De gevangene van de hemel

Geschreven bij De gevangene van de hemel

Opnieuw slaag Zafon erin om de lezer mee te nemen door de levendige straten van Barcelona. Ondanks dat dit boek lekker wegleest, vind ik het wat minder passen in de lijn van de eerste twee boeken. Dit derde deel vertelt een ander verhaal en zal dan ook waarschijnlijk als 'sleutel' fungeren tussen deel twee en deel vier.
Maar heb je genoten van deel een en twee? Lees deze dan zeker ook, want je nieuwsgierigheid voor deel vier zal enorm groeien!

Als cultuurhistorica vind ik het van belang dat boeken historisch correct in elkaar zitten, maar Zafon noemt niet veel feiten. Voor de niet zo historisch onderlegde lezers onder ons is het boek dus zeker een aanrader; het is geen opsomming van feiten, maar een heerlijk verrassend verhaal. Er is weinig voorkennis vereist dus u gaat hier zeker van genieten!

Geschreven bij De gevangene van de hemel

In dit boek van Zafón zijn de hoofdrollen weggelegd voor Daniel Sempere en zijn goede vriend Fermín Romero de Torres. Fermín staat op het punt om in het huwelijk te treden met de vrouw van zijn dromen. Fermín heeft echter één groot geheim dat zijn huwelijk in de weg staat; hij bestaat niet bij de officiële instanties. Dan bezoekt een oude bekende uit het verleden van Fermín de boekhandel Sempere en Zoon. Aanleiding voor Fermín om Daniel Sempere in vertrouwen te nemen. Hij begint te vertellen over de barre tijd die hij heeft doorgebracht in de gevangenis van Montjuic.

In de gevangenis raakt hij bevriend met David Martín (de schrijver uit Het spel van de engel), die door de gevangenisdirecteur Mauricio Valls wordt gebruikt om zijn geschreven boeken te verbeteren. David Martín bedenkt een meesterlijk plan om Fermín Romero de Torres te laten ontsnappen uit de gevangenis. In ruil laat hij Fermín hem beloven om te zorgen voor zijn vriendin Isabella en haar zoon Daniel Sempere. En zo zijn Fermín Romero de Torres en Daniel Sempere bij elkaar gekomen. Resteert nog de bittere haat die Daniel Sempere heeft voor de gevangenisdirecteur Mauricio Valls, die zijn leven onmiskenbaar heeft beinvloed.

Nadat ik de eerdere boeken van Zafón (De schaduw van de wind en Het spel van de engel) had gelezen, moest ik De gevangene van de hemel natuurlijk ook lezen! Opnieuw wordt de lezer meegevoerd naar het Kerkhof der Vergeten Boeken en een labyrint vol romantiek, tragedie en verraad, geschreven tegen het kleurige decor van het Barcelona uit de jaren 20 van de vorige eeuw. De boeken zijn onafhankelijk van elkaar te lezen, al doen bepaalde personages opnieuw hun intrede. Kortom, een geweldig meeslepend boek, dat je niet mag missen. Meer dan vol van verwachting naar het volgende boek van Carlos Ruiz Zafón.

Geschreven bij De gevangene van de hemel

Heb het genoegen gehad dit nieuwe boek van Zafon als vooruitexemplaar te mogen lezen. Na een iets minder - maar nog steeds erg goed - tweede deel (Het spel van de engel) in dit vierluik, heeft Zafon met dit derde deel wederom een voltreffer te pakken. De geweldige personages Daniel en Fermin zijn terug, verhaallijnen zijn goed uitgewerkt met uiteraard de nodige open eindjes en Zafon weet je direct weer in de sfeer van het Barcelona uit zijn eerdere boeken te brengen. Ik heb dit boek letterlijk in een adem uitgelezen.

Geschreven bij De gevangene van de hemel

De gvdh is wederom uit het perspectief van Daniel Sempere geschreven, de hoofdpersoon uit De schaduw van de wind. Zijn verhaal is dan ook al voor een groot deel verteld, en daarom miste ik in het begin de mooie opbouw van de andere twee boeken. Dit lost Zafon zeer snel al mooi op door in te zoomen op het verleden van Fermín Romero de Torres. Dit is de voormalige zwerfer die eerder door Daniel uit de goot is gehaald, omdat zijn vader iemand nodig had om in de boekhandel te gaan werken.

