Nooit en te nimmer

Aanbevelingen op boeken zoals ‘Nagelbijtend’, ‘Briljant’ en ‘Retespannend’ hoeven niet altijd een reden te zijn om het boek te willen lezen, het ligt eraan wie het schrijft en ook of het onderwerp van het boek aantrekkelijk is. Dit is een thriller met een uitdagende cover. Een zwarte ondergrond met aan de linkerkant een gedeelte van een vrouwengezicht met brailletekens. De combinatie blindheid en het uitvoeren van geheime operaties lijkt op zijn zachts gezegd een uitdaging en de vraag is hoe is het mogelijk dat zo’n persoon bij een elite-eenheid van de politie zou kunnen werken? Wie is deze vrouw en met wie heeft zij een rekening te vereffenen? Dat zijn voldoende vragen om het boek open te slaan en kennis te maken met haar achtergrond.

Jenny Aaron wil wraak nemen op de moordenaar van haar vader. Zo klinkt het als een simpel thema en wat is het dan geweldig om te lezen welk enorm netwerk de auteur gebouwd heeft om dit uit te werken. Dat Jenny blind geworden is één van de pilaren van dit netwerk. Het verlies van haar gezichtsvermogen is gerelateerd aan haar werk en aan de vurige wens af te rekenen met haar vaders moordenaar. Haar bijna bovennatuurlijk gevormd karakter en de ijzeren beheersing van lichaam en geest door opvoeding en training, maakt Jenny tot protagonist. Niet dat ze continue als een heilige wordt neergezet, integendeel zelfs, haar sterkte is juist haar zwakte. Door niet te luisteren naar mensen in haar omgeving die het goed menen zoekt ze de grenzen op van haar kunnen en de afgrond is op die momenten niet ver weg.

Van de wereldwijde criminaliteit die wordt beschreven, word je niet vrolijk. Nietsontziende zelfverrijkende machtswellustelingen zonder een greintje mededogen voor iemand buiten hun kringetje, beheersen een deel van de politiek, de aandelenbeurzen en het bedrijfsleven. Hun macht reikt ver en doordat ze barsten van het geld kunnen ze naar hartenlust omkopen. In dit boek zit een enorme knappe plotwending die alles op zijn kop zet. Heel verrassend en sterk gedaan.
Daarop zal een antwoord moeten komen van de misdaadbestrijding en dat gebeurt natuurlijk ook. De diep geheime ‘Afdeling’ is een bijzondere eenheid waarbij een kleine zeer goed getrainde groep geacht wordt extreme opdrachten uit te voeren. Vanzelfsprekend moeten deze leden goed op elkaar ingespeeld zijn. Dit onvoorwaardelijk onderling vertrouwen loopt als een rode draad door het boek en is één van de thema’s. Het gaat er soms keihard aan toe en die situaties worden realistisch beschreven, heel spannend, hierover valt niets meer te vertellen, dit moet de lezer echt zelf ervaren.

De in dit boek genoemde termen afkomstig van de samoerai kende ik niet, maar het gaat om het idee van beheersing en die technieken hebben Jenny enorm geholpen om op het juiste moment de grootste druk te weerstaan en adequaat te handelen.

Wat wel bekend voorkwam is de zin uit De goddelijke komedie van Dante:
‘Op ‘t midden van ons levenspad gekomen, kwam ik bij zinnen in een donker woud, want ik had niet de rechte weg gekozen.’ (2018-72)
Samenvattend vind ik het niet alleen maar een thriller, er zit zoveel meer in aan wijsheid en psychologie. Het maakt niet zoveel uit welk etiket erop geplakt wordt, dit is een boek om met flinke vaart uit te lezen, je kunt het moeilijk wegleggen, een aanrader!