De losbandige vrouw

Heb het boek gekocht, maar raad het niemand aan.
Het goede aan 'de losbandige vrouw' is dat Laanstra behoorlijk mooie zinnen weet te maken: af en toe staan er regelrechte juweeltjes tussen. Het plot is origineel en smaakt naar meer.
Het verhaal is echter een aaneenschakeling van gedachten van een ziekelijk verbitterd echtpaar dat zich laat leiden door frustratie en wraakzucht, hetgeen uitgesponnen wordt in een draak van repetitie dat bijna vijftig hoofdstukken in beslag neemt. Oeverloze herhalingen, zelfs binnen een paar alinea's, nog meer herhalingen en vooruit, herhalingen. Tell, don't show. En schandalig veel spel- en taalfouten. Leestekens van niveau kleuterschool. Wat een lachertje.

Compleet ongrijpbare zinnen zoals:
Het is net alsof ik langzaam ontwaak uit een hele diepe winterslaap. Nog niet helemaal, dame, zegt een stem diep in mij. Die tas met attributen al weggegooid? Nog niet, nog geen tijd gehad, zeg ik tegen mezelf. Wel waar, meer dan genoeg tijd, maar nog een afscheid kunnen nemen, toch? Is dat niet wat meer bij de waarheid dan je flauwe smoesjes en uitvluchten?

Om mijn gedachten te verzetten pak ik de tas met gestolen foto’s en loop wat heen en weer te ijsberen. Een heel klein piepje kijken kan geen kwaad, denk ik. Je hebt nog een half uurtje voor je naar huis gaat.

Zullen wij even lekker in de keuken omhangen, of buiten?’ fluister ik in één zin.

Ja, dames en heren ook dat soorten managers zijn er.

Angst en geestdrift won het van mijn schroom.

Tja. Ik heb het uitgekregen omdat ik iedere keer weer dacht dat er een ontwikkeling zou komen, maar het verhaal verweeft zich door de herhalingen. Af en toe prachtige zinnen, maar nee, geen hoogvlieger. Ik moet er zelf niet aan denken om me nog door de delen 2 en 3 van deze trilogie te worstelen.

Is dit serieus? Heb ik hier ruim €18 aan uitgegeven? Niet te geloven. Het boek is vergeven van de stijlfouten - is hier werkelijk een redacteur aan te pas gekomen? -, tenenkrommende mono- en dialogen en herhalingen die me het gevoel gaven dat de juf mij als kleuter iets probeerde duidelijk te maken. Bovendien vond ik er niks erotisch aan. Het was plat, de scheldwoorden vlogen me om de oren en de opwindende scenes waren dus niet opwindend, maar vreselijk. En spannend (als in: thriller) was het al helemaal niet. Schrijven is een vak, dat niet iedereen beheerst. Maar blijkbaar kan iedereen een boek gepubliceerd krijgen. Dat is mij nu wel weer duidelijk geworden.

Dit is het 1ste deel van 3 delen.
Het boek geeft 2 verhalen weer; van de vrouw en van de echtgenoot.
Ik vind het geen erotische triller, maar eerder een hatelijk geschreven verhaal. Het leest net als een (hatelijk) dagboek waar de schrijfster alsmaar in herhaling valt.
Ik wist van te voren niet dat de boeken in 3 delen waren dus ik was steeds aan het wachten totdat er iets ging gebeuren; naar mijn beleving werd er steeds hetzelfde verteld. Sommige dingen wilde ik graag weten, maar die worden vervolgens niet verteld. De spelfouten zijn erg irritant, de herhalingen nog irritanter. In het begin is het nog spannend, je bent benieuwd wat er gaat gebeuren, maar er gebeurt maar niks en dat is echt heel jammer. Een gemiste kans.

Prachtig boek en zeer heftig geschreven. Goede opbouw van het verhaal en diepe uitwerking karakters. Het mooie is er komen nog 2 opvolgers. Lezen dus.

