Hells Angels Penguin Essentials

“The only thing that keeps them in line is their fear of death, jail and lawsuits."

Als je Thompson, de Angels, de Sixty’s of Gonzo-journalistiek kunt waarderen moet je dit boek lezen! Het maakt niet uit waar je dit boek openslaat. Of je het nu leest aan de rand van je 5-sterren-vakantieresort, thuis op de bank of terwijl het 20 graden vriest…binnen enkele zinnen ga je volledig kopje onder in de onverbiddelijke sfeerschetsen van Thompson. Het vochtige, klamme Amerika in de jaren ’60 gecombineerd met drank, drugs, brawls, greece, oil en some of the baddest outlaws who ever walked…of beter…cruised, the face of this earth. Dit boek is zo krachtig, recht-voor-zijn-raap en puur geschreven dat je de karakters daadwerkelijk ervaart.

Een hoogtepunt in het boek is de beschrijving van een weekend waarin de diverse Chapters van de motorclubs samen komen voor twee dagen drank, drank en drank…en dat te midden van het – vooral destijds zeer - gereformeerde Amerika….geniaal!!

Thompson gaat daadwerkelijk op zoek naar de innerlijke drijfveer van deze mannen. En beware: de Angels van nu steken in schril, heel schril contract af bij de daadwerkelijke grondleggers van deze wereldberoemde motorclub. Thompson is zijn volledige verblijf bij de Angels bang dat ze zich tegen hem keren. Maar nimmer wijkt hij van hun zijde, waarmee hij als journalist dichter bij de daadwerkelijke Angels is gekomen dan journalisten ooit nog zouden realiseren.

Als je een boek wil lezen over de originele Angels, de daadwerkelijke grondleggers die alles dat maatschappelijke structuren omvat met succes verafschuwden en volle kracht van zich aftrapten, dan kun je volstaan met dit boek. Neem daarbij dat Thomson zijn eigen bizarre, briljante en waanzinnig geestige observaties combineert met zijn eigen even hilarische levensloop voor, tijdens en na de Angels…en je weet genoeg.

Leuk, maar wat gedateerd, boek over de ontstaansgeschiedenis van de Hells Angels en de groei van hun aantal een roemrucht imago in de midden jaren zestig.

Het boek kent een wat 'journalistieke' schrijfstijl waarbij beschrijvingen/verhalen van HA-leden worden afgewisseld met fragmenten uit kranten, rapporten, etc. De schrijver geeft hiermee ook een goede relativering tussen de geruchten (in de pers) en de werkelijkheid destijds.

De titel zegt voor sommige al genoeg. Dit boek is zoals we van Hunter gewend zijn in een "gonzo" stijl geschreven. Ongecensureerd, schokkend, grof en soms gewoon walgelijk. Maar dat was dan ook te verwachten als iemand jaren lang verslag doet over zijn werk tussen de Hell's Angels.

Boek zag er mooi uit. De ontvanger was er blij mee