On The Beach

Post-apocalyptische verhalen waren niets nieuws in de tijd dat Nevil Shute 'On The Beach' schreef. De Tweede Wereldoorlog was nog niet zo lang voorbij en de Koude Oorlog was in volle gang. Waarin 'On The Beach' zich onderscheidt is de rust die zowel het verhaal als de schrijfstijl van Shute kenmerkt. De hele wereld is door nucleaire straling om het leven gekomen en we volgen de laatste dagen van een aantal Australiërs. De hysterische sfeer van "laten we nog snel alles doen wat we kunnen" die dit soort verhalen doorgaans uitstraalt is vrijwel nergens in het verhaal te bekennen: de karakters in het boek ondergaan hun lot gelaten. Op de een of andere manier straalt dit veel meer tragiek uit dan de gebruikelijke panieksfeer en dat maakt 'On The Beach' een waanzinnig aangrijpend boek. Destijds op de gok gekocht, maar snel een van mijn favoriete werken geworden.

First published in 1956, this novel is considered by many Nevil Shute’s best. It is situated in Australia in 1963 a year or so since the entire northern hemisphere has perished as a result of MAD, Mutually Assured Destruction, a nuclear war between the US, China and Russia. It is a post-Cold War book and a plea for non-proliferation, because all the trouble started with tiny nations gaining access to nuclear weapons and long distance bombers, i.e. Albania and Egypt. They started the trouble. I was briefly tempted to laugh out loud, but carried on reading.
What is the impact on the much smaller landmass of the southern hemisphere of no more oil, trade or news and the knowledge that the atmosphere is slowly carrying nuclear waste toward South Africa and Australia, where Darwin, Cairns and Port Morresby have already been abandoned? What is left of the rest of world? Montevideo (Uruguay) is living on borrowed time too and that is where one of the few surviving US nuclear-powered submarines is berthed following a lengthy reconnaissance of America’s east coast and Europe’s coasts and ports. Its sister ship is based near Melbourne and will make a similar voyage to e.g. Pearl Harbor, Seattle and Dutch Harbor off Alaska. Seattle is esp. interesting since hours of garbled morse signals have been picked up from the area. How the mission ends?
Shute’s style, idioms and 40-page chapters may challenge fresh readers, but not for long. This novel is also a love story and a psychological novel. How does a submarine crew cope with the loss of loved ones? How do Australians cope without fuel for cars and other scarcities and problems facing death from radiation, whose symptoms resemble cholera? Awesome novel which must have inspired Stieber & Kunetka’s “Warday” (1985), reprinted in 2015, an awesome post-nuclear novel in report form.

Het boek geeft volgens mij een aardig beeld van wat de wereld te wachten staat bij een onbeheersbare kernoorlog met de effecten van de fallout. Het verbaast me nog dat de totale anarchie niet toegeslagen is in gedeelten die het onvermijdelijke lot staan te wachten. Mooi belicht vanuit het menselijk, familiaire perspectief!

Het is een schitterend verhaal wat nog steeds actueel is

Geschreven bij On the Beach

Fantasierijk, Voorspelbaar

Is het boek waarop de opera Einstein On The Beach gebaseerd is.
Ik had het samen besteld met de Nederlandse vertaling, die ook voor handen was, en nog altijd is, maar niet kon geleverd worden door de verkoper. Jammer maar ik vond deze versie wel leverbaar op een andere site.

Beroemde reputatie naar mijn mening niet terecht.
Een echt sterk plot is er niet,het verhaal kabbelt voorspelbaar door tot het einde.
Van Shute wordt gezegd dat sex niet in zijn woordenboek staat,dat klopt in dit boek,een vrouw en een man ontmoeten elkaar maar daar komt weinig tastbaars uit voort.
Een aantal aspecten is ongeloofwaardig,winkels blijven open tot op de laatste dag van de mensheid.
Het boek is geschreven in een tijd waarin een atoomoorlog nog iets onvoorstelbaars was,wellicht dat het boek toen nog als schokkend is ervaren.
Ik had mij voorgenomen na dit boek meer van Shute te gaan lezen,daar ben ik van afgestapt.