De nieuwe nanny

De Nieuwe Nanny vertelt het verhaal van Clare. Clare is achter in de dertig, zakenvrouw, en net bevallen van een tweeling. Ze is boven alles een echte controlfreak en denkt de opvoeding van haar kinderen wel 'even' in te plannen met lijstjes en een heleboel theoretische kennis. In de praktijk komt zij daarmee bedrogen uit! Wanhopig door een postnatale depressie, neemt Clare een kindermeisje aan, de 27-jarige Jenna. Zij lijkt het begin van een betere tijd, maar Clare's man Marc denkt daar anders over. Marc is traditioneel en vindt het maar niets dat Clare weer aan het werk gaat. Het is het begin van een echtscheiding met wederzijds moddergooien dat op een zeer onaangename manier uit de hand loopt. Ook Jenna heeft haar eigen verhaal, dat dichterbij Clare komt als zij een relatie met diens broer Alexander aangaat. Uiteindelijk loopt niets zoals verwacht...

De Nieuwe Nanny oogt als puur chicklit: de voorkant, de flaptekst; alles bewijst dat dit een lekker licht boek voor tussendoor gaat worden. Ik maak me op voor een paar dagen 'licht' lezen. Deze verwachting wordt niet helemaal waar gemaakt. De thema's zijn eigenlijk helemaal niets voor een chicklit! Stimson behandelt (verdenking van) kindermishandeling, ontvoering, en huiselijk geweld. Wat is er gebeurd met het thema 'mannen' dat centraal lijkt te staan bij auteurs als Jill Mansell en Sophie Kinsella? Ik weet nog steeds niet of deze verstoorde balans positief of negatief te noemen is. Natuurlijk hoeft niet alles in een hokje geplaatst te worden, maar ik blijf nu achter met het gevoel dat ik nog steeds niet weet wat ik gelezen heb. Een chicklit? Een roman? Op het einde lijkt De Nieuwe Nanny wel een thriller!

Wat positief is, is dat ik meteen in het verhaal zat. Dit wordt mede mogelijk gemaakt door de lichte schrijfstijl. Het wordt nergens zwaar of dramatisch, en toch weet het emotie uit te lokken. Knap gedaan! De wanhoop van Clare toen zij niet wist hoe ze moest omgaan met haar baby's was goed te voelen. Zo ook haar weken na de ontvoering van haar zoontje Rowan; het was duidelijk een nachtmerrie! Gelukkig liep het verhaal goed af voor haar en de rest . Iedereen, behalve haar broer Alexander. Deze lijdt aan een terminale spierziekte en plant een zelfmoord in zodra hij afhankelijk van anderen dreigt te worden. Dit laat wel een bittere nasmaak bij de lezer achter. Hij blijft nog even buiten het boek rondspoken.

Iets wat mij wel degelijk stoorde was het wisselende perspectief. Een scène werd in verschillende perspectieven twee keer beschreven. Dus ook twee keer dezeldfe dialogen. Dit zorgde voor wat verwarring in de tijdslijn. Voordat ik eindelijk de chronologische volgorde van gebeurtenissen begon door te krijgen, was het boek bijna uit! Jammer. Desalniettemin een goede poging van Stimson om iets nieuws te doen in een boek. Dat het (voor mij) niet goed uitpakte is een tweede.

Al met al een fijn boek om te lezen. Het blijft licht, maar behandelt een thematiek die wat mij betreft iets te hoog gegrepen is bij zo'n schrijfstijl. Het was makkelijk om me in te leven, en maakte zelfs wat emotie in mij los. Het happy end toverde gelukkig een 'eind goed, al goed' glimlach op mijn gezicht. Drie sterren welverdiend!

Geschreven bij De Nieuwe Nanny

Dit boek is echt een aanrader!!! Het leest heerlijk weg en je bent echt benieuwd hoe het zal gaan aflopen.

Geschreven bij De Nieuwe Nanny

Na het lezen van de korte samenvatting vorm je een idee over welke richting het verhaal zal opgaan, maar niets was minder waar. Het had een volledig andere inhoud en dat was wel verrassend. Echter had ik soms moeite dat het verhaal steeds vanuit het standpunt van een ander personage werd verteld en de bedoeling van de brieven tussen in, is niet echt een meerwaarde voor mij. De thema's die aan bod komen (de ervaring om voor de eerste keer moeder te worden, de invloed op de relatie van man en vrouw, ... ) zijn wel realistisch. Enkel op het einde wordt het een beetje spannend (geen echte thriller).

ik heb het boek in 1 ruk uitgelezen dit kwam door het pakkende verhaal en de prettige schrijfstijl van de schrijfster. Ik ga nu dan ook zeker meer van deze schrijfster lezen, zeker als je zelf (tweeling-) moeder bent herken je veel van de emoties van de hoofdpersoon maar ook de andere hoofdpersonen zijn realistisch en je zit meteen in het verrassende verhaal want de nederlandse titel "de nieuwe nanny" dekt niet echt de lading de oorspronkelijke titel is "the Cradle Snatcher" en deze titel dekt de lading dus veel meer. Het is grappig, realistisch EN spannend dus wat mij betreft een aanrader!