Het leven noemen Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. roman

Geschreven bij Het leven noemen

Dit boek gaat over moeder Mira en dochter Vera. Mira wordt geboren in een gezin waar absoluut geen aandacht is voor haar en haar gevoelens. Zij doet er niet toe! Wanneer haar vader overlijdt als zij 9 jaar is, ervaart ze geen medeleven van haar moeder maar wel van de kinderen op school. Heerlijk vindt ze dat, ze wordt gezien. Door het verzinnen van nare verhalen blijkt ze die aandacht vast te kunnen houden. Ze kan niet meer zonder die aandacht en raakt er aan verslaafd.

Haar dochtertje Vera wordt de dupe. Door haar ziek te maken met pillen en door haar te smoren krijgt ze veel belangstelling en aandacht van dokters en ziekenhuispersoneel. Ze geniet ervan. Voor Vera is het vreselijk en vindt het zelfs erg voor haar moeder dat zij zo vaak ziek is. Haar hele jeugd is gevuld met deze ellende.

Het is hartverscheurend om dit te lezen, maar het boek is ook hoopvol. Je leest over de worsteling van Vera om los te komen van haar moeder en het verdriet beetje bij beetje te verwerken onder begeleiding van Pascalle, haar therapeut en andere mensen die op haar pad komen.

Het is een prachtig debuut en dit verhaal is verdrietig maar boeiend. Belangrijk en waard om gelezen te worden.

Geschreven bij Het leven noemen

De aangrijpende roman 'Het leven noemen' is een van de mooiste boeken die ik sinds mijn studie literatuurwetenschap heb gelezen. De auteur houdt een sobere stijl aan, die prettig leest en nergens het verhaal overschaduwt. De inhoud staat centraal, en wordt gevoelig en met veel empathie voor beide hoofdpersonages gepresenteerd aan de lezer. Hoewel de gebeurtenissen in het plot indrukwekkend genoeg zijn, zit de echte kracht van deze roman in de rake omschrijvingen van de innerlijke reis die Mira en Vera doormaken, zowel in het verleden als in het heden. Omdat er vanuit de auteur geen uitgesproken oordeel komt, word je als lezer vrijgelaten om de gedachten, emoties en keuzes van de personages te interpreteren. Zelfs als de personages onbegrijpelijke keuzes lijken te maken, blijf je hierdoor meegaan in hun verhaal. Dit maakt 'Het leven noemen' een boek dat onder je huid kruipt. Het enige dat ik jammer vond, was dat de flaptekst al een belangrijk plotonderdeel weggeeft. Dit deed voor mijn gevoel af aan de subtiele en knappe opbouw van het narratief. Desalniettemin is het een boek dat ik met gemak in één ruk heb uitgelezen, en dat me de komende tijd nog veel zal bezighouden. Een echte aanrader.

Geschreven bij Het leven noemen

Vera krijgt als jong volwassene een burn-out en zoekt hulp bij een therapeute, die al snel doorheeft wat er aan de hand is. Langzaam komen bij Vera herinneringen boven drijven en hoewel ze heel graag wil geloven dat deze niet kloppen, beginnen dingen toch op hun plaats te vallen. Mira, de moeder van Vera, lijdt aan het syndroom van Münchhausen by Proxy en heeft haar als kind ziek gemaakt om zelf aandacht te krijgen. Gaat het Vera lukken om ondanks haar jeugd wat van haar leven te maken?

De hoofdstukken wisselen tussen Vera, die haar verhaal in de ik-persoon vertelt en Mira’s verhaal dat in de derde persoon is geschreven. Hierdoor krijg je niet alleen een beeld van de enorme impact die dit syndroom op het leven van Vera heeft, maar ook van het leven van Mira en wat haar mogelijk mede tot haar daden heeft kunnen brengen.

Aisha Dutrieux heeft een vlot leesbare en beeldende schrijfstijl, je voelt de loyaliteit van Vera aan haar moeder en de eenzaamheid van Mira. De dialogen zijn erg sterk en de venijnige opmerkingen en sneren komen hard binnen. Het leven noemen is een zeer aangrijpend en knap geschreven en opgebouwd debuut.

Geschreven bij Het leven noemen

Fantastisch mooi en vooral meeslepend boek! Zat helemaal in het verhaal. Hoop dat de schrijfster snel met een tweede boek komt!

Geschreven bij Het leven noemen

Een prachtige debuut roman over een moeder dochter verhouding. Centraal staat daarbij het syndroom van Munchhausen by proxy. Maar er is veel meer.
In een bondige maar zeer plezierige taal wordt de strijd van zowel moeder als dochter verwoord. Hierdoor werden voor mij beide karakters in voelbaar.
Graag meer van deze schrijfster.

Geschreven bij Het leven noemen

Aangrijpend verhaal, mooi geschreven.

Geschreven bij Het leven noemen

Prachtig, het verhaal komt binnen en blijft boeien tot de laatste bladzijde.

Geschreven bij Het leven noemen

Indrukwekkend verhaal en knap geschreven. Binnen 2 dagen uitgelezen.

Geschreven bij Het leven noemen

Intrigerend en aangrijpend verhaal. Fijne schrijfstijl: Toegankelijk, beeldend en kalm. Zo'n boek waarvan je - hoe meer pagina's je gelezen hebt - steeds meer baalt dat je de woorden nooit meer voor het eerst kunt lezen.

Geschreven bij Het leven noemen

‘Het leven noemen’ is de debuutroman van Aisha Dutrieux, en wat een kalme, doch impactvolle roman is het geworden.

Mira heeft een dochtertje, Vera en werkt in de thuiszorg. Ze verhuizen veel en hebben hierdoor weinig bekenden en vrienden. Mira leidt aan het Münchhausen-by-proxysyndroom. Dit is een aandoening waar iemand opzettelijk een ander ziek maakt om aandacht te krijgen.

‘Jij. Jij maakt dat ik geen ruimte in durf te nemen, jij maakt dat ik mijn niet geliefd voel.’

Vera gaat in de pedagogiek werken en komt in een burn-out terecht. Veel puzzelstukjes uit haar jeugd passen niet samen of missen. Als ze met een psycholoog gaat praten heeft deze al snel door waar het probleem ligt. Ergens weet Vera dit ook. Al veel langer geeft ze soms tekenen waaruit blijkt dat ze wel weet dat wat haar moeder doet fout is, of doorheeft dat het haar ziek maakt. Vera bevindt zich in een worsteling met zichzelf, haar verleden en haar gevoelens.

‘Zou je het mij ooit vergeven, of zou je besluiten dat je mijn moeder niet meer wilde zijn?’

Op een kalme, heldere manier zien we Vera haar problemen en denkwijze. De verhouding tussen Vera en haar moeder is heel duidelijk beschreven. Het boek leest prettig, heeft voelbare karakters en een prettige en beeldende schrijfstijl.

Aïsha Dutrieux laat enorme kunde en een eigen stijl zien in dit boek. Het is rustig, helder en realistisch, maar komt juist hierdoor hard aan. Een belangrijk onderwerp, ik hoop dat vele mensen dit boek gaan lezen om hierover te leren en kennis te maken met deze auteur. Ik heb genoten.