Pirate Latitudes

Geschreven bij Pirate Latitudes

Dit is dus het laatste boek van Micheal Crichton (uitgesproken zoals het engelse woord "Frighten"), gepubliceerd naar zijn. Hoewel het in lijkt te haken op de "Pirates of the Caribbean"-fanbase, heeft Crichton hier effecctief onderzoek naar verricht, zodat het zo historisch correct als mogelijk is.

Dat gezegd hebbende, blijft het Micheal Crichton. Het begint leuk, heeft veel sfeer en de plot twists zijn geweldig.
Jammer genoeg zijn er vaak momenten in het boek, waarin het verhaal enkel doorgaat vanwege geluk; zijn er momenten totaal overbodig*; en zijn bepaalde momenten totaal over-the-top zonder aanwijsbare reden, ze hadden makkelijk weggelaten kunnen worden.

Over het algemeen, is het een leuk boek. Maar zeker ook niet meer of minder. Ik zou het enkel aanbevelen, als je fan bent van het genre, maar ook alleen dan.

*vermoedelijk doordat het boek eigenlijk niet af was, het is gevonden op zijn computer na zijn dood.

Geschreven bij Pirate Latitudes

Dit spannende boek vol ruige en interessante karakters speelt in Jamaica in 1665, toen Engels bezit omringd door tal van eilanden die Spaans bezit waren en werden verdedigd door een grote oorlogsvloot en vele forten. Jamaica’s belangrijkste bron van inkomsten was piraterij, maar zo mocht het niet worden genoemd. Met steun van Engelse gouverneurs beroofden ”vrijbuiters” met enige regelmaat Spaanse schepen die door orkanen uit de koers raakten op weg naar Spanje.
In dit uiterst leesbare en vermakelijke boek verzamelt hoofdpiraat Charles Hunter (uit de VS) in korte tijd een multicultureel team van specialisten om een verrassingsaanval te plegen op een oostelijk gelegen Spaans eilandje met de laatste haven voor de lange zeereis naar Spanje, waar een rijk beladen schip ligt te wachten op escorte.
MC is de uiterst succesvolle schrijver van o.a. “The Andromeda Strain”, “The Great Train Robbery”, “Jurassic Park”, en “Red Sun”, allemaal verfilmd, met Sean Connery in de hoofdrol van de laatste titel. MC is ook beroemd/berucht over de ernst waarmee hij sommige van zijn romans wetenschappelijk onderbouwt: als klimaatscepticus (“State of Fear”), klokkenluider over vermeende gevaren en toekomstig misbruik van nanotechnologie (“Next”), of de betrouwbaarheid van verkeersvliegtuigen (“Airframe”).
Michael Crichton overleed in 2009, het jaar van verschijnen van dit, waarschijnlijk zijn laatste, boek. MC was altijd een rusteloos persoon, met zes of meer huwelijken en altijd op zoek naar een nieuw onderwerp om als eerste, in romanvorm er iets memorabels en lucratiefs over te schrijven. Waarom dan een historische roman als deze? De titel van deze bespreking is misschien MC’s eigen motto. [Het is een liedje uit de musical “Annie Get Your Gun” uit 1946]. Het succes van de serie films over piraten in de Cariben kan MC hebben geïnspireerd het nog veel beter te doen dan de makers, met alle details historisch correct, incl. Charles Hunter. Prachtboek en snif, want dit was zijn laatste.

Geschreven bij Pirate Latitudes

Pirate Latitudes is een typisch piratenverhalen. Je hebt het leven op zee, wat zeegevechten, een langskomend zeemonstertje, en dat soort dingen. Er zitten een paar spannende momenten in. En historisch gezien zit het goed in elkaar. (De fan van ouderwetse scheepsvaart zal zeker bekende feitjes terug vinden en nieuwe dingen leren.) Toch had ik niet echt het gevoel alsof ik echt in het verhaal meegetrokken werd. Veel interactie tussen personages en karakterontwikkeling was er ook niet. Dus, hoewel pirate latitudes best een goed verhaal is, is het geen must-read.