Jonathan Strange & Mr. Norrell

Geschreven bij Jonathan Strange & Mr. Norrell

Jonathan Strange & Mr. Norrell is een echte aanrader voor mensen die van toveren houden en de typische oude Engelse sferen in de 19de eeuw. Een mix van Rowling en Brönte. Van begin tot het einde vond ik het genieten. Zoals één van de recensies in het boek al zegt, je wil eigenlijk dat het boek na de dikke 800 pagina's niet meer ophoudt. Op een gegeven moment ga je de verhalen echt geloven en dat de legendes die Clarke beschrijft ook echte Engelse legendes zijn.

Geschreven bij Jonathan Strange & Mr. Norrell

Hoewel ik de eerste 80 pagina's vrij pittig door te komen vond door de sobere beschrijvingen in het boek en de voetnoten waarvan ik eerst nog niet het nut van inzag werd het voor mij daarna een van de beste leeservaringen van dit jaar. Eenmaal gewend aan de voetnoten, taalgebruik en de acceptatie dat Norrel een saaie meneer is (wat een essentieel gegeven is in het verhaal) verweven verschillende verhaallijnen zich prachtig tot een geheel en ontvouwt het verhaal zich tot een echte pageturner. Het boek zit vol met geweldige personages, zoals naast Norrel en Strange, Vinculus en de meneer met het pluishaar. Super!

Geschreven bij Jonathan Strange & Mr. Norrell

Not many authors present as their first publication such a big book as Susanna Clarke did. Big in wordcount and ambition, Jonathan Strange & Mr. Norrell enters the field of literature as an immediate classic after Clarke had been working on it for a decade. At times, her book is alternate history in which England once had magical fairy-infused past, or an historical novel set at the time of the Napoleonic Wars.

Mr. Norrell, a grumpy, boring, serious man who reminds me of the actor that plays Mr Beckett in the second and third Pirates of the Caribbean movies, and his pupil Jonathan Strange, the typical English gentleman given by flights of fancy, are two talented magicians who, as the only real magicians of England, work to rediscover the workings of magic. In the process they become each others adversaries and in the ensuing battle for recognition the boundary between sanity and madness begins to shatter. Meanwhile, a gentleman with thistledown hair, brought into the world as the result of amoral use of magic by Mr. Norrell, begins to haunt their steps and the English societal landscape.

All this is an smashing counterpoint to proper English decency. Here is one of the main points of Clarke’s novel. The exploration of Victorian Englishness as a sort of comedy of manners. In this, and the elaborateness of her work, like the shimmering of a compendium of magical scholarship, her book has evoked many comparisons with J.K. Rowling’s Harry Potter series, but Jonathan Strange & Mr Norrell is quite something else. It is a flowing patchwork of a wide variety of styles and moods, ranging from pure fantasy to military literature to gothic horror. Very entertaining and impressive.