De val

Geschreven bij De val

‘Dat boek moet je lezen.’ Ik heb het meermaals moeten horen toen ik De Val kocht. Daar moesten ze me nu echt niet meer van overtuigen, zo ver was ik al wel. Tijd vinden om het boek te lezen was een andere zaak. Maar het was absoluut de moeite. Zelden een boek van dat kaliber gelezen.

De Val vertelt het verhaal van het Scheldepeloton. Een peloton met Iljo Keisse, Wouter Weylandt, Dimitri De Fauw, Kurt Hovelynck en Bert De Backer. In de zijlijn komen ook Frederiek Nolf, Isaac Galvez, Frank Vandenbroucke en Kristof Goddaert aan bod. Een namenlijstje dat wellicht al doet vermoeden waar het verhaal naartoe gaat. De Val is vrij poëtisch geschreven, zeker in het begin. Maar het is een bijzonder sterk verhaal, ook al weet je perfect wat er zal gebeuren.

Het verhaal is bij momenten heel aangrijpend. De beschrijving van de aanrijding tussen Isaac Galvez en Dimitri De Fauw heeft me me even doen slikken. Ik beleefde even alles opnieuw. Die bewuste avond in het Gentse Kuipke staat ook bij mij voor eeuwig gegrift in mijn geheugen. Maar daarnaast is het ook een mooi verhaal. Een verhaal van vriendschap, ook wel van vrienden die komen en gaan en tijden die veranderen door kansen die je krijgt. Een verhaal van vallen en weer opstaan, van karakter en doorzettingsvermogen. Een verhaal van jeugdig enthousiasme dat heel wat tegenslagen te verwerken krijgt.

Zelden heeft een boek waarvan je weet hoe het afloopt, mij zo geboeid. Ik werd meegesleept en ontdekte zelfs verhalen die ik niet kende of al lang vergeten was. Een must-read voor elke wielerliefhebber. De eenvoud en tegelijkertijd diepgang van de cover laten perfect zien hoe het verhaal in elkaar zit. Donker, mistig maar tegelijk toch ruimte voor een stukje blauwe lucht. De eenzame fietser in al zijn facetten. En toch geruggensteund door een peloton. De Val is een verhaal van de strafste soort dat helaas volledig gebaseerd is op waargebeurde feiten. Gelukkig op een zeer respectvolle manier gebracht.

Het eerste deel lezen kon ik het boek bijna onmogelijk wegleggen, ik moest gewoonweg doorlezen, het was als kijken naar een wieleretappe in de Tour de France, elk beeld moest worden opgenomen en naar binnen gezogen, geanalyseerd. Maar bij het ingaan van het tweede deel moest ik hem een aantal keren wegleggen. Ik las niet alleen over de dood van Wouter Weylandt, maar op het moment dat ik googelde over de trieste dood van Isaac Galvèz las ik tevens over het begin van het einde van Dimitri De Fauw en dat kwam binnen. Allemaal geschiedenis, je weet als lezer dat het gaat gebeuren, maar het treft je toch hard en zeker.

Gaandeweg het lezen van dit boek ga je toch op een bepaalde manier van die jongens houden en hun dood komt op een bizarre manier hard binnen. Klap op klap op klap op klap in dit boek. Zelfs bij de buitenstaander hakt het er diep in en ik ben er af en toe goed ziek van geweest. Dit waren geen fictieve personages, maar echte jongens gemaakt van vlees en bloed, die aan het begin staan van een leven als profwielrenner. Jongens die leven voor het fietsen.

Een stuurfout, twee beugels in elkaar.
De bovenste helft van de piste, een balustrade
en – met tussenpozen van elkaar – tweemaal de dood.

Ik moet keer op keer het boek sluiten en even ademhalen. Het komt dichterbij dan logischer wijs gedacht en ging zo waanzinnig diep dat ik heb zitten janken om de dood van Wouter Weylandt. Ik kende zijn naam, las eerder over zijn dood, zag het beeld van zijn intens verdrietige, zwangere, vriendin, maar tjonge om dan alles te lezen over hoe het gegaan is en hoe hij zijn eerste fietstochtje samenvalt met zijn laatste; dat doet je toch even naar adem happen. Hoe prachtig en goed dit boek ook geschreven is… hij doet op een vreemde manier ook pijn. De woorden in het boek zijn als een zware steen in je handen, je weet dat het beter voor je is om los te laten, maar je kunt het niet, je moet hem blijven vasthouden en de waarde van de woorden koesteren.
Niet alleen de dood, maar ook de positieve dopingtest waarna er een lang gevecht volgde voor een van de vijf jongens. Elk hoofdstuk is zo intens geschreven dat het je niet loslaat.

