Duister IJsland 1 - Sneeuwblind

Deze maand verscheen de thriller “Sneeuwblind” van de IJslander Ragnar Jónasson. Het is een sfeervol verhaal, dat zich grotendeels afspeelt in Siglufjördur, een dorpje van ongeveer twaalfhonderd inwoners in het noorden van IJsland.

“De rode vlek was als een schreeuw die de stilte doorboorde. De aarde was met sneeuw bedekt en de sneeuw was zo wit dat hij de duisternis die winteravond bijna had verslagen.”

Zo poëtisch begint de proloog die vervolgens zoals het bij een proloog van een thriller past mede prozaïsch de nodige spanning bij de lezer teweegbrengt.
Het verhaal speelt eind 2008/begin 2009. Dat komt doordat de oorspronkelijke versie van het boek in 2010 is geschreven.

Hoofdpersoon Ari Thór Arason heeft na zijn traumatische jeugd zijn leven een opmerkelijke wending gegeven. Hij is achtereenvolgens gestopt met zijn studies filosofie en theologie en is vervolgens naar de politieschool gegaan. Samen met Kristin, studente geneeskunde, woont hij in een flatje in Reykjavik. Als hij een baan aangeboden krijgt bij de politie in het ver weg gelegen dorpje Siglufjördur, besluit hij onder druk van de geboden gelegenheid die werkkring aan te nemen zonder overleg met Kristin. Dat zal hun relatie onder druk zetten.

Ari belandt in de gesloten gemeenschap als buitenstaander en komt onder de hoede van de sympathieke commissaris Tómas. Ook met collega Hlynur klikt het aardig. Volgens Tómas gebeurt in het plaatsje nooit iets. De werkelijkheid blijkt al snel anders. Een dodelijke valpartij bij de plaatselijke toneelvereniging en de vondst van een zwaargewonde vrouw in haar tuin roepen vele vragen op. Ari blijkt al vroeg een scherp onderzoeker en gaat ver in zijn pogingen de waarheid te achterhalen. In Siglufjördur lijken velen onbetrouwbaar en achterbaks.

In het door lawines van de buitenwereld afgesloten dorpje krijgt Ari ook last van verwarrende emoties op relationeel gebied. Hij krijgt warme gevoelens voor een plaatselijke schone maar voelt het als immoreel om daar erg ver op in te gaan, ook al is het wederzijds.

“Het enige onderwerp dat onbespreekbaar was, was de kus. Die was ergens op de achtergrond, als een schaduw op de muur.”

Met intelligent speurwerk ontdekt Ari de achtergronden van de dramatische gebeurtenissen, waarna de plot langzaamaan helder wordt. De ontknoping is tamelijk verrassend.

“Ari realiseerde zich dat hij ervan uit was gegaan dat het recht wel zou zegevieren. Wat een dwaasheid. Hij die zo goed wist dat rechtvaardigheid niet meer was dan een illusie.”

Het laatste hoofdstuk en de epiloog vormen een waardig slot van het verhaal.
Ragnar Jónasson heeft een fijne schrijfstijl. Hij weet de IJslandse sfeer van een afgelegen dorpje in treffende bewoordingen te vatten. Zijn stijl is beeldend en de belangrijkste karakters zijn goed uitgediept. Het verhaal staat zeker niet bol van de spanning, maar is goed gecomponeerd en vlot leesbaar, ondanks de wel even lastige IJslandse namen. Maar die wennen snel.

Het is bepaaldelijk opmerkelijk dat het werk van Ragnar Jónasson pas tien jaar na dato in Nederland is “ontdekt”. De schrijver heeft inmiddels nog zeven boeken aan zijn oeuvre toegevoegd.
“Sneeuwblind” is een geslaagd debuut en smaakt naar meer, veel meer. En dan is het prettig dat volgende boeken al beschikbaar zijn in de landstaal van de schrijver. Het is te hopen dat A.W. Bruna Uitgevers de aantrekkelijke reeks na deze mooie start zal voortzetten. De eerste voortekenen wijzen in die richting.

Vertaalster Willemien Werkman verdient een compliment voor de wijze waarop ze het boek met behoud van sfeer en poëtische zinsneden in het Nederlands omzette. Enkele kleine missers mogen de pret niet drukken.

“Sneeuwblind” is een zeer goed boek en krijgt vier sterren, verblindend als pas gevallen sneeuw.

++ ‘De rode vlek was als een schreeuw die de stilte doorboorde. De aarde was met sneeuw bedekt en de sneeuw was zo wit dat hij de duisternis die winteravond bijna had verslagen’ ++

Oorspronkelijke titel: Snójblindu
ISBN: 978 94 005 1157 6
Uitgegeven door: A.W. Bruna Uitgevers
Pagina’s: 286
Beoordeling: ⭐️⭐️⭐️⭐️

Snjóblinda, Myrknæti, Rof, Andköf en Náttblinda zijn de IJslandse titels van Ragnar Jónasson die in zijn vaderland al veel roem heeft vergaard maar in nog Nederland nauwelijks bekendheid heeft. Toch heeft deze auteur wereldwijd al meer dan een miljoen boeken verkocht, in 21 talen uitgegeven. Nederland kan op dit moment kennis met het talent uit Reykjavik maken door de uitgave van zijn debuutthriller Sneeuwblind.

