Piper Perish

"Jij dacht dat Ronnie vis had gekocht toen hij zei dat hij platjes had,' zei Kit. 'En dan wil jij jaar helpen? Ik dacht het niet." ~ p9.

Toen mij gevraagd werd of ik dit boek wilde recenseren hoefde ik geen 2x na te denken en was het gelijk een volmondig JA!!! Alleen de cover maakte mij al super nieuwsgierig. Enorm trots op Emmy van Ruijven dat zij hiervoor het artwork heeft mogen doen. Het voegt absoluut iets aan het verhaal toe dat er ook binnenin leuke krabbels tussendoor staan. Na het omslaan van de laatste pagina was ik intens verdrietig... ik was nog niet klaar om afscheid te nemen van Piper. Gelukkig trooste Kayla Cagan mij via instagram met de belofte dat in 2018 het verhaal van Piper verder gaat ♡

"Liefde betekent dat je je fouten achter je moet kunnen laten." ~ p32.

Piper Perish is bijzonder meisje met een geweldig talent. Kunst is haar manier om te ontsnappen aan de realiteit, zowel tijdens het maken als voor de toekomst. Want Piper wil maar 1 ding: met Kit en Enzo naar New York om te studeren. Weg uit het vreselijke Houston waar ze continue geconfronteerd word met haar zus Marli (echt, die zou je wat aandoen af en toe!!!). Haar lerares mevrouw Adams heeft een mooie, inspirerende en stimulerende rol in het boek en ik hou van de quotes van kunstenaars die zij elke keer gebruikt. Iedereen zou zo'n lerares moet hebben tijdens zijn/haar schooltijd! Ook Piper's liefde voor Andy Warhol, en het gebruik van zijn quotes, is een leuke toevoeging aan het verhaal. Of je nu een Warhol fan ben of niet, je gaat hem absoluut waarderen. Kayla Cagan zorgt ervoor dat je Piper in je hart sluit en niet meer los wilt laten...

"Er zou een regel moeten bestaan dat je je beste vrienden nooit slecht nieuws hoeft te vertellen." ~ p112.

Onnodig te zeggen geloof ik dat ik echt verliefd ben geworden op dit boek, en heel erg blij ben dat er een vervolg komt. Sommige dingen mogen nu eenmaal niet eindigen? Niet al na 1 boek!!! Echt een fantastisch debuut van Kayla Cagan ♡♡♡

Piper Perish is dol op kunst en gek van Andy Warhol. Haar levensmotto is dan ook: wat zou Andy doen? Ze zit in haar laatste jaar van de middelbare school en haar grootste wens is om samen met haar beste vrienden Kit en Enzo naar de kunstacademie van New York te gaan.

Het boek is geschreven in dagboekvorm. Dit maakt het makkelijk om te lezen. Je volgt Piper een half jaar lang en maakt letterlijk mee hoe ze met van alles worstelt tijdens dat halfjaar. Haar vriend die het uitmaakt, de examenstress, ruzie met vrienden, haarzelf leren kennen en haar zus die het leven van Piper én haar familie ontzettend overhoopgooit. Haar zus, Marli, tiranniseert hun leven enorm. Op sommige momenten vond ik het zelfs té. Dan zat ik te wachten: wanneer zou er weer een ‘Marli moment’ komen? Naar mijn idee was het halverwege het boek al duidelijk genoeg hoe rot zij is, en de relatie tussen Piper en Marli aan het eind van het boek juist erg overdreven.

Qua spanning vond ik het redelijk tegenvallen. Dit komt denk ik ook doordat het in dagboekvorm is geschreven. Je leest het dus wel vanuit Piper maar het is toch weer ‘gewoon’ geschreven. Het is dus aan de ene kant wel een dagboek maar aan de andere kant leest het half als een gewoon boek. (Zonder dagboekvorm)

Het boek is een Young Adult boek maar ik vind het op sommige momenten niet een echt YA boek. Af en toe is het wat kinderlijk zelfs. De illustraties tussendoor maken het boek zeker leuker om te lezen. Al met al kan ik zeggen dat ik het boek leuk vond om te lezen, het is mooi vormgegeven en de illustraties voegen echt wat toe. Maar zou het misschien niet een tweede keer gaan lezen.