Een spannend, indrukwekkend en beklemmend verhaal. Het boek pakt je direct, verrast, onthutst en laat je niet meer los! Laanstra vertelt vanuit twee perspectieven, de vrouwelijke bedrieger en de mannelijke verrader, waardoor het boek van begin tot eind je bij de strot heeft. Wat mij betreft, een mannen en vrouwen thriller. Een absolute must read!! Ik kan niet wachten tot deel 2.

Als thrillerlezer was ik wat huiverig voor een erotische thriller. Een thriller kan mij niet spannend genoeg zijn en daar hoort mijn inziens geen seks in thuis. Het haalt de vaart eruit, dacht ik.
Het boek begint de proloog met een SM sessie. Ik blijf geduldig doorlezen in afwachting van wat er komen gaat en hoop dat dit niet de hele tijd zo doorgaat.
Hoofdstuk 1 begint meteen spannend! Nynke heeft een vlotte, prettige schrijfstijl waardoor je door het boek vliegt. Een hele tijd niets erotisch, dus ik zit meteen lekker in het verhaal en ben verrast.
De hoofdstukken zijn wisselend beschreven vanuit Wim en Fien. Dat maakt het afwisselend en boeiend. Vanaf het begin volgen we de plannen van Wim om wraak te nemen op zijn vrouw. De hoofdstukken van Fien gaan voornamelijk over dat ze haar relatie wil redden, haar nieuwe baan en herinneringen aan haar jeugd en haar losbandige periode, die haar zg. moet helpen haar verleden het hoofd te bieden.
We weten dat we met deel 1 van een trilogie te maken hebben en dat betekent wat losse eindjes. Deel 2 lezen dus als je wilt weten hoe het verder gaat met Wim en Fien. Gelukkig komt deel 2 al snel uit.

Fien en Wim zijn gelukkig getrouwd. Zij werkt als politiewoordvoerster. Via een collega raakt ze, vanuit haar onverwerkt jeugdtrauma, verzeild in een SM-netwerk.
Haar man Wim komt er op een bepaald moment achter en voelt zich bedrogen. Hij wil maar één ding: wraak. Met een heel doordacht plan wil hij Fien laten lijden zoals hij lijdt onder de hele SM situatie. Met wat hulp van buitenaf kan hij Fien in contact brengen met de hoofdzuster van het ziekenhuis waar Fien als kind verbleef. Deze sadistische vrouw heeft voor een heel diepzittend jeugdtrauma gezorgd bij haar. Hoe Fien en Wim zich hier doorheen worstelen kan je lezen in het boek.
De losbandige vrouw is een heel goed opgebouwd boek. Een cover met een prachtige foto waar de rode lippen uitspringen. Het boek begint met een vers uit de Bijbel en eindigt met een liedtekst. Dit geeft het boek een subtiele doordachte touch. Een spannende proloog en een waanzinnige epiloog die het boek openen en mooi afsluiten. De hoofdstukken zijn afwisselend genummerd met getallen in cijfers en voluit geschreven getallen. Ook de lettertypes zijn verschillend. Het ene wordt verteld door Wim en het andere door Fien. Goed gevonden om het onderscheid zo weer te geven en het leest aangenaam.
Op de omslag staat dat het een erotische thriller is maar het woord psychologisch mag hier beslist zonder schroom aan toegevoegd worden. Het gaat tenslotte over een onverwerkt jeugdtrauma dat naar boven komt. Wim en Fien worstelen allebei met de beslissingen die ze nemen en er is geen of slechte communicatie tussen de twee.
De losbandige vrouw windt er geen doekjes om. Het is een boek dat er keihard tegenaan gaat. Als lezer wordt je menig keer gechoqueerd door de belevenissen van de hoofdpersonages. Er zit heel wat diepgang in, je voelt dat het boek niet op één twee drie is geschreven maar gesudderd heeft tot het deze hoogte bereikt heeft. Een compleet boek waarin erotiek, spanning en het psychologische mooi evenwichtig gedoseerd zijn.
De losbandige vrouw laat je niet meteen weer los. Een boek dat blijft nazinderen en je doet verlangen naar het volgende deel.

