De rode draad Mantelzorg en kampsyndroom, memoir van een dochter

Indrukwekkend inspirerend en bijzonder boek, deze ‘graphic memoir’ Ontstaan als vorm om met de gevoelens bij complexe ervaringen en herinneringen als dochter van een bijzonder stel ouders te dealen. Ik werd meegezogen in dit aantrekkelijke en ongewone boek met een soms een brok in mijn keel en soms een schaterlach van hoe geestig, mooi en herkenbaar ook allerlei tragikomische en bizarre situaties en herinneringen ( ook aan haar vader met een concentratiekampsyndroom) zijn verwerkt in een soort kunstwerk vol anekdotes en reflecties uit het leven van een dochter die nu mantelzorger is voor haar eigenzinnige, alcoholistische dementerende moeder en daar een goede vorm voor wil vinden waarbij ze ook zichzelf overeind kan houden.

Een prachtig getekende en verbeelde weergave van een levensverhaal met een rode draad. Elke pagina is zo mooi vormgegeven en zit vol met kleurrijke tekeningen, foto's, plakkertjes en symboliek. Je wordt meegenomen in het familieverhaal van de schrijfster en in ons aller geschiedenis, dit op een confronterende en humorvolle wijze, maar oh zo realistisch en leerzaam, voor oud en jong een aanrader.

In een keer uitgelezen. Ik werd overspoeld door de enorm rake, geestige en knap gemaakte tekeningen die juist door de luchtigheid en humor de tragiek van het verhaal naar voren brengen, zonder ooit sentimenteel te worden. Guida Joseph heeft nogal wat meegemaakt met haar getormenteerde ouders en heeft dit op een prachtige manier opgemaakt. Ik raad het iedereen ten zeerste aan.

Ik geniet van dit boek, om steeds weer te lezen. Wat een mooie vorm om je verhaal te delen. Hier wordt niet gefabuleerd maar met grote liefde beschouwd.

Guida Joseph brengt het getraumatiseerde leven van haar vader en ingewikkelde huwelijk van haar ouders op een heel bijzondere manier in kaart. Met woorden, prachtige tekeningen, oude foto's, kaartjes en nog veel meer. Het is een boek waarin je heerlijk kunt bladeren, dat je soms even dichtslaat om een bepaald beeld of gebeurtenis op je in te laten werken, maar nooit echt weg legt.

Prachtig boek dat niet mag ontbreken in je boekenkast. Het is een bijzonder evenwicht tussen licht en zwaar, licht van beeldtoon, maar heftig van verhaal. Ook heel mooi is hoe beeld en tekst in elkaar zijn overgevloeid. Van voor tot achter uitgelezen en zeker niet voor het laatst.

Een eerlijk, voor velen confronterend en voor sommigen ook herkenbaar verhaal van de tweede generatie Joodse oorlogsslachtoffers. Door het feit dat veel van de inhoud wordt gepresenteerd in de vorm van tekeningen die vaak iets naïefs hebben, komen de ervaringen des te intenser binnen. Humor ontbreekt niet en bevestigt dat je niet zonder kan...

Ik heb het boek verslonden en weet dat ik het vele malen zal herlezen.
Wat een prachtige vormgeving, aangrijpende verhalen van eigen ervaringen en herinneringen. Een indrukwekkend boek.
Een grahic memoir van de bovenste plank. Het kijk-en leesplezier spettert er vanaf.

De schrijver beschrijft, tekent, illustreert, plakt en analiseert haar leven met ouders met (te) veel bagage. Oorlog en kampen, drank en aftakeling maken hun ouderschap bijna onmogelijk maar kunnen de onvoorwaardelijke ouderliefde toch niet doven. In 1 ruk uitgelezen.

Zo mooi en (groot)moedig van Guida Joseph om haar indrukwekkende ervaringen ervaringen schriftelijk en vooral visueel te delen, om zo de connectie te maken met de vele andere rode draden die gerafeld in ons collectief onbewuste verzameld liggen.