur is subliem. Het boek zal zeker nog
weken nazinderen wanneer je het uitgelezen hebt.

Leuk weetje is dat het boek gebaseerd is op waargebeurde zaken. In een
nawoord geeft Janet hier extra toelichting over, maar ook op haar website is er
veel extra informatie terug te vinden. Zo kan je er de foto’s van de personages
zien en hun verhaal nalezen, maar ook de originele rapporten kan men er
raadplegen en er zijn ook foto’s van de bibliotheek vroeger en nu beschikbaar.
Dit is zeker een leuk extraatje bij het boek, vooral voor iemand zoals ik, die vaak
op zoek gaat naar de feiten tijdens het lezen van een verhaal dat gebaseerd is op
feiten. Het toont ook dat de auteur een zeer grondige research heeft
uitgevoerd. Neem dus zeker een kijkje: https://www.jskesliencharles.com/

De bibliotheek van Parijs is niet alleen een mooi, op waarheid gebaseerd verhaal,
het is bovendien nog eens zeer mooi en met veel zorg
geschreven. Janet Skeslien Charles is gepassioneerd door boeken en elke
literatuurliefhebber zal gecharmeerd worden door dit boek. Ik scoor het dan ook
5 dik verdiende sterren *****

Geschreven bij De bibliotheek van Parijs

Vanaf het moment dat je begint te lezen in dit boek zit je in het verhaal.
Ook leest het verhaal heel snel weg. Het verteld ook veel over het leven van de mensen in de tweede wereldoorlog en de risico’s die mensen namen om anderen te helpen. Wat het nog indrukwekkender maakt is dat dit is gebaseerd op echte gebeurtenissen en mensen.
Het verhaal speelt zich in twee tijden af. In de tweede wereldoorlog en jaren later waneer Odile al oud is.

Ik vond het boek een mooi indrukwekkend verhaal en een echte aanrader voor iedereen. Speciaal voor de mensen die van geschiedenis en romans houden. Dit is een boek dat je bijblijft. Het laat de conflicten in tijden van mensen in oorlog op een prachtige manier zien. Ook waren de personen in het boek goed uitgediept
Ik heb eigenlijk geen minpunten.
Kortom een een indrukwekkend verhaal.

Geschreven bij De bibliotheek van Parijs

“Ik ademde de heerlijkste geur ter wereld in – een melange van mosachtige geur van stoffige boeken en knisperend krantenpapier – en had het gevoel alsof ik was thuisgekomen.”

1939, Odile vindt haar droomjob in de Amerikaanse bibliotheek in Parijs. De sfeer tussen de abonnees en het personeel is zeer hartelijk. De bibliotheek is niet enkel een plaats voor boeken, maar ook voor vriendschap. Odile, haar familie en de medewerkers van de bibliotheek worden zwaar op de proef gesteld tijdens de Tweede Wereldoorlog als Parijs wordt overspoeld door de nazi’s. Joden zijn niet meer toegelaten in de bibliotheek, dus probeert het personeel de boeken tot bij hen thuis te brengen. Ook worden er boekenpakketten verstuurd naar Franse en Britse troepen. Het bibliotheekpersoneel neemt hiermee grote risico’s.
De lezer maakt ook kennis met de familie van Odile. Haar vader en haar broer spelen een belangrijke rol in het verhaal. Maar ook het liefdesleven van Odile komt mooi aan bod.

De hoofdstukken wisselen af tussen verleden, het leven van Odile in Parijs tijdens de oorlog, en heden. Lily is een jong meisje uit Montana. Haar verhaal begint in 1983. Als Lily bij haar buurvrouw Odile Gustafson langsgaat om informatie voor haar spreekbeurt over Frankrijk, ontstaat er al snel een bijzonder band tussen beiden. Lily kan altijd bij Odile terecht voor Franse les, een babbeltje, lekkere koekjes en wijze raad.
Het verleden van Odile wordt langzaam onthuld. Waarom is ze naar Montana verhuisd? Waarom heeft ze haar familie en vrienden in Parijs achtergelaten?

In ‘De bibliotheek van Parijs’ is de liefde voor boeken direct voelbaar. Het verhaal bevat vele mooie verwijzingen naar boekfragmenten. Ook wordt het Dewey Decimale Classificatiesysteem, waar de bibliotheken gebruik van maken voor de indeling van hun boeken, onder de aandacht gebracht. Best interessant.
In het eerste deel maakt de lezer vooral kennis met de personages en hun levensomstandigheden. Het tweede deel bevat meer spanning en leest vlotter. Hoewel het verhaal van Lily voor een mooie verbinding tussen verleden en heden zorgt, mochten haar gezinsleven en perikelen voor mij minder prominent aanwezig zijn.
Achteraan in het boek is er nog een boeiend apart hoofdstuk, ‘Woord van de schrijfster’. Hierin wordt verteld over de totstandkoming van het verhaal en krijgt de lezer nog wat extra achtergrondinformatie.

“Mijn doel bij het schrijven van dit boek was dit vrij onbekende hoofdstuk in de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog te delen en de stemmen te laten horen van de moedige bibliotheekmedewerkers die zich tegen de nazi’s verzetten door hun leden te helpen en hun liefde voor literatuur met elkaar te delen.”

‘De bibliotheek van Parijs’ is een meeslepend verhaal over vriendschap en verraad, over jaloezie en keuzes maken. Het boek bevat alvast een mooie levensles… “Accepteer mensen om wie ze zijn, niet om wie je wilt dat ze zijn.”