GEWELDIG! In één ruk uitgelezen. Ik heb de eer dat ik de schrijfster op een terras in Frankrijk in levende lijve heb ontmoet. Een geweldige vrouw met een onvoorstelbaar verhaal. Gegoten in het boek,' De losbandige vrouw.' Waar, het boek is ruw, hard, meedogenloos net zoals de waarheid die de schrijfster als kind heeft doorstaan. Ze waarschuwde me, weet waar je aan begint, het is geen sprookje. Klopt. Integendeel. Het is een heftig verhaal over een willekeurige vrouw die een ontmoeting heeft, zoals Nynke zelf zegt, met een ridder op het zwarte paard. Het vervolg 'De sluwe verleider,' ga ik zeker lezen. Nynke, je hebt er een fan bij; à votre santé!

Genoten van deze debuut thriller van Nynke. Dit is het eerste deel van de trilogie geloof-hoop-liefde. Het verhaal is in een prettig tempo geschreven, waardoor het lekker weg leest. Het gaat over een vrouw van in de veertig die een zogenaamd jeugdtrauma wil verwerken op een wel heel eigenzinnige manie...r.
Haar huwelijk is wat aan het wankelen geslagen en het sex leven stelt daar door niet veel meer voor. Ze zoekt heil bij een collega die er wel een hele eigen manier op na houd en probeert haar te helpen via sm sex. Het erotische aspect mag wel wat meer aan gedikt worden naar mijn mening, maar wie weet gaat dat wel gebeuren in het tweede deel. Een leuke en goeie orginele thriller.
Verdient een dikke 8. Deel 2 verschijnt medio 2013.

Bedankt Nynke dat ik je thriller heb mogen lezen. Ik kijk uit naar het volgende deel.

De losbandige vrouw van Nynke Laanstra
De losbandige vrouw is het eerste deel in de geloof-hoop en liefde-serie. Huiverig voor de SM-scènes ben ik in het boek begonnen. SM is persoonlijk niet mijn ding. Nu het boek uit is begrijp ik waarom deze gewelddadige, sadistische achtergrond als een verhaallijn door het boek loopt. De kleine Fien is als kind op vreselijke wijze geestelijk en lichamelijk mishandeld door een heks van een hoofdverpleegkundige. Dit autobiografische gedeelte van de schrijfster vertoont een parallel met de fictie in het boek. Het thema machtsmisbruik komt aan de orde. De kleine Fien was machteloos en hulpeloos onder het regime van zuster Woudstra. De volwassen Fien denkt haar jeugdtrauma te kunnen overwinnen. Ze pleegt overspel met Lars en komt terecht in een web van een afschuwelijk SM verhaal. Fien denkt hiermee controle te hebben over de pijn en het geweld wat haar is aangedaan maar gaandeweg ontdekt ze dat ze eveneens wordt misbruikt.
Haar huwelijk heeft een behoorlijke deuk opgelopen en Fien en haar man Wim willen hun relatie een nieuwe kans geven. Ze hebben twee puberdochters, Fien krijgt een nieuwe baan en het leven lijkt hun toe te lachen. Dat dit allemaal maar schijn is ontdek je gaandeweg in het boek, Fien en Wim houden elk hun geheimen voor elkaar verborgen. Als dan ook nog de plaaggeest in het leven van Fien opduikt merkt Fien dat het verleden haar blijft achtervolgen.
Het boek is afwisselend vanuit het perspectief van Fien en van Wim geschreven. De SM affaire dient om het onderliggende thema te belichten en als je goed leest ontdek je de diepere laag waarmee de schrijfster een stuk jeugdtrauma blootlegt. De sfeer en toon van de schrijfstijl zijn daarbij passend bij het boek. Op het eind zijn er enkele losse eindjes maar daarover lezen we vast meer in deel 2 en 3! Zeer verdienstelijk debuut!