Een Echt Mens Autobiografie Van Een Vrouw Met Autisme

Wat mij direct raakte is de beschrijving van haar ervaringen en gevoelens van de eerste levensjaren waar de meeste van ons geen of nauwelijks herinneringen aan hebben. Hoe zij in haar leven gevochten heeft om te overleven in een wereld die zij niet begrijpt en waarin zij niet begrepen wordt. Zij geeft daarbij duidelijk aan waar zij behoefte aan heeft, wat zij nodig heeft, helaas is er niemand die haar begrijpt. Sterker nog zij begrijpt zichzelf niet. Het is een leven van overleven, doorzetten, vernederingen, oplossingen zoeken, wanhoop, verlies, verdriet en uiteindelijk na een jarenlange zoektocht herkenning in het autisme. Erkenning dank zij de diagnose.
Zij is opgegroeid in een onstabiele gezinssituatie wat niet bevorderlijk werkt voor haar ontwikkeling.
Dit boek is een aanrader voor iedereen die een mens met een stoornis in het autistisch spectrum een warm hart toedragen. Het boek geeft mij inzicht in de manier van denken van mensen met autisme, waardoor ik hen beter kan begrijpen en begeleiden.
Daarbij is dit boek heerlijk geschreven, het sleept je mee door het leven van deze vrouw en haar familie.

Ik vond de ervaringen van de schrijfster erg herkenbaar en boeiend geschreven. Af en toe iets te veel opsommingen of herhaling om iets te verduidelijken. Ook soms moeilijk leesbaar en verwarrend als je zelf autisme hebt omdat de schrijfster veel eigen beeldspraak en vergelijkingen gebruikt. Echter snap ik dat dit nodig is om sommige waarnemingen te omschrijven die andere lezers die het niet kennen wellicht niet zonder beeldspraak of metaforen zo zouden kunnen begrijpen.

Waar ik me erg over heb verbaasd is de tekst van die voorzitter op de achterkant van het boek. Dat hij het nooit voor mogelijk had gehouden dat iemand met autisme zo kan schrijven. Ten eerste snap ik niet dat zo iets op de achterkant van een boek word gezet wat autisme van binnenuit laat zien en ten tweede, juist mensen met autisme kunnen vaak goed schrijven. Kunnen zich beter schriftelijk dan mondeling uitdrukken. Ik vraag me dan af; waarom zou iemand met autisme niet zo kunnen schrijven? Duidelijk dat die voorzitter er totaal geen verstand van heeft, jammer ook dat zijn kennis ook niet is vergroot nadat hij dit boek gelezen heeft. Dat blijkt.

Een goed boek. Op de achterflap laat een professional weten dat hij het voor onmogelijk had gehouden dat een vrouw met autisme zo'n goed boek zou kunnen schrijven. Hij was voorzitter van een club die het moet opnemen voor mensen met autisme. Ik dacht: die meneer zal wel met het schaamrood op de kaken zijn functie ter beschikking hebben gesteld. Maar dat is niet het geval, hij is nog steeds voorzitter. Terwijl hij waarschijnlijk minder snapt van mensen met autisme dan Gunilla van mensen zonder autisme. Ik werd en word er een beetje droevig van. Een intelligent meisje in een gestoorde omgeving. Het contact tussen de ouders is volledig verstoord en het meisje ontwikkelt een contactstoornis. Toeval?

Goed en heel interessant boek. Dit boek laat je echt zien hoe een leven van een autist is. Natuurlijk is het bij ieder autist anders maar dit is een goed voorbeeld.
Het is een goed boek, omdat het levensverhaal helemaal bij het begin begint.
Mensen die meer willen weten over het leven van een autisme moeten dit boek vooral lezen!