Poeslief

Boeken met katten in de hoofdrol of met een über schattig kat/kitten op kaft zijn bij mij altijd welkom! Ik ben nu eenmaal een kattenvrouwtje en word gewoon blij van dit soort boeken. Zo las ik deze keer het nieuwe boek van Melinda Metz met kater Mac in de hoofdrol.
De cover van dit boek is dan ook ontzettend schattig om te zien en valt echt op bij elke kattenliefhebber, dat kan niet anders. De kleine kitten in een wit met rood gestippeld koffertje die je indringend aankijkt met heldere oogjes zou je zo in je armen willen sluiten. Ook de helder rode kleur en witte achtergrond trekken de aandacht naar de titel en ondertitel ‘Een roman vol kattenkwaad’. Door de ondertitel denk ik gelijk dit is een heerlijk boek om even tussendoor te pakken om binnen kort tijd te verslinden en je even te vermaken met lichtvoetig leesvoer.
“Soms roken ze niet eens dat eten bedorven was voordat ze het in hun mond stopten.”
Lichtvoetig is het zeker. Een vrij simpel, romantisch, grappig verhaal met een ietwat overdreven Amerikaans filmachtig kantje. Maar door de toegankelijke, liefdevolle inhoudt en vlotte schrijfstijl vermaakte ik me prima met dit verhaal. Voor mij is dit echt zo’n boek wat je oppakt als je een hartverwarmend verhaal wel kan gebruiken. Een avond op de bank onder een dekentje, voorzien van een grote mok thee en niets anders dan lekker lezen in dit boek brengt de ontspanning die je zocht.
“Onwillekeurig deed hij een stap naar achteren, weg van haar.”
De avonturen van Mac, de kittens en de mensen om hen heen zijn leuk om te lezen. De detective sfeer zorgt ervoor dat ik door wil blijven lezen en wil ontdekken waar het allemaal heen gaat. Alle personages zijn hilarisch qua eigenschappen vind ik en boeiend genoeg om beter te willen leren kennen. Het is geen hoogstaand, enorm verrassend geheel maar absoluut een avontuur wat je laat glimlachen tijdens het lezen. Vooral ook door de bizarre situaties die niet altijd heel realistisch zijn. Maar ja, laten we eerlijk zijn dit soort boeken zoek je niet uit voor de realiteitszin van het verhaal.
“Mac liet zijn blik over zijn beschermlingetjes gaan.”
Ik heb oprecht genoten van dit hartverwarmende verhaal en het boek mag een plekje krijgen in mijn kattenboeken collectie, die ik overigens met liefde uit blijf breiden. Aanrader voor iedereen die even wil ontsnappen aan de dagelijkse sleur en wil genieten van onze zachte viervoeters in een komisch verhaal.

Poeslief is het derde deel in de serie van de kleptomaan kat MacGyver beter bekend als “Mac”. In het verhaal vindt Mac enkele weeskatjes en voedt ze op totdat ze oud genoeg zijn om in een nieuw huis geplaatst te worden. Dan zijn er nog de mensen waar Mac voor moet zorgen, iedereen ruikt zo boosaardig of vreemd. En alsof het nog niet genoeg heeft Mac ook zorgen over zijn mens Jamie die zich raar gedraagt en niet naar haar ruikt. Wat is er toch aan de hand?

Mac is geweldig als hoofdpersonage met een grote persoonlijkheid die altijd in de problemen zit en in veel situaties aan zijn poten heeft waar je als lezer hardop om moet lachen. Het verhaal volgt twee verhaallijnen, uiteraard die van de Kat Mac, en vanuit de menselijke personages met ieder hun eigen problemen. Mac heeft zijn pootjes vol met al deze problemen op te lossen.

De capriolen van de kittens met Mac zijn schattig en vertederend om te lezen. Het boek pakt je van begin tot het einde, net als de rest van de boeken in de serie. Mac is zo’n coole kat. Ook al kan hij een beetje ondeugend zijn, hij heeft altijd goede bedoelingen. De auteur heeft een manier om het verhaal te vertellen dat het voelt alsof je erbij bent terwijl het verhaal zich afspeelt.

Zoals eerder vermeld is dit het derde boek in een serie en hoewel het op zichzelf kan worden gelezen, is het aan te bevelen om bij het begin van de serie te beginnen, zodat je alle personages beter leert kennen. Bovendien wil je de capriolen van Mac niet missen.

