Een onmogelijk avontuur Twee jaar met de auto door 27 Afrikaanse landen

Ik heb zelden met zoveel plezier, fascinatie en verwondering een reisverhaal gelezen. En eigenlijk is 'Een onmogelijk avontuur' zo veel meer dan een reisverslag.

Vanaf het begin van het boek voelt het alsof ik naast Franssen in de Toyota Land Cruiser zat en samen Afrika ontdek. Met een jongensachtig enthousiasme stort de schrijver zich in zijn reis die hem in twee jaar tijd door 27 Afrikaanse - en nog zeker zo'n 15 landen in Europa en Azië - zal voeren. In het begin van het boek staat de reis centraal: het onderweg zijn, de ontmoetingen met vele mensen onderweg, de landschappen, de ontberingen, de kampeerplekken. En daarvan zijn ook mooie foto's opgenomen in het boek.

Maar gaandeweg leert de schrijver Afrika kennen. Hij heeft de tijd en jakkert niet als zovelen snel langs de hoogtepunten. En doordat hij de tijd heeft, verbaast hij zich over het continent dat uit een eindeloze serie tegenstellingen bestaat: arm-rijk, zwart-blank, natuur-kaalslag, hard leven - toerisme. En nog veel meer. Franssen neemt de lezer op een aanstekelijke, inspirerende, filosofische maar ook confronterende manier mee in zijn ervaringen in Afrika. Waarom is er zoveel armoede? Waarom werken sommige dingen wel en veel meer dingen niet? Wat is onze rol als Europeanen in de toestand waarin Afrika zich bevindt?

Waar de meeste reisverslagen zich beperken tot etappebeschrijvingen en sfeerimpressies, gaat Franssen veel verder en dieper. En daarbij laat hij zichzelf niet buiten schot. Want waarom is hij zelf eigenlijk naar Afrika gegaan? Voor het avontuur? Om het 'echte' Afrika te zien? En bestaat dat wel? Is hij op de vlucht voor verantwoordelijkheid? Of is het zoektocht naar zichzelf of de liefde? Natuurlijk is dat allemaal. Een reis van twee jaar is geen vakantie, maar het leven zelf.

'Een onmogelijk avontuur' is een heerlijke reis van twee jaar waarin de schrijver in vele hachelijke situaties terecht komt en dat prachtig beschrijft. Van de vele vormen van Afrikaanse bureaucratie tot een vastgelopen Land Cruiser in een rivier met krokodillen.

Wat mij betreft beter dan de boeken van Paul Theroux. Ik moest qua stijl en beleving nog het meest aan 'De filosofie van de heuvel' van Ilja Leonard Pfeijffer denken, waarin de schrijver van Amsterdam naar Rome fietst.

En - ook al is het zoveel meer dan een reisverslag - het boek doet ook wat alle goede reisverhalen doen: je krijgt zin om zelf op pad te gaan.

Bovengemiddeld vermakelijk lezen/leren over Afrika, de filosofie van het reizen, wat wel of niet een avontuur mag heten, en over Pim die zoekt, leeft, durft, en worstelt. Een boek wat ik zelf wellicht nooit zou kopen, maar op aanraden een groot genot blijkt te zijn. Ergens roept het boek alleen maar meer vragen in mij op aan de schrijver. En dat zet mijzelf dan ook weer aan het denken. Hoe langer de zinnen, hoe makkelijker de schrijfstijl van Franssen wegleest. Alsof je met ‘m aan een tafeltje in de kroeg zit te kletsen. Like it!

Dol op reizen door Afrika, dus dit boek moest ik lezen. Maar dit boek is meer dan alleen een reisverslag (wat het ook is en ongelooflijk wat ie allemaal meemaakt). Het is ook een ontdekkingsreis naar wat nu echt belangrijk voor je is. Mooimooi.

Boek is boeiend en beeldend geschreven.
Niet zo maar een opsomming van avontuurlijke verhalen.
Juist het filosofische aspect maakt het een boek met diepgang en heel interessant.

Een (h)eerlijk reisverhaal over de kunst van het verdwijnen om terug te kunnen komen. De schrijver begint aan zijn reis om te 'leven in de diepte', maar komt gaandeweg zijn reis tot de ontdekking dat hij misschien het onmogelijke najaagt. Een zoektocht naar authenticiteit, avontuur en het ware 'zijn'. Het levert een boek met twee gezichten op. Een aanrader voor iedereen die een liefhebber is van reisverhalen en/of Afrika.

We dromen er allemaal wel eens over. Een grote reis door onontdekte gebieden. Weg van het drukke bestaan en de dagelijkse sleur in Nederland. Toch zijn het er maar weinigen die het lef hebben dit echt te doen. Hoe mooi is het dat Pim ons zijn passagierstoel van zijn landcruiser aanbiedt om met hem mee te rijden. 2 jaar verder heb je 27 Afrikaanse landen gezien en heeft Pim je verteld over zijn verlangen naar liefde en het pure avontuur. Of deze te vinden is onderweg, mag je zelf ontdekken.
Een heerlijk reisboek met bovengemiddelde verdieping.

Geschreven bij Een onmogelijk avontuur

De schrijver gaat gaandeweg het boek steeds vaker en verder de diepte in waarbij het echte reisverhaal naar de achtergrond verhuist. Daarbij haalt hij diverse andere filosofen aan en was het verschijnen van een van de repeterende filosofen een teken om door te bladeren naar waar het reisverhaal verder ging.

Vlot geschreven en meeslepend, dit is veel meer dan een reisverhaal. Heel interessant om te zien hoe terwijl hij Afrika leert kennen, Pim zichzelf ook beter leert kennen. Ik ben niet echt iemand die van filosofische verhalen houdt maar ik vond juist die delen van het boek heel boeiend. Zeker een aanrader!

Leuk en vlot geschreven. Hij laat wel veel zijn goede kanten zien.

Ken je die mop van die filosoof die op avontuur ging? Nou, hij ging wel maar het avontuur wilde niet zo lukken.

Franssen wisselt stijlvol geschreven indrukken van Afrika af met persoonlijke en filosofische bespiegelingen over het continent en de vraag wat avontuur vandaag de dag nog is. Die afwisseling werkt goed: je blijft geboeid en je krijgt de tijd om de filosofische passages op je te laten inwerken. Perfect boek dus voor wie kennis wil maken met Afrika én aan het denken wil worden gezet.

Bij vlagen ietwat tragikomisch, namelijk op de momenten dat Franssen echt klaar is voor avontuur maar door allerlei zaken (onder andere zijn eigen overpeinzingen) wordt tegengewerkt.

Kortom, onderhoudend boek.