Een dwaze maagd (379) Dwarsligger

Geschreven bij Een dwaze maagd

Een verhaal over een jong joods meisje, begin vorige eeuw. Ik moest even wennen aan haar schrijfstijl, maar snel gegrepen door het verhaal van Gittel. Ze leeft haar leven onbevangen en in complete onschuld. Zo eenvoudig maar met Humor en liefde geschreven.
Toen het boek uit was, heb ik eerst niets anders gelezen, ik was er stil van. Prachtig

Geschreven bij Een dwaze maagd

Het boek een dwaze maagd heeft in de afgelopen maanden veel aandacht gekregen in de pers. Ik vind het terecht dat dit boek na heruitgave zich in zoveel positieve belangstelling mocht verheugen. Het boek is heel knap geschreven. Het verhaal neemt je in alle opzichten mee in het leven van een jong volwassen Joods meisje aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog. Het verhaal heeft humor, geeft stof tot nadenken en is zeer vlot geschreven. Echt een aanrader.

Geschreven bij Een dwaze maagd

Een veelbelovende schrijfster, een literair meesterwerk, ten onrechte in de vergetelheid geraakt. Dat zijn termen die natuurlijk voor hoge verwachtingen van een boek zorgen. Dat het boek me tegenviel, zegt dat dan wat over mij? Ben ik niet bestemd om dit soort werken te begrijpen en te waarderen? Of was dit misschien in die tijdsgeest meer te waarderen dan in die waar we nu in leven?

Ida Simons schrijft over een jonge meid en haar 'struggles' tijdens het opgroeien, tussen ouders die ruzie maken en voor elkaar vluchten, een gezin wat haar klein wil houden of wil beschermen, een klassestrijd en opbloeiende vriendschappen en liefde. Op zich herkenbaar genoeg, maar het tempo is laag, erg laag. Juist daarom trekt dit verhaal me niet, er gebeurt eigenlijk niks. Het is mooi hoe ze, haar eigen verhaal neem ik aan (van hoe ze pianist is geworden), verteld zonder al teveel weg te geven. Gevoelens worden niet te direct worden uitgesproken, maar ze sluimeren door het hele verhaal. Misschien was het me beter bevallen als ik geduldiger was...

Geschreven bij Een dwaze maagd

Een veelbelovende schrijfster, een literair meesterwerk, ten onrechte in de vergetelheid geraakt. Dat zijn termen die natuurlijk voor hoge verwachtingen van een boek zorgen. Dat het boek me tegenviel, zegt dat dan wat over mij? Ben ik niet bestemd om dit soort werken te begrijpen en te waarderen? Of was dit misschien in die tijdsgeest meer te waarderen dan in die waar we nu in leven?

Ida Simons schrijft over een jonge meid en haar 'struggles' tijdens het opgroeien, tussen ouders die ruzie maken en voor elkaar vluchten, een gezin wat haar klein wil houden of wil beschermen, een klassestrijd en opbloeiende vriendschappen en liefde. Op zich herkenbaar genoeg, maar het tempo is laag, erg laag. Juist daarom trekt dit verhaal me niet, er gebeurt eigenlijk niks. Het is mooi hoe ze, haar eigen verhaal neem ik aan (van hoe ze pianist is geworden), verteld zonder al teveel weg te geven. Gevoelens worden niet te direct worden uitgesproken, maar ze sluimeren door het hele verhaal. Misschien was het me beter bevallen als ik geduldiger was...

Geschreven bij Een dwaze maagd

Indpirerend verhaal over een meisje dat in moeilijke omstandigheden moet groeien. Wederom zijn toevallige ontmoetingen van levensbelang.

Geschreven bij Een dwaze maagd

Dit boek geeft een beeld van het leven voor de oorlog in het Joodse milieu. Arme en rijken hoe ze met elkaar omgaan in Nederland en België. Het verhaal kabbelt wat door over het leven van een meisje van 15/16 jaar en haar ontwikkeling. Als je bedenkt

Geschreven bij Een dwaze maagd

Een heel speciaal boek niet alleen qua inhoud maar ook als persoonlijke unieke waarde....

Dit boek geeft een mooie inkijk in de Joodse gemeenschap in voornamelijk Antwerpen, een familieportret, waarin Gittel, een getalenteerd meisje een kans krijgt tot ontplooiing.

Geschreven bij Een dwaze maagd

Moeilijk leesbaar boek.

Geschreven bij Een dwaze maagd

Door een recensie in een muziekblad dacht ik het verhaal beschreef hoe een jong meisje opgroeide tot concertpianiste. Een ander zal bij de titel misschien denken aan dwaze avonturen van een meisje die geen maagd meer wil zijn. Niets van dit is waar. Het lijkt een beetje op een voortkabbelend dagboek van een onschuldig meisje die weinig bijzonders mee maakt. Het is aardig geschreven maar een enkele keer ook wat verwarrend. De onderkoelde humor is soms leuk, een enkele keer begrijp ik de grap niet. Al met al wel een aardig verhaal, soms best sfeervol, maar niet bijzonder.