De vermisten en de doden Thriller

Geschreven bij De vermisten en de doden

Sinds Mo Hayder schreef, dat Stuart MacBride tot haar favoriete schrijvers behoorde, ben ik de boeken van deze, tot op dat moment onbekende, schrijver allemaal gaan lezen en voor het leven verslaafd geraakt. Ondanks dat ik meer favorieten heb, behoort MacBride daar nu zeker ook toe.
Als enige thrillerschrijver slaagt hij erin me onbedaarlijk te laten lachen om de hoofdpersonen van zijn boeken. Buiten dat zijn de thrillers uiterst origineel en spannend, vaak ook met een beklemmende spanning.
Een aanrader voor iedereen.
Het grappige is, dat ik na het advies van Mo Hayder haar serie boeken pas heb uitgelezen, nadat ik alle boeken van MacBride gelezen had.

Geschreven bij De vermisten en de doden

Al de verhalen van Stuart MacBride lezen heel vlot. Dit is ook weer een spannend verhaal.
Toch wel te lezen na Witheet (en eventueel de anderen voorafgaande boeken), anders is het niet te volgen.

Geschreven bij De vermisten en de doden

Voordat Stuart MacBride met schrijven begon, heeft hij diverse baantjes gehad, waaronder schoonmaker van toiletten in de offshore, webdesigner en programmeur. Omdat vrienden van hem zeiden dat het leuk was, is MacBride ook met schrijven begonnen. Zijn debuut, Steenkoud, verscheen in 2005 en waarmee hij de Barry Award voor het beste debuut won. De vermisten en de doden, de nieuwste en negende thriller met Logan McRae als hoofdpersonage, speelt zich net als zijn voorgaande boeken af in Aberdeen, de stad waar de auteur is opgegroeid.

Nadat brigadier Logan McRae een moordenaar gearresteerd heeft, wordt hij bij de geüniformeerde regiopolitie geplaatst. Niet omdat hij zijn oude werkzaamheden niet aan zou kunnen, maar omdat hij het misschien niet zo leuk vindt. Nu krijgt hij onder andere te maken met winkeldiefstal, ontsnapt vee en drugsdealers en -verslaafden. Dit wordt anders wanneer in het stadje Banff het dode lichaam van een zesjarig meisje wordt gevonden. Hoewel hij zich niet met het onderzoek naar de moord mag bemoeien, doet hij dat toch. Dan blijkt ook dat er op het Schotse platte land veel meer aan de hand is dan op het eerste gezicht lijkt.

De achtervolging in het eerste hoofdstuk van De vermisten en de doden speelt zich in een razend tempo af en heeft aan het eind een verrassing te bieden. Voor iemand die Logan McRae nog niet kent, is het zelfs niet duidelijk wat zijn rol is. Die duidelijkheid komt aan er het eind van dit korte hoofdstuk overigens wel en weet je dat hij zich aan de goede kant van de samenleving bevindt.

Die hoge snelheid en de paar spannende momenten van het begin worden in de daaropvolgende hoofdstukken zo goed als niet voortgezet. Pas aan het eind van het boek keert de spanning terug. Tussen het begin en de ontknoping speelt het verhaal zich in een aanvaardbare snelheid af. Logan en zijn collega's voeren hun politietaken uit waarbij je de indruk krijgt dat het criminaliteitspercentage in Aberdeen en vooral de omgeving daarvan wel heel erg hoof moet zijn. Want in al die hoofdstukken, waarbij een goede indruk gegeven wordt van het degelijke politiewerk, speelt zich voldoende af waardoor je je niet hoeft te vervelen.

Zoals gezegd is De vermisten en de doden de negende thriller waarin Logan McRae zijn opwachting maakt. Daardoor wordt zijn personage, maar ook dat van een aantal andere vaste karakters, niet uitvoerig uitgewerkt. Desondanks is het heel goed mogelijk om een goed beeld van hen te kunnen vormen. Vooral omdat tijdens het verhaal iets meer bekend wordt uit de eerdere in deze serie verschenen boeken. Het verdient zeker aanbeveling om de boeken in volgorde te lezen, maar omdat de verhaallijn helemaal los staat van de voorgaande boeken kan dit boek wel degelijk afzonderlijk gelezen worden.

Ondanks de vele verhaallijnen is MacBride's schrijfstijl niet erg ingewikkeld en leest het boek vlot. De auteur weet alle losse eindjes aan elkaar te knopen en zorgt uiteindelijk voor een afgerond geheel. Waarbij hij aan het eind van het verhaal ook alle ruimte open laat voor een volgende Logan McRae. Alles bij elkaar is De vermisten en de doden een prima politiethriller in een enigszins rauwe setting.

Geschreven bij De vermisten en de doden

weer een spannende thriller van Stuart Macbride welke leest als een trein

Geschreven bij De vermisten en de doden

Goed boek, hoewel in er even in moest komen. De stijl van schrijven bevalt me wel, rauw, hard, confronterend. Wel moet je als lezer voorkennis van de hoofdpersonen hebben, dus de delen hiervoor hebben gelezen om bepaalde lijnen in het verhaal te begrijpen.

Geschreven bij De vermisten en de doden

MacBride introduceert in dit boek een hele hoop nieuwe personages waardoor dit boek een beetje vreemd aanvoelt in de Logan McRae serie. Maar dat vreemde gevoel wordt al snel vervangen door een vertrouwt gevoel. Een heleboel verschillende verhaallijnen die achteraf al dan niet samenkomen. Deze schrijfstijl deed mij terugdenken aan zijn oudere boeken. Misschien een beetje ingewikkeld door al die nieuwe personages maar uiteindelijk valt alles op zijn plaats.