Duistere wortels

Attica Locke is naast auteur ook scriptschrijver voor onder andere Paramount, Disney, Fox en Netflix. Zo schreef ze onder andere het script voor Empire en de Netflix serie When they see us. Duistere wortels is het tweede deel van de thrillerserie met Darren Matthews als hoofdpersonage. Het eerste deel Bluebird, bluebird won meerdere prijzen waaronder de Edgar Allan Poe Award in 2018. Hoewel Duistere wortels het tweede deel is, de protagonist Darren Matthews niet meer echt voorgesteld wordt en het verhaal verder gaat waar het eerste boek stopte, kan je het zeker ook als standalone lezen. De auteur haalt namelijk af en toe kort en op een ingenieuze manier aan wat er gebeurde in Bluebird, bluebird, zodat het boek ook toegankelijk wordt voor wie het voorgaande boek (nog) niet heeft gelezen.
Met Duistere wortels zet ze haar aanklacht verder tegen de huidige situatie in Texas die vol is van ongelijkheid tussen de zwarte en blanke Amerikanen, rassenhaat blijft er prominent aanwezig. Wie reeds in Texas was, weet dat de auteur hier zeker niet in overdrijft, Texas blijft een bijzondere staat waar het een ongeschreven regel is dat blank en zwart nog steeds afzonderlijk zit in de bus of tram. Maar de auteur gaat verder dan in haar vorige boek, ze haalt ook het onrecht aan die de oorspronkelijke bewoners, de inheemse Amerikanen, werd aangedaan doorheen de vele eeuwen heen. Attica heeft door grondige research kennis van deze problematiek vergaard die ze op een knappe manier verwerkt in haar boek. Door deze gedetailleerde research van de auteur wordt Duistere wortels op een realistische manier gebracht en is het bovendien voor veel Westerse lezers een eyeopener over het diepgewortelde racisme in Texas.
Ik zou het boek niet echt als een thriller benoemen, voor mij is het eerder een spannend (familie)drama die de Texaanse problematiek in de kijker stelt. De auteur heeft een vlotte, krachtige schrijfstijl met veel aandacht voor actualiteit. Op een bijzondere manier slaagt ze er ook in de broeierige sfeer die zo kenmerkend is voor Texas weer te geven, voor mij was het precies alsof ik terug in Texas was. Maar ze heeft ook aandacht voor de politieke situ atie, zo speelt het verhaal zich af eind 2016 net aan de vooravond waarop Trump aan de macht zal komen. Men is zich ervan bewust dat er veranderingen in de lucht hangen en Attica geeft op een slimme manier weer hoe zwarte gemeenschap hier naartoe keek en het beleefde.
Het personage van Darren is zeer bijzonder, hij is zwart en bovendien Texas Ranger. Ondanks zijn negatieve gevoelens tegenover Levi en diens vader, blijft hij doorzetten en doet hij er alles aan om de jongen terug te vinden. Het lijkt alsof hij worstelt met zichzelf maar wanneer je er even bij stilstaat worden zijn beweegredenen duidelijk en blijkt hij een zeer sterk personage te zijn.
Doordat dit reeds het tweede deel was, en ik deel één nog niet heb gelezen moest ik in het begin toch wel wat wennen aan de directe schrijfstijl van Attica. Het was aanvankelijk ook niet zo duidelijk waar ze naartoe wilde met haar verhaal. Maar eenmaal je in het verhaal zit en je de eerste honderd pagina’s erdoor hebt kan je het boek moeilijk nog opzij leggen.

Dit is een knappe thriller met een gedurfd actueel thema, die smaakt naar meer. Vier sterren ****