Graag gelezen, ik beoordeel het boek met vier welverdiende sterren.

Geschreven bij De bibliotheek van Parijs

Dit boek heb ik vorige week gewonnen bij de uitgeverij. Ben er meteen in begonnen en kon het niet wegleggen. Een boek voor een boekenljefhebber die houdt van boeken. Een boek dat gaat over de liefde voor boeken in een periode vlak voor en tijdens de tweede wereldoorlog. Ik kende dit verhaal oVer de Amerikaanse bibliotheek (ALP) in Parijs niet. Ben blij dat ik het nu wel ken.

Geschreven bij De bibliotheek van Parijs

Er bestaan talloze Tweede Wereldoorlog-romans en deze van Janet Skeslien Charles is er een van. Daardoor zou je kunnen denken dat het er een van dertien in een dozijn is, maar niets is minder waar. Want deze roman belicht een vrij onbekend hoofdstuk van de Tweede Wereldoorlog-geschiedenis: het verhaal van de American Library in Parijs en haar dappere medewerkers die alles aan deden om de deuren open te houden. Zelfs als dat inhield dat ze zich tegen de nazi’s moesten verzetten. En de manier waarop Janet dat doet – met humor, empathie, prachtige zinnen, beeldende taal en veel historische details – is buitengewoon. Dat zorgt ervoor dat je dit – op een enkele scène en paar vloeken na – prachtige verhaal over moed en verraad, boeken en vriendschap, en nog zo veel meer in één lange adem uitleest. En dat je van begin tot eind geniet. Dat geef ik je op een briefje.

Geschreven bij De bibliotheek van Parijs

Odile, hoofdpersoon uit De bibliotheek van Parijs, is dol op boeken. Van kinds af aan is ze lid van de American Library in Parijs. Haar favoriete vak op de bibliotheekopleiding was het Dewey Decimal System. Elke categorie en elk nummer kent ze uit haar hoofd. Wanneer er, vlak voor het uitbreken van de oorlog een baan vrijkomt bij de bibliotheek gaat een lang gekoesterde droom van haar in vervulling.

We volgen twee verhaallijnen in het boek; de jonge Odile tijdens de oorlogsjaren in Parijs en de middelbare Odile in de jaren tachtig in Montana. Schrijfster Janet Skeslien Charles is geboren in Montana en verdeelt tegenwoordig haar tijd tussen Parijs en Montana.

1939-1945 Odile en haar collega’s proberen zo goed als het gaat de bibliotheek draaiende te houden. De bibliotheek is een ontmoetingsplek voor de trouwe leden en de vele boeken bieden een aangename afleiding in deze zware tijd. De medewerkers leggen zich niet neer bij de regels die de Duitsers hun opleggen. Zo verstoppen ze de verboden boeken, sturen kisten vol boeken naar soldaten en bezorgen (in het geheim) boeken bij de Joodse leden. Odile’s vader en vriend werken bij de politie, ze zijn (tot afkeer van Odile) betrokken bij het arresteren van de Joden in Parijs. Odile helpt het verzet door brieven te stelen waarin Joden worden aangegeven. Odile vindt het onbegrijpelijk dat mensen hun buren en collega’s verraden. Toch maakt ook Odile zich, op een gegeven moment, schuldig aan verraad. In een opwelling van jaloezie maakt ze een onherstelbare fout die haar haar hele leven zal blijven achtervolgen.

1983-1988 Odile is weduwe. Ze leidt een teruggetrokken leven. Buurmeisje Lily is nieuwsgierig naar haar geheimzinnige Franse vrouw. Op een dag besluit Lily haar buurvrouw te interviewen voor een opdracht voor school. Odile en Lily bouwen samen een goede band op en beetje bij beetje onthult Odile haar verhaal. Omdat Lily niet zo’n fijne jeugd heeft, is ze jaloers op haar vriendin. Odile herkent de signalen en behoedt Lily voor een grote misstap.

De thema’s die voorbijkomen in het verhaal zijn oorlog, vriendschap, familiebanden, verlies, jaloezie, verraad, liefde en goed en fout. Het verhaal laat zien dat de scheidingslijn tussen goed en fout soms, maar flinterdun is. Zelfs voor een goed mens is er soms maar heel weinig nodig om een fout te begaan.

Het boek is gebaseerd op een waargebeurd verhaal. Enkele collega’s van Odile zoals Dorothy Reeder, Boris Netchaeff en Clara de Chambrun hebben in werkelijkheid bestaan. De acties die het personeel in het boek ondernemen zijn ook in werkelijkheid gebeurd. Zie:https://www.jskesliencharles.com/behind-the-book

Het boek is een aanrader voor mensen die geïnteresseerd zijn in oorlogsverhalen. De schrijfster belicht een kant die ik nog niet kende; de rol van bibliotheekmedewerkers in het verzet. Boekenliefhebbers zullen ook genieten van het verhaal. De liefde voor boeken en de bibliotheek spat van het papier. Al lezende waan je jezelf tussen de vele houten boekenkasten. Ook passeren er tal van klassiekers de revue en leerde ik enkele nieuwe woorden. Bijvoorbeeld boekverwanten (twee mensen met elkaar verbonden door een leespassie) en bibliotherapie (voor elke stemming en kwaal is er een boek in de bibliotheek te vinden). Mocht je op zoek zijn naar boekverwanten of deel willen nemen aan bibliotherapie?
Meer: https://www.hebban.nl/spot/boeken-met-een-ster/nieuws/de-bibliotheek-van-parijs-janet-skeslien-charles