Norrlandse aquavit

Geschreven bij Norrlandse aquavit

Sinds 'Het Licht' verslind ik ieder boek dat van Lindgren in het Nederlands vertaald wordt. En telkens opnieuw is het genieten geblazen. Het is jammer dat niet al zijn boeken vertaald worden. De verhalen van Lindgren worden vaak vergeleken met Gabriel Garcia Marquez alleen dan kouder. Maar wat vooral ook bijzonder is aan zijn boeken is het gevoel voor humor. Zwart als de nacht! Maar werkelijk voortreffelijk!
Ook nu weer. Een hoog bejaarde dominee die terugkeert naar de streek die hij tientallen jaren geleden met donderpreken bekeerde '...en sommigen van hen zelfs tweemaal...' om degenen die zich hem nog herinneren of nog in leven zijn, te vertellen dat hij tot een tegenovergesteld inzicht is gekomen: God bestaat niet. Wat volgt is een hilarische optocht van de meest uiteenlopende - allemaal even vreemde - karakters.

Norrlandse aquavit is net als alle andere boeken van Torgny Lindgren, literatuur voor fijnproevers.

Geschreven bij Norrlandse aquavit

Van Torgny Lindgren las ik eerder Hommelhoning (ook een aanrader), nu las ik zijn nieuwste boek, Norrlandse aquavit .
Het is een heel boeiend boek , prachtige beelden oproepend van het ontvolkende platteland van noord Zweden. Het vertelt het verhaal van een oude predikant, die vroeger in die streken veel mensen bekeerd heeft en nu op zijn oude dag rondrijdt op zijn vouwfiets om te vertellen, dat God niet bestaat. Veel mensen zijn echter al overleden, of zelf al tot die conclusie gekomen. Alleen een oude vrouw, die al heel lang op sterven ligt, en een jonge vrouw, die hij nog niet eerder ontmoet heeft, zijn nog over van de bekeerlingen.
De schrijver stamt zelf uit noord zweden, het boek vertelt over een leven wat voorbij is, doet in dat opzicht denken aan "Hoe God verdween uit Jorwerd"van Geert Mak. Een prachtig boek, wat stof tot nadenken biedt, en ook tragikomisch is. Ook een echt scandinavisch boek, die schrijfstijl spreekt mij erg aan. Geen overbodige woorden.

Een moment van rust. Prachtig boek over een zendeling van het 'niets'.

De boeken van Lindgren spelen bij de grens van Lapland, een koude, desolate streek met meren en moerassen. Godsdienst is er van groot belang. Dit wordt ironisch beschreven, soms sarkastisch. Je wordt telkens op het verkeerde been gezet door verrassende wendingen en dwaze situaties: het boek is geestig, soms hilarisch, tegelijk tragisch en diepzinnig door dubbele bodems. Er gebeuren onmogelijke dingen, maar alles heeft een eigen logica, als bij een sage of een mythe. Lindgren vertelt het ons met zachte stem, zonder commentaar, droog en met ingehouden emotie. Het onderhavige boek gaat over een prediker, die na vijftig jaar terugkomt om te prediken dat hij zich in alles vergist heeft. Wat hij aantreft is een streek in verval die hem niet meer nodig heeft. Een onvergetelijk boek van een heel groot schrijver.

Een boek dat heel diep in de psyche van de hoofdpersoon ( en andere mensen) grijpt . Soms ook hilarisch maar uiteindelijk toch ernstig.

In niets te vergelijken met bijvoorbeeld 'Het Licht'. Er is nog wel een onderlaag van humor te traceren, maar expliciet humoristisch of absurd wordt het nooit. Het kenmerkende magisch-realisme van veel Zweedse schrijvers is in vergelijking met 'Het Licht' grotendeels naar de ondergrond verdrongen. Het boek heeft een grote religieuze inslag en dat maakt het niet voor iedereen geschikt. Treffende beschrijvingen van landschappen en karakters, in combinatie met sprankelende taal, maken het geheel best fascinerend, maar wie zit te wachten tot Lindgren een echt verhaal vertelt, blijft op zijn/haar honger zitten. Veel gebeurt er namelijk niet, tenminste niet op verhalend vlak. Toch valt dit boek zeker niet weg te zetten als ondermaats. Eerder: een werk voor wie Lindgren volgt.

Wat een onzin lees ik toch hieronder! Lapland is prachtig, alle delen (Noors, Zweeds, Fins) zijn prachtig!
Niet alles geloven wat er in een boek staat! Tesamen een gigantisch gebied met onnoemelijk veel schoonheid.
Alleen al in Zweeds Lapland wonen 20.000 Sámi, die zijn nooit saai, want je kijkt je ogen uit!
In Lapland, alle gebieden ervan, wisselen prachtige meren zich af met mooie bossen, bergen, toendra-gebieden. Er zijn nogal wat mensen die in deze gebieden een huisje huren om het Noorderlicht, een tocht met sledehonden in de winter, ski-tochten enz. te ervaren als er veel sneeuw is gevallen.
In de zomer veel buiten- en watersporten, voor elk wat wils.
En de wegen zijn inmiddels ook beter geworden dan toentertijd wij er voor het eerst waren.
Checkt u voortaan eerst beweringen die u doet en neem niet alles voor zoete koek aan.