Ik ben het niet helemaal eens dat je dit boek afzonderlijk van de andere twee delen kan lezen. Althans je haalt veel meer uit de gvdh als je dit wel hebt gedaan. Een aantal zaken over het handelen van Fermín in de Schaduw van de Wind wordt ineens veel duidelijker. Maar het plaatst vooral het Spel van de engel in een ander perspectief en dat mag best een literair hoogstandje genoemd worden. Ik had (net als veel lezers waarschijnlijk) al een vermoeden over de toestand van David Martin maar ik had niet verwacht dat ik dit nog bevestigd zou worden en zeker niet op deze manier. David is maar kort in het verhaal aanwezig, maar gaat wel een steeds belangrijkere rol spelen. En zijn rol is nog steeds niet uitgespeeld. Ik kan ik niet wachten tot deel 4!

Toch over de gehele linie vind ik dit boek de minste van de drie. Ik mis soms toch het uitdiepen van de karakters en verhaallijnen. De bruiloft van Fermin en de relatie tussen Daniel en Bea zijn thema's in het verhaal. Dit wordt echter niet echt boeiend verwoord. De introductie van Sofia, het nichtje van Daniel, voegt niets toe aan het boek. Ik vermoed dat zij zal in het laatste deel vermoedelijk nog een rol gaan spelen. Daarom voor mij het eerste boek van Zafon dat geen vijf sterren krijgt. Maar nietttemin meer dan het het lezen waard, vooral als je de andere delen al hebt gelezen.

Geschreven bij De gevangene van de hemel

Na helemaal betoverd te zijn door 'Schaduw van de wind' en 'Het spel van de engel' kon ik het natuurlijk niet nalaten 'Gevangene van de hemel' te lezen. En gelukkig is de kwaliteit onverminderd hoog. Ook nu weer een prachtig, meeslepend verhaal, waarin mijn favoriet uit het eerste boek, Fermin Romero de Torres, centraal staat. Kort voordat Fermin wil trouwen met zijn geliefde, duikt er een sinistere figuur uit zijn verleden op. Een groot deel van het boek is vervolgens gewijd aan het verleden van Fermin, met name zijn gevangenschap in het kasteel van Montjuic. In zekere zin is het boek daarmee een verhaal in een verhaal.
Ook nu weer prachtig taalgebruik van Zafon, en een mooi opgebouwd verhaal waarbij je Barcelona als het ware voor je ziet. Toch is het boek naar mijn gevoel wat anders dan de twee voorgangers. Doordat er één duidelijke verhaallijn is over het verleden van Fermin, lijkt het boek wat minder complex en leest het wat gemakkelijker dan de twee eerdere werken. Tevens sluipen er hier en daar wat trivialiteiten in, zoals een vermeend afspraakje van Daniel Sempere's echtgenote. Dat laatste had van mij bijv. niet gehoeven, maar het doet gelukkig geen afbreuk aan een verder geweldig boek. Ik zie met veel spanning uit naar het in het voorwoord aangekondigde deel 4 van de serie. Het einde van 'Gevangene van het hemel' geeft een aardig idee waar dat over zal gaan.

Geschreven bij De gevangene van de hemel

Opnieuw brengt Carlos Ruiz Zafón op een hem geëigende, onnavolgbare wijze de lezer terug in de 30 / 40 –er jaren in Barcelona.

Ik heb door het lezen van “De gevangene van de hemel” een goed beeld gekregen van de verhoudingen en tegenstellingen tussen de bevolkingsgroepen, zowel ten tijde van de burgeroorlog, de Tweede Wereldoorlog en de resterende tijd van het regime van Franco.

Een van de hoofdpersonen in dit verhaal is Fermín Romero de Torres, die – zoals bekend – een collega is van Daniel Sempere, zoon van boekhandelaar Sempere in Barcelona. Fermín heeft eind 1957 plannen opgevat om te gaan trouwen, echter er is een groot probleem: Fermín staat bij de officiële instanties niet bekend, en hij moet papieren kunnen overleggen waaruit zijn bestaan blijkt.
Indertijd heeft Fermín gedurende een lange tijd een andere identiteit moeten aannemen. Zijn spectaculaire ontsnapping uit de gevangenis van Montjuic is hier debet aan.

Carlos Ruiz Zafón neemt de lezer al snel mee van het jaar 1957 naar het Barcelona eind 30-er, begin 40-er jaren, een periode van de gevangenschap van o.a. Fermín. Ik heb daarbij kennisgenomen van de beschrijving van de slechte omstandigheden waaronder de tegenstanders van het regime worden opgesloten, en die er toe moeten leiden dat de gevangenen op enig moment overlijden. Met name de wijze waarop in de gevangenis van Montjuic gevangenen door de directeur, Mauricio Valls, tegen elkaar worden uitgespeeld, wordt heel realistisch weergegeven. Onder het geven van valse hoop dat men “vrij”komt, worden gevangenen gedwongen elkaar te verraden. Werkt men niet mee, dan worden familieleden aangepakt.
Na de ontsnapping wordt verhaald hoe Fermín zich uit het gezicht van de vijand weet te houden en hoe hij weer een “normaal” leven kan gaan leven, zij het met een andere identiteit.

