Ik moet dit doen

1, 2, 3, 5. 1, 2, 3, 5. 1, 2, 3, 5: alles vermijden wat met een vier te maken heeft. Je moeder niet knuffelen, omdat je smetvrees hebt. Niks eten behalve chips, omdat je bang bent dat je anders moet kotsen. Nooit dezelfde weg nemen als op de heenreis. Het klinkt misschien wat overdreven in de oren, maar alle kinderen die meedoen aan De Waagweken hebben een dwangstoornis en hun levens worden beheerst door hun gedachten.

En zeg nou zelf: hebben we niet allemaal onze gekke dingetjes? Elke dag schone sokken aan willen doen. Niet kunnen plassen als er iemand op de gang staat. Tien keer controleren of je je sleutels wel bij je hebt. Het verschil met de ‘dwangjongeren’ uit het boek is alleen dat zij dat stemmetje niet kunnen negeren, hoe graag ze dat ook zouden willen. Met heftige gebeurtenissen tot gevolg.

Omdat het boek geschreven is vanuit twee ik-perspectieven duik je volledig in het hoofd van twee van de kampdeelnemers en ervaar je een beetje hoe het leven met een dwangstoornis is. Het is niet alleen retevermoeiend, het zorgt ook dat je uit schaamte de mensen van wie je houdt buitensluit en je zo steeds meer isoleert van de rest van de wereld. Toch biedt het boek hoop. Juist omdat iedereen weet hoe het is, trekken de jongeren steeds meer naar elkaar toe en ontstaan er bijzondere vriendschappen. We zouden bijna zeggen: je MOET dit lezen!

Heel ontroerend en mooi geschreven; ik heb het boek op 1 dag uitgelezen.

Goed boek voor tieners. Vanuit een jongens en meisjes perspectief geschreven dus voor beide leuk en boeiend om te lezen. Een onderwerp dat voor vele taboe is maar goed wordt besproken, goede mate van herkenbaarheid voor de doelgroep

Dit is echt een van mijn favoriete boeken.
Het is erg mooi geschreven en heeft een erg interressant verhaal.
Het is ook nog eens een heel interessant onderwerp!

Leuk boek voor jeudigden tussen de 15 en de 21 jaar. Het is goed geschreven, waardoor je snel het leest. Toch zet het boek je hoe dan ook aan het denken. Wat grappig is, is dat als je het boek leest, je merkt dat iedereen wel "tick" heeft met iets.

Geschreven bij Ik moet dit doen

Ik luister graag naar de stem en de boeken van Maren Stoffels hoewel ik buiten haar doelgroep val. Haar verhalen zijn uniek, kort en meeslepend. Ik leefde echt nee met de hoofdpersonages en denk dat de groep, de groepsvorming en alle ontwikkelingen heel goed zijn neergezet.

Spannend boek. Een aanrader!