Het is niet mijn wereld, niet mijn pijn,
niet mijn verdriet,
maar Matthias Declercq brengt het wel heel dichtbij.

Wanneer ik het boek dichtsla denk ik: ‘Godzijdank, het boek is uit, ik kan eindelijk weer ademhalen.’ Daarmee was het niet klaar, want het bleef toch zeker nog een week in mij zitten en ik kon aan weinig anders meer denken. Van de vele boeken tot nu toe gelezen heb was deze het meest indrukwekkend en letterlijk adembenemend. Het krijgt straks een speciale plek in mijn nieuwe boekenkast, een plek waar de cover duidelijk te zien is, want dit boek wil ik nooit meer vergeten! Die vijf jongen, ze hebben indruk op me gemaakt! En niet alleen zij, ook de anderen: zij die aan de zijlijn stonden, zij die dichterbij waren – in de koers, zij die de koers moesten verlaten op een manier dat niemand wil, zij die ‘het’ allemaal zagen gebeuren en hij die het schreef.
Geweldig geschreven, maar het kruipt dichter onder de huid
dan een thriller mogelijkerwijs zou kunnen.
Ik moest het af en toe weg leggen, ik moest af en toe ademen.
De val is een boek over vijf wielrenners die een glansrijke carrière tegemoet lijken te gaan, maar waar de dood vaker dichtbij komt dan van tevoren gedacht. Klein ongeluk en de dood liggen op elke piste, op elk stuk asfalt, in elke bocht en bij elke sprint op de loer, lijkt wel. Een heftig verhaal dat nog wel even zal natrillen in mijn hoofd, in mijn lichaam. Nog nooit heeft een boek zich zo diep in mij gevestigd! Nog nooit moest ik een boek zo naarstig lezen en nog nooit bleef een boek zolang diep in mij geworteld.
Think less, live more.
Wouter Weylandt.

Geschreven bij De val

Een boek dat over zoveel méér is dan alleen maar een boek over koers. Een onwaarschijnlijk en waargebeurd verhaal, heel knap geschreven. Een echte aanrader!

Geschreven bij De val

De Val is een buitengewoon boek over de moeizame, hobbelige weg naar de top van het wielrennen. Talenten die dromen van de winst maar vaak tekort komen, met grote gevolgen. Een onwaarschijnlijke maar werkelijke geschiedenis. Dit boek gaat niet alleen over wielrennen, maar ook over trots, ambitie, pech en falen. Een aanrader.

Geschreven bij De val

Al heel wat wielerboeken gelezen. Dit boek verslaat alle.
Prachtige verteltrant.Het verhaal grijpt je bij je strot: eens met een traan, dan met een lach.
En dat voor een debuutroman!!

Het is een rauw en meeslepend verhaal over het lief en leed achter de wielersport. Een aanrader..niet enkel voor mensen die sport-minded zijn. Iedereen kan zich identificeren met dit verhaal.

Geschreven bij De val

Een prachtig boek, maar ook een intens verdrietig boek, dat je niet onbewogen laat. Alhoewel je de afloop weet, wil je het verhaal toch in een keer uitlezen, een verhaal uit het 'echte' leven. Een aanrader, ook voor diegenen die niet van wielrennen houden.
Een verhaal dat je voorlopig bij je draagt.

Tragisch verhaal over het noodlot dat een groep wielervrienden overviel. De verschillende verhaallijnen worden op een mooie manier door elkaar verweven.

Een aanrader voor zowel wielerliefhebbers, als liefhebbers van een zeer menselijk verhaal en 'noodlot'.

Geschreven bij De val

Een boek dat je in één ruk uitleest. Zeker wielerfans genieten van dit boek.

Geschreven bij De val

Erg mooi boek