De 24-jarige Ari Thór Arason heeft nog geen definitief toekomstbeeld voor ogen. Bij een studie filosofie haakte hij voortijdig af, een studie theologie onderging hetzelfde lot. Hij denkt zijn toekomst te vinden in het politievak en volgt daar de opleiding voor in Reykjavik. Kristine, zijn vriendin met wie hij samenwoont, volgt een medische opleiding. In een opwelling solliciteert hij bij de politie in het weinigzeggende dorp Siglufjördir en tot zijn eigen verbazing wordt hij aangenomen. Zijn directe chef Tómas introduceert hem met de mededeling dat in afgelegen dorpje niets zal gebeuren maar……zijn voorspelling wordt snel achterhaald door een valpartij bij een lokale toneelvereniging waarbij het slachtoffer overlijdt en de vondst in de sneeuw van een zwaargewonde vrouw.

++ ‘Het was gek om te zien hoe ze leek te veranderen als je haar gezicht van voren zag. Nu was ze heel gewoon, alsof alle glans er opeens afwas, die zat alleen in haar profiel’ ++

Ari wil zichzelf in zijn nieuwe functie vanzelfsprekend bewijzen en gaat met veel enthousiasme de onderzoeken van beide zaken in. Met degelijk speurwerk en nog geen negatieve relaties met de plaatselijke bevolking, probeert hij snel duidelijkheid te brengen met het vinden van de oplossingen. Snel verrijkt hij zich met de informatie dat het dorpje veel bewoners met een ietwat bedenkelijk verleden huisvest. Met zijn relatie met Kristine als inzet, probeert hij toch achter de reden van beide gebeurtenissen te komen wat uiteindelijk ook lukt maar volledig anders is dan zijn verwachting.

Jónasson weet in een sfeerrijk verhaal het IJslandse landschap beeldend neer te zetten en neemt daar de personages op eenzelfde wijze in mee. De lezers die een snelle en spannende thriller verwachten zullen wellicht enigszins teleurgesteld zijn maar dit wordt meer dan gecompenseerd door het minutieuze rechercheerwerk. Daarnaast spelen een aantal relatieproblemen een rol die bij de auteur evenzo in goede handen zijn om er iets moois van te maken. Samengevat een uitstekend debuut dat de Nederlandstalige lezers nu pas tot zich kunnen nemen maar A.W. Bruna Uitgevers weet al te melden dat aankomende zomer het tweede deel Inktzwart gaat verschijnen.

Eindoordeel: 4,0 sterren

Spanning: 3 sterren
Plot: 4 sterren
Leesplezier: 4 sterren
Schrijfstijl: 5 sterren
Originaliteit: 4 sterren
Psychologie: 4 sterren

Boeiend en interessant

Het boek is meer een detective dan een thriller. Het verhaal is niet heel spannend en bepaalde momenten zelfs voorspelbaar.

Als je de achterflap leest verwacht je een spannend boek maar al lezende kom je erachter dat het met die spanning wel meevalt (of tegenvalt). De manier waarop het geschreven is doet mij wat kinderachtig en knullig aan. Eerlijk gezegd heb ik het boek niet uitgelezen. Jammer ik had er meer van verwacht.

Het boek heeft me nooit geboeid.
Ik heb heel veel Scandinavische thrillers gelezen maar deze staat helaas echt onderaan.
Misschien komt het door te hoge verwachtingen.
Het boek leest wel lekker weg maar had nooit zoiets van: ik wil doorlezen!
Moeilijke en veel Ijslandse namen

Geen aanrader als je een spannendste scandi wilt lezen. Op zich mooi verhalend maar traag, saai en als je ervaring hebt in scandi dan is de hoofdpersoon gewoon niet goed in het oplossen van crime. Teveel open vragen en losse eindjes.

Als er een verhaal zou zijn wat ver bovenaan staat qua sfeer bepaling dan is het 'Sneeuwblind' wel. De eindeloze witte vlaktes , de eenzaamheid en de stilte van de sneeuw worden prachtig door Jonasson beschreven, maar tevens halen deze beschrijvingen wel alle adrenaline uit het verhaal. Want uiteindelijk is het niet meer dan een opsomming van gebeurtenissen. Personages komen niet tot leven omdat ze qua karakter vrijwel niet uitgeschreven worden, ondanks dat er wel veel over ze geschreven wordt. Ook het onderzoek naar de twee moorden leest meer als een detective dan als een thriller. Het enige thrillermomentje is wanneer de hoofdpersoon iemand s 'nachts in zijn huis hoort, dan denk je; ''nu gaat het gebeuren'.'' Maar ook dit kaarsje dooft snel.
Helaas, als thriller is dit boek niet geslaagd. Ook het einde waar alles bij elkaar zou moeten komen is meer een opsomming van de feiten en krijg je antwoorden op de opgeroepen vragen, niets spectaculairs. Wel is er een soort van cliffhanger die duidelijk maakt dat het hier om een serie gaat. Een vermakelijke serie.

Geschreven bij: Duister IJsland 1 - Sneeuwblind

Ondanks dat er wel erg veel personages waren en het even leek of ik daar nooit uit zou komen, las het toch lekker weg in 2 dagen. Ik vond het toch een heel goed verhaal en ben al in deel 2 begonnen. Het was in ieder geval fijn geschreven en ondanks veel sfeer in het boek was het niet saai, langdradig of te dramatisch. Dat vond ik wel van de Erlendur serie van indridason vaak het geval.

Soms lijkt het kinderlijk geschreven. Door de IJslandse namen is het niet altijd goed uit te maken wie wie is.
Ik wilde het halverwege wegleggen omdat ik het idee had dat het nergens heen ging. Op zich een verrassend einde, maar geen aanrader (voor mij)
Ik hoef geen van de personages terug te zien in een nieuw boek, totaal niet benieuwd naar hoe het verder met ze gaat.