Na dit deel van het verhaal voert de schrijver de lezer weer terug naar 1957. Een bezoek van een geheimzinnige figuur aan de boekhandel van Sempere en Zoon, die een van de duurste boeken koopt, roept de nodige vragen op. Dit des te meer omdat het boek aan Fermín moet worden overhandigd en daarbij een kaartje wordt ingesloten. Wanneer Fermín het kaartje onder ogen krijgt, blijkt daar zijn eigen – oorspronkelijke – naam op te staan. Een speurtocht naar de vreemde figuur wordt vervolgens gestart.
Fermin wordt in de tijd voorafgaande aan zijn huwelijk – naast administratieve problemen en het geschenk van de vreemde figuur – ook geteisterd door gedachten aan de vroegere gevangenis directeur, die – naar blijkt – ook naar Fermín op zoek is.

In dezelfde periode gaat Daniel Sempere met Fermín naar het bekende Kerkhof der Vergeten Boeken, waar Fermín het boek “De stad der verdoemden, deel 13: “Daphne en de onmogelijke trap” van David Martín uitkiest. Fermín kent David heel goed als medegevangene in de gevangenis van Montjuic. De cipier van het Kerkhof der Vergeten Boeken blijkt vervolgens in het bezit te zijn van een bij hem door David Martín in bewaring gegeven pakje. In dit pakje zit een voor Fermín bestemde brief, die een opdracht voor Fermín inhoudt. Welke opdracht dit is, vormt een goed onderwerp voor een volgend verhaal rond het Kerkhof der Vergeten Boeken.

Geschreven bij De gevangene van de hemel

Ik was een van de gelukkige die de een vooruitexemplaar had gewonnen en mocht ontvangen. Ik was totaal niet bekend met de schrijver en zijn twee voorgaande delen in de reeks het Kerkhof der Vergeten boeken. Ik ging er dus blanco in. In het begin kon ik er niet zo goed in komen omdat ik het gevoel had dat ik informatie miste uit de vorige delen.
Maar, toen ik door las kwam ik erachter dat je juist die informatie helemaal niet nodig hebt om het boek te kunnen lezen. De meeste informatie lees je vanzelf en langzamerhand valt dan alles op zijn plek. Ook ben ik er van overtuigd dat je de boeken in willekeurige volgorde kunt lezen, aangezien alles uiteindelijk als een puzzel in elkaar zal vallen.

Het boek is werkelijk prachtig geschreven. Het taalgebruik is bijzonder goed verwoord. Ik ben erg blij dat ik de eer had het boek te mogen ontvangen en ga zeker de andere delen ook lezen. Hoe knap is het dat een schrijver je kan boeien in een reeks boeken, in dit geval het derde deel, zonder dat je de eerdere delen heb gelezen. Dat getuigd naar mijn idee naar een aparte klasse in schrijven wat briljant genoemd kan worden.

Een aanrader voor de liefhebben van Zafon, maar ook zeker voor de mensen die er niet mee bekend zijn.

Geschreven bij De gevangene van de hemel

Het verhaal valt als een puzzel in de 2 eerdere delen.Geweldig knap hoe de schrijver je weet te boeien en je steeds verder wilt lezen hoewel je "hoopt" dat je het verhaal kent,en het toch steeds een verrassende wending heeft. De liefde voor de stad Barcelona is als een rode draad in het boek verweven. De beklemmende sfeer voel je goed. De keuzes die gemaakt moeten worden zijn van alle tijden. De liefde en het mysteries van de vergeten boeken,grijpen je meteen weer naar de keel.

Geschreven bij De gevangene van de hemel

De karakters worden nog verder uitgediept. Ze brengen geheimen met zich mee wat de andere boeken 'De Schaduw van de Wind' en het 'Spel van de Engel' nog meer verbindt en uitnodigt om nog eens terug te lezen. Ik kan niet wachten op het vierde deel. In de boeken word je helemaal meegenomen naar het Barcelona van begin 1900 tot vele jaren later in de 20e eeuw. Dit in beginsel met name tegen de achtergrond van de Spaanse Burgeroorlog.

Voor mij een echte pageturner en een eind dat uitnodigt om deel 4 rondom het Kerkhof der Vergeten Boeken te gaan lezen. Ik krijg steeds de neiging bij het lezen van deze boeken om een ticket naar Barcelona te boeken. Mijn favoriete reeks!

Geschreven bij De gevangene van de hemel

Geweldig boek. Ik heb het in een adem uitgelezen. Kon het niet meer wegleggen.
Carlos Ruiz zafon zuigt je in het verhaal en je proeft de sfeer van de Franco-jaren.
Aanrader!!!!!!