Bij het zien van de schitterende cover van Poeslief van Melinda Metz weet je al meteen dat je een poezelig verhaal gaat lezen. De kattenliefhebbers zullen smelten bij het zien van de cover. Ondanks dat het een schitterende cover is, is het evengoed jammer dat men niet meer naar de originele cover heeft gekeken, want die past beter bij het boek dan deze cover omdat er in het verhaal nergens wordt gesproken over een kat in een koffer. De titel klinkt mierzoet en past er op zich goed bij, maar toch was het beter geweest als men de originele titel had vertaald naar het Nederlands omdat die beter weergeeft over welke boekenserie het gaat en ook beter aangeeft wat je kan verwachten.
In Poeslief van Melinda Metz ontdekt Mac, ja, de bijzondere kat uit de eerdere twee delen van deze serie, op een dag tijdens zijn wandeling een nestje van vijf kittens. Helaas is de moeder nergens te bekennen en hij besluit de vaderrol op zich te nemen. Hij neemt ze mee naar betere schuilplaats en voedt ze op tot ze zo groot zijn dat ze bij een baasje kunnen zijn. In de tussentijd gaat hij op zoek naar geschikte kandidaten die aan zijn strenge eisen voldoen om voor de kittens te zorgen. Helaas wordt er ingebroken in diverse huizen en wijzen een aantal vingers naar Mac omdat hij nu eenmaal een bepaalde reputatie heeft. Hij wordt dan ook zeer tegen zijn zin opgesloten. Maar Mac zal Mac niet zijn als hij een manier weet om te ontsnappen om voor de kittens te zorgen, te zorgen dat er bij diverse mensen weer een lach op hun gezicht verschijnt, ze in de juiste richting te krijgen op relatiegebied en de zoektocht naar geschikte baasjes.
Ondanks dat Poeslief van Melinda Metz het derde deel van de boekenserie over Mac is, is het deel los te lezen. Al lezende kom je meer te weten over de diverse verledens van de vaste bewoners in de buurt waar Mac woont, mocht je de eerste twee delen niet hebben gelezen, waardoor het niet erg is dat je die niet hebt gelezen. Poeslief van Melinda Metz is zo'n verhaal waar je meteen in zit en pas wilt stoppen met lezen als het boek uit is en stiekem wil je heel lang doen met het laatste hoofdstuk omdat je geen afscheid wilt nemen van Mac en zijn kittens en zijn mensenvrienden. Het is zo'n verhaal waarbij je weet hoe het zal aflopen, wie de kittens uiteindelijk zullen krijgen en op een gegeven moment een vermoeden krijgt wie de dief is. Het is een echte feelgood roman die je wilt lezen als je niet zo lekker in je vel zit of als je een aantal boeken hebt gelezen met niet zulke vrolijke onderwerpen of gewoon zomaar omdat je er zin in hebt. Je moet geregeld lachen om diverse stukjes zoals bijvoorbeeld als een van de kittens op haar manier laat zien dat er met haar niet valt te spotten. Voor kattenpersoneel kunnen diverse stukjes herkenbaar zijn zoals bijvoorbeeld dat Mac doet alsof hij al in geen tijden te eten meer heeft gehad. Het is overigens ook een verhaal waar je soms trek krijgt van de genoemde gerechten en drankjes zoals in warme chocolademelk.
Zoals gewend van Melinda Metz heeft zij zich ook in Poeslief heel erg goed weten in te leven in de diverse personen en in Mac. Je leeft echt mee met de personen en hoopt dat de kittens een goed baasje zullen vinden en je weet, als je Mac kent, dat die daar ook voor zal zorgen. Je krijgt een mooi beeld van hoe het ongeveer in de filmwereld gaat. Het verhaal laat zien dat de ene actrice niet de andere actrice is, dat ze niet allemaal hetzelfde zijn, hetzelfde reageren ook al lijkt dat soms op het eerste gezicht wel zo.
Kortom; Poeslief van Melinda Metz is een heerlijke feelgood roman die je wilt lezen als je niet zo lekker in je vel zit. Het is een verhaal waar je vrolijk van wordt, dat geregeld een lach op je gezicht tovert.

Als je van katten houd is dit het derde deel van een serie van 3 speciaal voor jou. Ik heb ze alle 3 en ik raad ze iedereen aan. Leest lekker weg en je word er blij van. Veel herkenbare momenten die mijn kat ook heeft.

Poeslief – Melinda Metz

Een slimme kat met kleptomane neigingen: waar Mac zijn snorharen in steekt ontstaan de problemen vanzelf. Maar hij heeft ook een gouden hartje, dus als hij op een dag vijf moederloze kittens vindt, kan hij niet anders dan voor ze zorgen. In elk geval tot hij een geschikt baasje voor ze heeft gevonden. Dat valt nog niet mee want hij heeft huisarrest gekregen van zíjn baasjes, die hem verdenken van een nieuwe diefstal…
Maar Mac laat zich niet opsluiten Hij heeft tenslotte vijf hongerige katjes te voeden. En dan is er nog die politieagent die duidelijk wat hulp in de liefde nodig heeft. Mensen weten ook nooit wat goed voor hen is. Mac heeft er zijn pootjes vol aan!

