Restafval

Als Rebecca op haar werk in de afkickkliniek een telefoontje van de crèche krijgt dat haar dochtertje ziek is, springt zij in haar auto en rijdt ernaar toe. Tijd om haar dochtertje op te halen krijgt zij echter niet, want op de parking wordt zij met welgeteld één kogel doodgeschoten. Patricia en haar team worden op het onderzoek gezet. Ook na het vinden van een blad papier met een raadselachtige tekst tasten ze in het duister wat de moord op Rebecca betreft. Enkele dagen erna wordt een jonge vader vermoord. Modus operandi idem. Beide slachtoffers hadden geen vijanden wat het onderzoek er niet makkelijker op maakt. Als er nog een reeks moorden volgt krijgt Marnix, die als profiler bij het team zit en in zijn vrije tijd piloot is, een duidelijke kijk op het gebied dat de moordenaar blijkt te handhaven. Als Patricia dan het een en het ander bij elkaar optelt komt zij tot een theorie die elke verbeelding tart en die door haar collega's van tafel wordt geveegd. Maar wat als zij toch gelijk heeft?


Dit is mijn eerste boek van Katrien Van Effelterre en hoewel het een tweede deel is (Levend aas 2016) heb ik geen moment het gevoel gehad dat ik iets heb gemist. Dit boek is dus perfect als standalone te lezen en Van Effelterre verwijst, indien nodig, subtiel naar het vorige deel. 'Restafval' komt erg natuurlijk en geloofwaardig over. Buiten het onderzoek op de moorden weeft Van Effelterre er de liefdesperikelen van Patricia en Marnix doorheen, waardoor het geheel ongedwongen overkomt. Een uitstekende combinatie, waardoor het mensen worden zoals jij en ik. Het zou zo een serie op tv kunnen zijn waar je naar zit te kijken, wat betekent dat het verhaal beeldend geschreven is. Katrien heeft een vlotte pen en het boek leest lekker weg. Op een rustige manier werkt ze naar de plot toe en ze geeft het verhaal stukje bij beetje prijs. Ze weet een agitatie te creëren die je aan het boek gekluisterd houdt. Je wilt verder lezen! Ook weet ze je heel lang in het ongewisse te laten over de verhaallijn met betrekking tot Felix Sorgheloos (leuk gevonden die achternaam bij dit personage!) en zijn gezin. Wat hebben die in vredesnaam te maken met de moorden? Je hebt werkelijk geen idee. De plot is tot op zekere hoogte dan ook onvoorspelbaar, omdat het verhaal een heel andere kant uitgaat dan je uiteindelijk vermoedt en dat is best amusant. Je wordt telkens op het verkeerde been gezet. Dat de auteur research gedaan heeft staat als een paal boven water. Het onderwerp dat zij aansnijdt is niet evident om in een fictief verhaal te gieten, maar daar is zij wonderwel goed in geslaagd. Met 'Restafval' heeft Katrien een boeiend verhaal neergezet. Op het einde komen alle draadjes samen en besef je hoe doordacht dit verhaal in elkaar zit. De karakters zijn goed uitgediept en je krijgt een duidelijk beeld van ieder van hen. De titel wordt op het eind glashelder en na het lezen van het boek is ook de cover zeker toepasselijk. Het enige minpuntje voor mij was toch het kleine lettertype dat het lezen net iets minder aangenaam maakte. Desalniettemin heb ik genoten van dit verhaal en ik hoop dat we in de serie met Patricia en Marnix nog een vervolg mogen verwachten?! 4 dikke sterren voor 'Restafval'.