Deel drie in de serie avonturen over Mac, maar prima zelfstandig te lezen. En tja…die cover, kijk nou toch hoe lief! Dan kun je toch niet anders dan dit boek oppakken en meenemen?
Het verhaal wordt verteld vanuit twee personages en daartussendoor krijgt de kat Mac zijn eigen hoofdstukken. En die lieve Mac wil het beste voor iedereen in de wijk en dat levert zeer vermakelijke en hartverwarmende situaties op. Een leuk en ook romantisch verhaal, vlot geschreven en met een glimlach gelezen!

Uitgever: harpercollins.nl

Prachtig vervolg op de eerdere boeken. Mooi geschreven!

Poeslief is het derde boek in de serie avonturen over de kat Mac (MacGyver). Toen ik het persbericht van dit boek onder ogen kreeg, dacht ik meteen, dit boek moet ik lezen. De eerste twee delen had ik al eerder aangeschaft. Dus recensie-exemplaar aangevraagd en toegezonden gekregen. Nu had ik de eerste delen nog niet gelezen en het leek me wel beter dit wel eerst te doen voordat ik met Poeslief zou starten. Dus een kleine leesmarathon om Mac te leren kennen. En ja, ik ben een kattenliefhebber dus Mac wist gelijk een plekje in mijn hart te veroveren.

In dit derde boek is Mac druk met de vijf moederloze kittens die hij heeft gevonden. Hij heeft een rustig en veilig plekje voor ze gevonden en elke dag gaat hij naar ze toe om voor ze te zorgen. Zelf heeft hij inmiddels een vast huisje gevonden. Maar sinds kort ruikt zijn baasje Jamie zo anders en omdat ze hem weer verdenken van diefstal heeft hij huisarrest. Gelukkig voor de kittens weet Mac te ontsnappen, maar hij is nu wel wat huiverig geworden om weer naar huis te gaan. En hij is ook veel te druk, want er zijn weer mensen, zoals die politieagent, die zijn hulp in de liefde nodig hebben.

‘Mac gaf een zachte kopstootje tegen het deurtje. Het zwaaide open, en Mac stapte naar buiten. Soepel als een sardientje dat door een kattenkeel gleed. Maar hij voelde geen greintje trots. Geen greintje vreugde. Zijn baasjes hadden hem opgesloten. Hij geloofde niet dat hij het hen kon vergeven, ook al kon hij uit elke kooi ontsnappen. Hij geloofde niet dat hij hier nog terug wilde komen.’

Poeslief is zelfstandig te lezen, toch is er het advies de boeken met MacGyver op volgorde te lezen. Want als je eenmaal de eerste twee boeken hebt gelezen, dan begrijp je beter hoe alles in elkaar steekt en hoe de verhoudingen liggen. Wel is na het lezen van de eerste twee boeken van deze serie, Poeslief een beetje voorspelbaar. Al snel is het voor de lezer duidelijk waar Mac zijn (cupido)pijlen op gaat richten en is niet alles in dit boek meer een verrassing. Maar toch heeft deze roman iets in zich waardoor je blijft lezen en je wilt zien dat ook echt alles weer goed gaat aflopen. En Mac is nu niet alleen druk met de mensen te koppelen, ondertussen is hij ook druk op zoek naar het perfecte huis voor de kittens.

‘Het was tijd om een kijkje te nemen bij de mensen die eventueel in aanmerking kwamen voor de kittens, maar hij rook Jamies geurspoor in de lucht. Nog altijd bevatte dat iets wat niet naar haar rook. Al maanden maakte het deel uit van haar lichaamsgeur, maar dat was niet lang genoeg om het volkomen vertrouwd te maken.‘

Het boek is toegankelijk geschreven met interessante personages. Er moeten wat dingen opgelost worden en al zijn sommige misschien wat vergezocht, in zo’n boek als dit mag dat. Romantiek, een vleugje spanning en humor worden perfect gecombineerd en dit is zo’n verhaal waarbij er voortdurend een glimlach op het gezicht staat. Poeslief is een heerlijk boek om mee te ontspannen en het kan dan wel op sommige punten een beetje voorspelbaar zijn, bij een kat weet je het maar nooit, zeker niet met zo’n kat als MacGyver.