‘Restafval’ is het tweede boek in de misdaadserie van Katrien Van Effelterre. Hoofdpersonages zijn wederom Patricia Rodiers en haar team van de recherche in Genk. Samen met Marnix beginnen ze hun onderzoek. Naarmate de moorden vorderen wordt het ook gruwelijker. Maar Patricia stuit op iets wat de moorden met elkaar in verband houdt.
Katrien heeft een thema gekozen wat de wenkbrauwen doet fronsen. Ik ken een deel van de materie maar er was een deel bij waar ik nog nooit van gehoord had. De auteur heeft met dit onderwerp een boeiend verhaal geschreven en in hoeverre gaan de mensen daarin mee? Het gaat hier over deontologische kwesties en is het verantwoord? En nog meer, waar liggen de grenzen?? Het verhaal zit ingenieus in elkaar en is een aanrader om te lezen.
De titel van het boek laat je in het ongewisse en na een paar hoofdstukken denk je te weten waarover het gaat. De auteur geeft dan met mondjesmaat mee waar het teken voor staat en pas op het einde wordt de titel uit de doeken gedaan. Ook de cover maakte me nieuwsgierig wat de links zijn, namelijk de titel en een bepaald deel van de foto die erop staat afgebeeld.
Katrien heeft een voortreffelijke schrijfstijl en wie ‘Levend aas’ heeft gelezen weet wat Patricia Rodiers is overkomen. We volgen in aparte hoofdstukken hoe het nu verder gaat tussen haar en Marnix. Er zijn drie verhaallijnen en Katrien heeft dit mooi kunnen verweven. De plot vond ik heel goed bedacht en tijdens het lezen heeft ze me ook op het verkeerde been gezet. Je bent geboeid van het begin tot het einde en het is een origineel verhaal.
Enige minpuntjes zijn dat er teveel bepaalde scènes zijn tussen Patricia en Marnix. Dit was voor mij een beetje teveel van het goede en het haalde het verhaal wat naar beneden. Ook hun gedrag naar elkaar toe had voor mij iets puberachtigs en op sommige momenten is er geen verschil tussen werk en privé. Ook het kleine lettertype vond ik niet zo aangenaam om te lezen.
Dit gezegd zijnde heeft Katrien mij wederom verrast met een geweldige thriller waarvan je ook stil blijft staan bij het onderwerp. Vele thrillerliefhebbers zullen zeker genieten van dit tweede deel. ‘Restafval’ is een noemenswaardige thriller! 4 sterren

De cover brengt de lezer, die de achterflap niet heeft gelezen, op een dwaalspoor. Door de combinatie van titel en afbeelding zou men kunnen denken dat het iets van doen heeft met chemisch afval. Niets is minder waar, het verhaal draait om het feit dat een moeder schijnbaar zonder reden wordt vermoord als ze haar kind wil ophalen bij de kinderopvang. Op dit incident volgen nog meer vreemde en tragische gebeurtenissen.
Het plot zit bijzonder goed in elkaar, er is duidelijk goed over nagedacht en als lezer kun je lekker meepuzzelen met rechercheur Patricia Rodiers en haar collega’s. Het privéleven van Patricia komt hier meer naar voren dan in het vorige boek waardoor je haar beter leert kennen. De stukjes van Marnix met zijn ex hadden wel wat minder gekund, ze voegen niet veel toe en halen de vaart uit het verhaal.
De spanning komt eigenlijk pas binnen druppelen op het laatst van het verhaal waardoor het niet echt een thriller is maar meer een detective. Net als in het eerste boek (Levend aas) zit er behoorlijk wat psychologie in het verhaal waardoor het interessanter wordt en personages worden verdiept.
Het verhaal laat de lezer ook nadenken over hoever we moeten gaan in de wetenschap. Wat is nog medisch verantwoord en wat is toch echt ingrijpen in de natuur. Goed naar voren gebracht en zeker iets wat blijft hangen in je hoofd.
Kortom weer een heerlijk boek over rechercheur Patricia Rodiers en haar team waarin je je heerlijk kunt verliezen in het meedenken over het wie, en waarom van de dader, met een vleugje seksuele spanning en een goed onderbouwd plot. Gegarandeerd goed voor weer heel wat uurtjes aangenaam leesplezier. 4****

Plot: 5 sterren
Spanning: 3 sterren
Psychologie: 4 sterren
Leesplezier: 4 sterren